Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Mieczysław Aszkiełowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Aszkiełowicz
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1957
Olsztyn

Poseł na Sejm RP IV i V kadencji
Okres

od 2001
do 2007

Przynależność polityczna

Samoobrona
Rzeczpospolitej Polskiej

Mieczysław Aszkiełowicz (ur. 12 stycznia 1957 w Olsztynie) – polski polityk, związkowiec, rolnik, leśnik, poseł na Sejm IV i V kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1975 ukończył Zasadniczą Zawodową Szkołę Samochodową. W latach 1976–1977 pracował jako kierowca w Przedsiębiorstwie Łączności w Olsztynie. Od 1977 do 1978 był pracownikiem budowlanym w przedsiębiorstwie PEWEROL w Ostródzie. W latach 1978–1979 ponownie zatrudniony w olsztyńskim Przedsiębiorstwie Łączności jako mechanik. W latach 1979–1981 był pracownikiem Zakładowej Zawodowej Straży Pożarnej w Olsztyńskich Zakładach Opon Samochodowych. Od 1981 do 1982 pracował w przedsiębiorstwie Lasy Państwowe w Kudypach jako kierowca. Do 1990 zatrudniony był w Zakładowej Zawodowej Straży Pożarnej w Gutkowie. Członek Ochotniczej Straży Pożarnej oraz Polskiej Federacji Związków Hodowców Bydła Mlecznego. Zasiadł w zarządzie Warmińsko-Mazurskiego Związku Hodowców Bydła.

W 1990 zaczął prowadzić indywidualne gospodarstwo rolne o powierzchni 75 ha w Jonkowie, zajmujące się produkcją bydła mlecznego[1]. W latach 1994–1998 zasiadał w zarządzie i radzie gminy Jonkowo. Był założycielem Fundacji „Dzieciom Rolników”, której został wiceprezesem.

W kwietniu 2008 został odznaczony przez ministra rolnictwa Odznaką honorową „Zasłużony dla Rolnictwa”[2].

Działalność polityczna i związkowa

[edytuj | edytuj kod]

Od 1985 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a w 1990 wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego[3], w którym pełnił funkcję wiceprezesa zarządu wojewódzkiego. Z partii tej odszedł w 2001. W 1998 został równocześnie przewodniczącym Związku Zawodowego Rolnictwa „Samoobrona” Warmii i Mazur (do 2007).

W wyborach do Sejmu w 2001 uzyskał liczbą 6753 głosów mandat poselski na Sejm IV kadencji jako kandydat Samoobrony RP z okręgu olsztyńskiego. Wszedł w skład prezydium klubu parlamentarnego tej partii. Od 2001 do 2007 przewodniczył zarządowi wojewódzkiemu ugrupowania.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Olsztynie oskarżył go udział w nielegalnej okupacji Urzędu Wojewódzkiego. Proces w tej sprawie został w 2002 warunkowo umorzony przez tamtejszy sąd[4].

Wraz z Jerzym Pękałą w czasie IV kadencji Sejmu został upomniany przez Komisję Etyki Poselskiej za stosowanie „wobec siebie przemocy”, doprowadzając „do widocznych uszkodzeń ciała i utraty równowagi”. Według KEP posłowie „(…) sprawiali wrażenie osób znajdujących się w stanie wskazującym na nadmierne spożycie alkoholu. Zachowywali się w sposób zaprzeczający elementarnym zasadom przyzwoitości i dobrego wychowania (…)”[5].

W wyborach w 2005 po raz drugi został posłem (dostał 5892 głosy). Zasiadał w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej, Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Komisji do Spraw Unii Europejskiej. Był także wiceprzewodniczącym komisji nadzwyczajnej ds. prawa spółdzielczego.

W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję (otrzymał 1861 głosów[6]). Tuż po wyborach wystąpił z Samoobrony RP[7]. Brał udział w zakładaniu Partii Regionów. W wyborach samorządowych w 2010, 2014 i 2018 kandydował do sejmiku warmińsko-mazurskiego z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej lub SLD Lewica Razem[8][9][10].

W wyborach parlamentarnych w 2011 bezskutecznie kandydował do Sejmu z listy SLD (otrzymał 414 głosów)[11]. W 2014 ubiegał się nadto o urząd wójta gminy Jonkowo (startując z własnego komitetu, otrzymał 15,19% głosów i zajął trzecie miejsce spośród czterech kandydatów)[12]. W 2015 i 2023 ponownie był kandydatem do Sejmu – startował odpowiednio z listy Zjednoczonej Lewicy oraz Nowej Lewicy[13][14].

Wyniki wyborcze

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2001 Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej Sejm IV kadencji nr 35 6753 (2,95%)T[15]
2005 Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej Sejm V kadencji nr 35 5892 (2,86%)T[16]
2007 Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej Sejm VI kadencji nr 35 1861 (0,62%)N[6]
2011 Sojusz Lewicy Demokratycznej Sejm VII kadencji nr 35 414 (0,16%)N[11]
2015 Zjednoczona Lewica Sejm VIII kadencji nr 35 378 (0,148%)N[13]
2023 Nowa Lewica Sejm X kadencji nr 35 643 (0,16%)N[14]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Mieczysław Aszkiełowicz jest żonaty, ma pięcioro dzieci.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jak w amerykańskim filmie. rp.pl, 19 listopada 2001. [dostęp 2020-10-16].
  2. Mieczysław Aszkiełowicz zasłużony dla rolnictwa. olsztyn24.pl, 29 kwietnia 2008. [dostęp 2020-10-16].
  3. Aszkiełowicz, Mieczysław (ur. 1957). interia.pl. [dostęp 2020-10-16].
  4. Umorzono postępowanie wobec członków Samoobrony. wp.pl, 7 marca 2003. [dostęp 2020-10-16].
  5. Uchwała Komisji Etyki Poselskiej z dnia 7 maja 2003 nr 27/IV. sejm.gov.pl. [dostęp 2020-10-16].
  6. a b Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2020-10-16].
  7. Aszkiełowicz odchodzi z Samoobrony. wp.pl, 13 listopada 2007.
  8. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-10-16].
  9. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2020-10-16].
  10. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2020-10-16].
  11. a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2020-10-16].
  12. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2020-10-16].
  13. a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2020-10-16].
  14. a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  15. Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2020-10-16].
  16. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-10-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]