Nate Diaz
 Diaz w 2019 | |
| Pełne imię i nazwisko |
Nathan Donald Diaz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
183 cm |
| Masa ciała |
77 kg |
| Styl walki | |
| Trenowany przez |
Richard Perez (boks) |
| Kategoria wagowa |
lekka (2004–2010, 2011–2015) |
| Klub |
Cesar Gracie Jiu-Jitsu |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
35 |
| Zwycięstwa |
22 |
| Przez nokauty |
5 |
| Przez poddania |
13 |
| Przez decyzje |
4 |
| Porażki |
13 |
| |
| Strona internetowa | |
Nathan Donald Diaz (ur. 16 kwietnia 1985 w Stockton) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Zwycięzca piątego sezonu reality show The Ultimate Fighter oraz były pretendent do pasa mistrzowskiego Ultimate Fighting Championship (UFC). W swojej karierze walczył dla World Extreme Cagefighting (WEC), Pancrase oraz Strikeforce i UFC.
Kariera MMA
[edytuj | edytuj kod]Wczesna kariera
[edytuj | edytuj kod]Od 15 roku życia wraz z bratem Nickiem zaczęli trenować sporty walki, początkowo boks i kickboxing, następnie brazylijskie jiu-jitsu w którym jest posiadaczem czarnego pasa. W wieku 19 lat 21 października 2004 zadebiutował w MMA na gali WEC 12 wygrywając przed czasem z Alejandro Garcią. Kolejną walkę stoczył już w Japonii w 2005 na gali Pancrase, wtedy to uległ Koji Oishiemu na punkty. Przez cały 2006 rok stoczył pięć pojedynków – cztery wygrane i jedna przegrana (o tytuł WEC z Hermesem Françą) na galach Strikeforce i WEC.
The Ultimate Fighter
[edytuj | edytuj kod]W kwietniu 2007 wziął udział w piątej edycji reality show organizowanego przez UFC The Ultimate Fighter, gdzie występował w drużynie prowadzonej przez byłego mistrza UFC Jensa Pulvera. Diaz wygrał eliminację wewnątrz programu pokonując trzech rywali przed czasem w tym Graya Maynarda po czym stoczył finałową walkę o zwycięstwo w całej edycji z innym finalistą Mannym Gamburyanem. Ostatecznie to Diaz tryumfował wygrywając na finałowej gali 23 czerwca 2007 przed czasem (kontuzja barku rywala w 2. rundzie) otrzymując tym samym angaż w UFC.
Ultimate Fighting Championship
[edytuj | edytuj kod]
Od zwycięstwa w TUFie do końca 2009 wygrywał pięciokrotnie m.in. z Joshem Neerem i Melvinem Guillardem oraz dwukrotnie przegrywał – z Clayem Guidą i Joe Stevensonem otrzymując za każdym razem pokaźne bonusy finansowe od włodarzy UFC w ramach "poddań" i "walk wieczoru". Na początku 2010, 11 stycznia przegrał w rewanżu z Maynardem niejednogłośnie na punkty po czym wygrał dwukrotnie z mało znanymi zawodnikami. Od 2011 do 2012 stoczył sześć pojedynków, początkowo przegrywając kolejno dwa m.in. z Rorym MacDonaldeem by następnie zwyciężać w trzech z rzędu z Takanori Gomim, Donaldem Cerrone i Jimim Millerem. Po wygranej nad Millerem otrzymał szanse walki o tytuł wagi lekkiej z ówczesnym mistrzem Bensonem Hendersonem (8 grudnia 2012) lecz nie sprostał mu i uległ wysoko na punkty. Od 2013 przeplata przegrane pojedynki (z Josheem Thomsonem i Rafaelem dos Anjosem) wygranymi (nad Maynardem).
5 marca 2016 Diaz zmierzył się z mistrzem wagi piórkowej Irlandczykiem Conorem McGregorem, którego nieoczekiwanie pokonał przed czasem w 2. rundzie (duszenie zza pleców), mimo iż walkę z McGregorem wziął w zastępstwo za kontuzjowanego na jedenaście dni przed galą Rafaela dos Anjosa[1]. Walka odbyła się w limicie kategorii półśredniej (-77 kg). Za to zwycięstwo Diaz otrzymał 500 tys. USD podstawowej gaży oraz dwa bonusy za "walkę" i "występ wieczoru"[2]. Po tej walce, ogłoszono rewanż na jubileuszową galę UFC 200, lecz ostatecznie do walki nie doszło z powodu perturbacji kontraktowych na linii McGregor – UFC. Rewanż ponownie zaplanowano na 20 sierpnia 2016 (UFC 202). Diaz przegrał w drugim pojedynku z Irlandczykiem na punkty (większościowa decyzja: 48-47, 47-47, 48-47)[3]. Mimo przegranej otrzymał ponownie ogromną wypłatę w postaci 2 milionów USD[4].
Oczekiwano, że 15 maja 2021 roku w Co-Main Evencie gali UFC 262 zawalczy z Leonem Edwardsem[5]. Z powodu niewielkiej kontuzji odniesionej przez Diaza walka została przeniesiona na UFC 263 i ostatecznie odbyła się również na dystansie 5 rund[6]. Edwards kontrolował zdecydowaną większość walki i wygrał walkę jednomyślną decyzją (49-46, 49-46, 49-46)[7].
10 września 2022 roku w walce wieczoru gali UFC 279 miał zmierzyć się z Chamzatem Czimajewem[8]. Podczas ważenia Czimajew przekroczył limit kategorii półśredniej o 3,4 kg[9]. W wyniku niezrobienia przez niego wagi został usunięty z walki. Nowym rywalem Diaza został Tony Ferguson[10]. Zwyciężył przez poddanie gilotyną w czwartej rundzie[11]. To zwycięstwo przyniosło mu drugą nagrodę za najlepszy występ wieczoru[12].
Pod koniec listopada 2022 ogłoszono, że jego kontrakt z UFC dobiegł końca i nie został przedłużony[13].
Walka w boksie
[edytuj | edytuj kod]Po nieprzedłużeniu kontraktu z UFC zdecydował się wejść w sport boksu. 12 kwietnia 2023 roku ogłoszono, że zadebiutuje w boksie zawodowym przeciwko amerykańskiemu youtuberowi, Jake'owi Paulowi[14]. Walka odbyła się 5 sierpnia 2023 roku w American Airlines Center w Dallas, w Teksasie. Paul pokonał Diaza jednogłośną decyzją[15].
13 marca 2024 roku ogłoszono, że Diaz zmierzy się z Jorge Masvidalem 1 czerwca 2024 roku w Kia Forum, w Los Angeles. Pojedynek w wadze półciężkiej zakontraktowano na 10-rund[16].
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Wraz ze starszym bratem Nickiem – również utytułowanym zawodnikiem MMA jest znany z wybuchowego temperamentu oraz prowokacji słownych skierowanych do rywali. 17 kwietnia 2010 na gali Strikeforce w Nashville podczas wywiadu z Jakiem Shieldsem mającym miejsce zaraz po walce, do klatki wszedł Jason Miller, który w prowokującym i aroganckim tonie domagał się rewanżu od Shieldsa, nagle rozpoczęła się szamotanina między Gilbertem Melendezem (będącym wraz z Natem i Nickiem w narożniku Shieldsa) a Millerem do której dołączyli bracia Diaz okładając go pięściami co przerodziło się w wielką bójkę na oczach ponad 8 tysięcznej widowni zgromadzonej na hali oraz setkach tysięcy przed telewizorami. Po tym wydarzeniu wszyscy uczestnicy bójki zostali ukarani karami pieniężnymi oraz trzymiesięcznymi zawieszeniami[17][18].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Stosuje i promuje dietę wegańską[19]. Mówi o sobie oraz swoim żywieniu "on and off vegan", ponieważ w jego jadłospisie okresowo pojawiają się owoce morza i ryby. Na diecie pozbawionej produktów odzwierzęcych takich jak mleko, jaja czy mięso (nie licząc owoców morza i ryb) pozostaje od 2009 roku[20][21].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2007: Zwycięzca 5 edycji The Ultimate Fighter w wadze lekkiej
- 15-krotny zdobywca nagród bonusowych w UFC (6 poddań, 7 walk, 1 występ i 1 nokaut wieczoru).
- 2005: Mistrzostwa Panamerykańskie IBJJF w Jiu-jitsu 2. miejsce w kat. średniej, niebieskie pasy[22]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ UFC: Nate Diaz nowym rywalem Conora McGregora – Sport [online], eurosport.onet.pl [dostęp 2017-11-19] (pol.).
- ↑ Najważniejsze Fakty z konferencji prasowej po UFC 196. Nate Diaz z podwójnym bonusem | MMAnews [online], www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-05] (pol.).
- ↑ W. Mrozowski: Conor McGregor pokonał Nate’a Diaza większościową decyzją w rewanżu UFC 202. mmanews.pl, 21.08.2016. (pol.).
- ↑ W. Mrozowski: Conor McGregor z rekordową wypłatą 3 mln $ podstawy, Nate Diaz 2 miliony za UFC 202. mmanews.pl, 21.08.2016. (pol.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Historyczna druga walka wieczoru gali UFC 262. Nate Diaz wraca do oktagonu! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 31 marca 2021 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Walka Nate Diaz vs. Leon Edwards przeniesiona z UFC 262 na UFC 263 – myMMA.pl [online], 4 maja 2021 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Leon Edwards porozbijał i pokonał Nate’a Diaza po przetrwaniu horroru w końcówce walki na UFC 263 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Nate Diaz vs. Khamzat Chimaev – 10 września na UFC 279 – myMMA.pl [online], 20 lipca 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Wyniki ważenia przed UFC 279 – Chimaev przekroczył limit o 7,5 funta! – myMMA.pl [online], 9 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Tomasz Nowosielski, Nate Diaz vs Tony Ferguson i Khamzat Chimaev vs Kevin Holland na UFC 279 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 9 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Tomasz Chmura, Najdziwniejsza walka ostatnich lat – UFC 279: Nate Diaz poddaje Tony'ego Fergusona! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Bonusy po gali UFC 279 – myMMA.pl [online], 11 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ Legenda UFC rozstała się z organizacją [online], www.polsatsport.pl, 29 listopada 2022 [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ Arkadiusz Hnida, Nate Diaz wraca! Weteran UFC w boksie zmierzy się z… Jake'm Paulem! [online], MMA PL, 12 kwietnia 2023 [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, Jake Paul pokonał Nate'a Diaza! Amerykański youtuber lepszy w ringu od kolejnego weterana UFC! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 6 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ Aleksander Rupik, Nate Diaz vs Jorge Masvidal w boksie walką wieczoru gali Last Man Standing! (WIDEO) [online], mmarocks.pl, 13 marca 2024 [dostęp 2024-03-14] (pol.).
- ↑ Coker on King Mo-Babalu Stalemate, International Shows, 135 Women’s Tourney, Kharitonov Signing and More [online], www.sherdog.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
- ↑ Cesar Gracie says reaction to “Strikeforce: Nashville” brawl is overblown, hypocritical | MMAjunkie [online], mmajunkie.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
- ↑ Nate Diaz speaks about vegan diet for first time since beating McGregor and says it "played a significant role in his success", „RiseOfTheVegan.com”, 23 marca 2016 [dostęp 2018-10-21] (ang.).
- ↑ Green machines: the superstar athletes you never knew were vegan, „The Telegraph”, 1 czerwca 2017, ISSN 0307-1235 [dostęp 2018-10-21] (ang.).
- ↑ Athlete And 'On And Off Vegan' Nate Diaz Speaks Out Against 'Wack' Tofu [online] [dostęp 2018-10-21] (ang.).
- ↑ Wyniki Mistrzostw Panamerykańskich 2005. ibjjf.com. [dostęp 2017-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-03)]. (ang.).