Myśl Polska
Okładka pierwszego numeru tygodnika | |
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres |
Aleje Jerozolimskie 83/9 |
Wydawca | |
Tematyka |
polityczno-społeczna |
Pierwszy numer |
20 marca 1941 |
Redaktor naczelny | |
Format |
40 cm |
ISSN | |
OCLC | |
Strona internetowa |
Myśl Polska – tygodnik społeczno-polityczny o orientacji narodowo-demokratycznej, założony w 1941 jako organ Stronnictwa Narodowego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy numer „Myśli Polskiej” ukazał się 20 marca 1941 w Londynie. Pismo powstało jako organ Stronnictwa Narodowego. Jego pomysłodawcą był prof. Władysław Folkierski, który to stanął na czele Komitetu Redakcyjnego. Pierwszym redaktorem naczelnym tygodnika został Marian Rojek, wcześniej urlopowany z I-ego Korpusu Polskiego[1]. W okresie II wojny światowej publicystyka pisma koncentrowała się na stosunkach polsko-radzieckich i polsko-niemieckich oraz zagadnieniu polskich ziem zachodnich (już od 1942 propagowano koncepcję zachodniej granicy Polski na Odrze i Nysie Łużyckiej)[1].
Po oficjalnym uznaniu w lipcu 1945 przez Wielką Brytanię Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej, wydawanie „Myśli Polskiej” zostało przez władze brytyjskie zawieszone, formalnie z uwagi na brak papieru[1]. Gazeta ponownie zaczęła się ukazywać w marcu 1946, już jako miesięcznik. Nakład wynosił około 2 tysięcy egzemplarzy, z czego część przerzucano do Polski. 1 maja 1946 redakcję pisma przejął ówczesny prezes Stronnictwa Narodowego Tadeusz Bielecki, jednym ze współredaktorów został Wiktor Trościanko[1]. Pod koniec 1947 kolejnym redaktorem naczelnym został Wojciech Wasiutyński. W 1958 zastąpił go Antoni Dargas.
W okresie stalinowskim w Polsce „Myśl Polska” znajdowała się w wykazie pism zakazanych przez cenzurę. Do przełomu październikowego w 1956 za posiadanie i czytanie pisma groziły ostre represje. W późniejszym okresie, począwszy od lat 70. XX wieku, „Myśl Polska” była półlegalna i dostępna w czytelni bibliotek miejskich. Tygodnik w kraju był drukowany i kolportowany przez Stowarzyszenie „Pax”[potrzebny przypis].
W 1993 redakcja pisma została przeniesiona do Polski, przy udziale m.in. Jana Tomasza Zamoyskiego. W latach tygodnik 2001–2004 ukazywał się pod tytułem „Nowa Myśl Polska”. Później powrócił do swojej dawnej nazwy.
W trakcie inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku, „Myśl Polska” promuje poglądy prorosyjskie i antyukraińskie, wydając m.in. teksty czołowego ideologa Kremla, Aleksandra Dugina[2].
Zespół redakcyjny
[edytuj | edytuj kod]Z pismem współpracują lub w przeszłości współpracowali m.in.: prof. Adam Wielomski, Magdalena Ziętek-Wielomska, Przemysław Piasta, dr Mateusz Piskorski, Maciej Eckhardt, Janusz Sanocki, Jędrzej Dmowski, Arkadiusz Miksa, Maciej Motas, Zbigniew Lipiński, Ireneusz Lisiak, Stanisław Stanik, dr Artur Górski, Andrzej Szlęzak, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Adam Śmiech, Konrad Rękas, prof. Jacek Bartyzel, Agnieszka Piwar, Antoni Koniuszewski, Bohdan Poręba.
Redaktorzy naczelni
[edytuj | edytuj kod]- 1941–1945 Marian Rojek
- 1946–1947 Tadeusz Bielecki
- 1947–1958 Wojciech Wasiutyński
- 1958–1991 Antoni Dargas
- 1993–1997 Bogusław Kowalski
- od 1997 Jan Engelgard
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d M. Siwiec, Problematyka społeczna i obraz Kościoła w kraju na łamach „Myśli Polskiej” w latach 1945–1985, „Roczniki Humanistyczne”, t. 39/40, 1991/1992, z. 2.
- ↑ Kto promuje w Polsce rosyjskiego nacjonalistę Dugina? [online], oko.press [dostęp 2022-10-27] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Myśl Polska oficjalna strona czasopisma
- Myśl Polska artykuły z numerów archiwalnych
- Myśl Polska oficjalny kanał filmowy
- Cyfrowa wersja starszych roczników czasopisma „Myśl Polska”