Neco

Neco

Pełne imię i nazwisko	Manoel Nunes
Data i miejsce urodzenia	7 marca 1895 São Paulo
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1911–1930 Corinthians Paulista 296 (235) 1915 Mackenzie São Paulo
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1917–1922 Brazylia 15 (8)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1920 Corinthians Paulista 1927 Corinthians Paulista 1937–1938 Corinthians Paulista

Manoel Nunes (7 marca 1895 – 31 maja 1977) – piłkarz brazylijski znany jako Neco, napastnik. Także trener.

Urodzony w São Paulo Neco przygodę z piłką rozpoczął w 1911 roku w trzeciej drużynie klubu Corinthians Paulista. Do pierwszego zespołu przeszedł w 1913 roku. Rok później z 12 bramkami został królem strzelców pierwszej ligi stanu São Paulo. Jednocześnie razem z Corinthiansem pierwszy raz w swej karierze zdobył mistrzostwo stanu São Paulo. W 1915, gdy Corinthians nie brał udziału w oficjalnych rozgrywkach, gdyż z powodu politycznych zawirowań był bliski bankructwa, Neco w meczach oficjalnych grał w barwach klubu Mackenzie São Paulo, a w barwach Corinthiansu grał tylko w meczach nieoficjalnych. W 1916 po raz drugi sięgnął ze swym klubem po tytuł stanowego mistrza.

Jako piłkarz klubu Corinthians Paulista wziął udział w turnieju Copa América 1917, gdzie Brazylia zajęła trzecie miejsce. Neco zagrał we wszystkich trzech meczach – z Argentyną (zdobył bramkę), Urugwajem i Chile (zdobył bramkę).

Wciąż jako gracz Corinthians wziął udział w turnieju Copa América 1919, gdzie Brazylia zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Neco zagrał we wszystkich czterech meczach – z Chile (zdobył 2 bramki), Argentyną, Urugwajem (zdobył 2 bramki) i w decydującym o mistrzowskim tytule barażu z Urugwajem. Neco był bohaterem pierwszego spotkania z zespołem Urusów, kiedy to goście prowadzili już 2:0. Jego dwie bramki dały remis, który pozwolił Brazylii poszukać szansy na mistrzostwo w barażu. Łącznie zdobył 4 bramki i razem z Friedenreichem podzielił tytuł króla strzelców turnieju.

W 1920 roku Neco zadebiutował w roli grającego trenera klubu. Zdobył w lidze stanowej 24 bramki i po raz drugi został królem strzelców Campeonato Paulista.

Po raz ostatni w mistrzostwach kontynentu wziął udział podczas turnieju Copa América 1922, gdzie Brazylia po raz drugi zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Neco zagrał we wszystkich pięciu meczach – z Chile, Paragwajem, Urugwajem, Argentyną (zdobył bramkę) i decydującym o mistrzowskim tytule boju z Paragwajem (zdobył bramkę). Zdobycie 2 bramek wystarczyło, by Neco został wicekrólem strzelców.

W1922 roku Neco odniósł jeszcze jeden sukces – trzeci raz w swej karierze zdobył mistrzostwo stanu São Paulo. Później jeszcze pięciokrotnie został mistrzem stanu – w 1923, 1924, 1928, 1929 i 1930.

Neco zaliczany jest do najwybitniejszych piłkarzy klubu Corinthians, w którym w ciągu 17 lat rozegrał 315 meczów i zdobył 239 bramek (w tym w lidze 296 meczów i 235 bramek). W latach 1917–1922 rozegrał w reprezentacji Brazylii 15 meczów i zdobył 8 bramek. Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 1930 kontynuował pracę trenerską w klubie Corinthians, z którym w 1937 zdobył kolejne mistrzostwo stanowe.

Neco zmarł 31 maja 1977 w São Paulo. Znany był jako odważny i przebojowy drybler. Charakteryzował się przy tym bardzo wybuchowym charakterem – gdy był trenerem klubu Corinthians zawieszony został na 18 meczów za uderzenie sędziego. Jest jedynym piłkarzem brazylijskim, któremu wystawiono pomnik – jego statua znajduje się w mieście São Paulo w parku São Jorge.

Bibliografia

• Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 18-19

Linki zewnętrzne

• Neco – biografia (sambafoot.co.uk). sambafoot.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-04)].