Monika Grajewska

Monika Grajewska (ur. 21 stycznia 1968 w Lublinie) – polska wokalistka, producent muzyczny, kulturoznawca, menedżer kultury.

Życiorys

Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej w Lublinie w klasie skrzypiec, Zespołu Szkół Ekonomicznych im. A. i J. Vetterów w Lublinie i Policealnego Studium Piosenkarskiego im. Czesława Niemena w Poznaniu^[1] oraz Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, kierunek kulturoznawstwo – zarządzanie kulturą.

W 1989 r. rozpoczęła działalność artystyczną w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze”, a następnie w Teatrze Rozrywki w Chorzowie. Występowała u boku Jana Pietrzaka w Kabarecie Pod Egidą. Brała udział w programach artystycznych Andrzeja Rosiewicza, Krystyny Giżowskiej i Krzysztofa Krawczyka. Samodzielną działalność artystyczną rozpoczęła w 1996 r.^[2] Była przewodniczącą ds. Artystycznych i Kulturalnych Międzynarodowej Parafiady Dzieci i Młodzieży w Warszawie^[3]. W 2003 r. zainicjowała cykl koncertów papieskich. Występuje w Polsce i za granicą, m.in. w Niemczech, Szwecji, Belgii, USA, Kanadzie^[4]. Znana jest też z interpretacji polskich pieśni i piosenek folkowych oraz religijnych, a przede wszystkim poezji ks. bpa Józefa Zawitkowskiego z muzyką ks. Wiesława Kądzieli.

Dyskografia

Albumy studyjne:

Zaśnij Dziecino - kolędy polskie (1996),
Abyśmy byli jedno (1997),
Spotkania (1998),
Miłujmy się (1999),
Bóg w stajni - kolędy i pastorałki (2005),
Subito Santo (2009),
Janie Pawle teraz przyjdź (2012),
Swojskie klimaty (2015).

Albumy składankowe:

Pieśń nad pieśniami - Artyści na Trzecie Tysiąclecie (Pomaton EMI, 2000),
Dzielmy się wiarą jak chlebem (2004).

Publikacje

W 2020 roku opublikowała rozprawę Piosenka religijna w duszpasterstwie (Wydawnictwo Naukowe Grado, Toruń 2020).

Wybrane nagrody i wyróżnienia

Jest laureatką wielu odznaczeń państwowych oraz nagród i odznaczeń samorządowych. Została odznaczona m.in.

Medalem 450-lecia Unii Lubelskiej (2018)^[5],
Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2019),
Medalem Pamiątkowym Województwa Lubelskiego (2019),
Medalem Unii Lubelskiej (2019),
Brązowym Krzyżem Zasługi przyznanym przez Prezydenta RP „Za zasługi w dziedzinie artystycznej i kulturalnej" (2018),
Medalem 700-lecia Miasta Lublina (2018),
Medalem Mickiewicz - Puszkin (2018)
Srebrną Spinką Służby Więziennej (2018)^[6].

Przypisy

↑ Klusek W., Monika z Lublina. Aniołek Rosiewicza, „Kurier Lubelski” z 23-25.04.1993, s. 6.
↑ Marchut H., Wyśpiewać radość, „Droga. Tygodnik Młodzieżowy” z 26.09.1999, s. 10; Balon-Mroczka T. (red.) [i in.], Pieśń nad pieśniami. Artyści na trzecie tysiąclecie, Kraków 2001, s. 19.
↑ Joniec J., Bochwic T., Parafiada kultury, wiary i sportu, Warszawa 2004, s. 184
↑ Szlachetka J., „Przyjedź, Tatko!”, „Gazeta Ontario” [Toronto] z 23.07.2002, nr 141, s. 18.
↑ Walewander E., Artystka z powołania, „Lublin. Kultura i Społeczeństwo” 4/2019, s. 88-89; Człowiek i książka, Lublin 2020, s. 203-208 i 213-219.
↑ Mikołajki w szkole dla dzieci niewidomych - Służba Więzienna [online], www.sw.gov.pl [dostęp 2020-10-13] (pol.).

Linki zewnętrzne

[1] Klusek W., Monika z Lublina. Aniołek Rosiewicza, „Kurier Lubelski” z 23-25.04.1993, s. 6.

[2] Marchut H., Wyśpiewać radość, „Droga. Tygodnik Młodzieżowy” z 26.09.1999, s. 10; Balon-Mroczka T. (red.) [i in.], Pieśń nad pieśniami. Artyści na trzecie tysiąclecie, Kraków 2001, s. 19.

[3] Joniec J., Bochwic T., Parafiada kultury, wiary i sportu, Warszawa 2004, s. 184

[4] Szlachetka J., „Przyjedź, Tatko!”, „Gazeta Ontario” [Toronto] z 23.07.2002, nr 141, s. 18.

[5] Walewander E., Artystka z powołania, „Lublin. Kultura i Społeczeństwo” 4/2019, s. 88-89; Człowiek i książka, Lublin 2020, s. 203-208 i 213-219.

[6] Mikołajki w szkole dla dzieci niewidomych - Służba Więzienna [online], www.sw.gov.pl [dostęp 2020-10-13] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]