Mike Watt

Mike Watt

Mike Watt (2009)
Imię i nazwisko	Michael David Watt
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1957 Portsmouth
Instrumenty	gitara basowa
Gatunki	punkrock, hardcore punk, rock alternatywny, post-punk
Zawód	kompozytor
Aktywność	od 1978
Wydawnictwo	New Alliance Records, SST Records, Columbia Records
Powiązania	The Reactionaries Minutemen Minuteflag Firehose Dos Banyan The Stooges
Instrument
Fender Precision Bass Fender Telecaster Bass Gibson EB-3
Strona internetowa

Mike Watt, właśc. Michael David Watt (ur. 20 grudnia 1957, Portsmouth) – amerykański gitarzysta basowy, wokalista i kompozytor. Współzałożyciel i autor wielu utworów zespołów tj.: The Reactionaries, Minutemen, Firehose, Banyan i Dos. Od 2003 członek grupy The Stooges.

Kariera

Watt urodził się w Portsmouth (Wirginia). Jeszcze jako dziecko przeprowadził się z rodzicami do San Pedro w Kalifornii. Tutaj poznał D. Boona, z którym się zaprzyjaźnił. Obaj zainspirowani ruchem punk wraz z wokalistą Martinem Tamburovichem i perkusistą George’em Hurleyem utworzyli w 1978 grupę The Reactionaries. Po rozpadzie zespołu w 1979 Watt z D. Boonem i Hurleyem utworzyli nową grupę – Minutemen, której kariera trwała do 23 grudnia 1985, kiedy w wypadku samochodowym zginął D. Boon. Śmierć D. Boona mocno odcisnęła się na psychice Watta, który rozważał porzucenie działalności muzycznej. W 1986 pochodzący z Ohio Ed Crawford – zagorzały fan Minutemen, który przy ich piosenkach nauczył się grać na gitarze – zdołał przekonać Watta i Hurleya do stworzenia nowego zespołu. W ten sposób powstało trio Firehose, które jeszcze w tym samym roku zadebiutowało fonograficznie. W międzyczasie Watt utworzył duet Dos (na dwie gitary basowe) z Kirą Roessler (ex – Black Flag), która od 1987 do 1994 była jego żoną. Po rozpadzie Firehose w 1994 rozpoczął karierę solową nagrywając pierwszy album Ball-Hog or Tugboat? (1995) sygnowany własnym nazwiskiem. W tym czasie występował gościnnie z członkami zespołów: Sonic Youth, Beastie Boys, Nirvana, Soul Asylum i Screaming Trees. W 1996 zagrał na płycie Good God's Urge grupy Porno for Pyros. W 1997 nagrał drugi album Contemplating the Engine Room zawierający autobiograficzne wątki, a także utworzył z Stephenem Perkinsem eksperymentalną grupę Banyan. W 2003 został zaproszony przez Iggy’ego Popa do reaktywowanego zespołu The Stooges, w którym zastąpił zmarłego w 1975 Dave’a Alexandera.

W 1981 utworzył razem z D. Boonem i M. Tamburovichem wytwórnię fonograficzną New Alliance Records, którą sprzedali w 1985 Gregowi Ginnowi – właścicielowi SST Records.

Dyskografia

• Ball-Hog or Tugboat? (1995)
• Contemplating the Engine Room (1997)
• The Secondman's Middle Stand (2004)
• Hyphenated-Man (2011)

z Minuteflag

• Minuteflag (1986)

z Firehose

• Ragin’, Full On (1986)
• If’n (1987)
• Sometimes, Almost Always (1988)
• Fromohio (1989)
• Flyin’ the Flannel (1991)
• Live Totem Pole (1992)
• Mr. Machinery Operator (1993)

z Dos

• Dos (1986)
• Justamente Tres (1996)
• Dos y Dos (2011)

z Crimony

• The Crimony E.P. (1988)

z Banyan

• Banyan (1997)
• Anytime at All (1999)
• Live at Perkins' Palace (2004)

z The Stooges

• Telluric Chaos (2005)
• The Weirdness (2007)
• Ready to Die (2013)

ze Steve’em Mackayem

• Sometimes Like This I Talk (2011)
• North Beach Jazz (2011)

z The Hand to Man Band

• You Are Always on Our Minds (2012)

z Anywhere

• Anywhere (2012)

z Il Sogno Del Marinaio

• La Busta Gialla (2013)

z CUZ

• CUZ (2014)

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna Mike'a Watta
• Mike Watt, Discogs

Bibliografia

• Greg Prato "Mike Watt – Biography", AllMusic