Nekrofilia

Inne zaburzenia preferencji seksualnej^[1]
	Klasyfikacje
ICD-10	F65.8
DSM-IV	302.9; Nekrofilia

Nekrofilia (ang. necrophilia z gr. νεκρός, nekrós – „martwy”, φιλία, filía – „miłość”; inne nazwy: tanatofilia, nekrolagnia) – zaburzenie preferencji seksualnych; stan, w którym bodźcem stymulującym seksualnie mogą być jedynie ludzkie zwłoki^[3]. Skłonność ta może być jednak wygeneralizowana do wszystkich obiektów, które danej jednostce kojarzą się ze śmiercią bądź zwłokami (np. śpiące osoby).

O przypadkach nekrofilii wspominał już Herodot^[4].

Jest szczególnym rodzajem fetyszyzmu, w którym rolę fetyszu odgrywają zwłoki ludzkie.
Zaburzenie to może być skojarzone ze skłonnościami sadystycznymi.
Trzecią grupę osób, u których można diagnozować nekrofilię są osoby zawodowo kontaktujące się ze zwłokami, dla których profanacja zwłok może być wynikiem głodu seksualnego lub zastępczym działaniem seksualnym. Rysy nekrofilne mogą przejawiać się w skłonności do praktyk ze śpiącymi lub nieprzytomnymi (cechy tanatofilii). Profanacja zwłok w celach seksualnych może wiązać się także z: alkoholizmem, deficytem intelektualnym oraz zaburzeniami psychicznymi (jak schizofrenia).

Leczenie

Leczenie nekrofilii jest podobne do leczenia większości parafilii. Poza zaleceniem leczenia związanej z nią psychopatologii, niewiele wiadomo na temat leczenia nekrofilii. Nie zebrano wystarczającej liczby nekrofilów, aby ustalić jakiekolwiek skuteczne metody leczenia. Jednak na podstawie dostępnych danych sugeruje się klinicystom, aby:

Ustalić, czy pacjent ma nekrofilię czy nie
Leczenie wszelkich psychopatologii, które są związane z nekrofilią
Nawiązać kontakt psychoterapeutyczny
Podawać mężczyznom z podwyższonym popędem seksualnym antyandrogeny
Pomóc pacjentom w znalezieniu normalnego związku seksualnego
Pomóc przekierować fantazje nekrofilne na żywy obiekt poprzez desensytyzację^[5]

Studium przypadków

Seryjny morderca Jeffrey Dahmer (1960–1994) znany był z tego, że przed rozczłonkowaniem zwłok swoich ofiar uprawiał seks oralny lub masturbował się, albo jedno i drugie^[6]. W nieodgadnionych, nagranych wywiadach ze swoją obrończynią, Wendy Patrickus, Jeffrey Dahmer wprost stwierdził, że uprawiał seks ze swoimi ofiarami przed i po ich śmierci. Tłumaczył, że chciał pozostać z daną osobą jak najdłużej, zachowując wybrane organy, tkanki szkieletowe i kości swoich ofiar^[7].

Dennis Nilsen(inne języki) (1945–2018) był szkockim seryjnym mordercą zwanym „Mordercą z Muswell Hill”, który powiązał śmierć i intymność. W 1978 roku Nilsen popełnił swoje pierwsze morderstwo i odbył stosunek ze zwłokami ofiary, przechowując ciało przez miesiące przed utylizacją. Według doniesień Nilsen do czasu aresztowania wykorzystywał seksualnie zwłoki różnych ofiar^[8].

Zobacz też

osobowość nekrofilityczna
nekrofagia – zjadanie zwłok

Przypisy

↑ ICD-10. V rozdział. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne.. Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, 2000. ISBN 83-85688-25-0.
↑ Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR. Wrocław: Urban&Partner, 2000. ISBN 978-83-7609-000-9.
↑ Nekrofilia · encyklopedia psychoseksuologii [online], www.psychoseksuologia.pl [dostęp 2024-10-26] .
↑ Żon wybitnych mężów, gdy umrą, nie daje się od razu balsamować, a tak samo tych niewiast, które są bardzo piękne i więcej były poważane; lecz dopiero po trzech lub czterech dniach oddają je balsamującym. Czynią to dlatego, żeby balsamujący z tymi kobietami nie spółkowali. Opowiadają bowiem, że przyłapano raz jednego z nich na spółkowaniu z trupem świeżo zmarłej kobiety, a zdradził go jeden ze współpracujących. (Dzieje 2, 89) tłum. Seweryn Hammer.
↑ Arnold A.A.A. Lazarus Arnold A.A.A., A case of pseudonecrophilia treated by behavior therapy, „Journal of Clinical Psychology”, 24 (1), 1968, s. 113–115, DOI: 10.1002/1097-4679(196801)24:1<113::aid-jclp2270240137>3.0.co;2-q, ISSN 0021-9762 [dostęp 2022-10-19] .
↑ BrianB. Masters BrianB., The shrine of Jeffrey Dahmer, [London]: Coronet, 1993, ISBN 978-0-340-59194-9, OCLC 1036848110 [dostęp 2022-10-19] .
↑ Watch Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes | Netflix Official Site [online], www.netflix.com [dostęp 2022-10-19] (ang.).
↑ Eight chilling facts about Scottish serial killer Dennis Nilsen [online], HeraldScotland [dostęp 2022-10-21] (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] ICD-10. V rozdział. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne.. Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, 2000. ISBN 83-85688-25-0.

[2] Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR. Wrocław: Urban&Partner, 2000. ISBN 978-83-7609-000-9.

[3] Nekrofilia · encyklopedia psychoseksuologii [online], www.psychoseksuologia.pl [dostęp 2024-10-26] .

[4] Żon wybitnych mężów, gdy umrą, nie daje się od razu balsamować, a tak samo tych niewiast, które są bardzo piękne i więcej były poważane; lecz dopiero po trzech lub czterech dniach oddają je balsamującym. Czynią to dlatego, żeby balsamujący z tymi kobietami nie spółkowali. Opowiadają bowiem, że przyłapano raz jednego z nich na spółkowaniu z trupem świeżo zmarłej kobiety, a zdradził go jeden ze współpracujących. (Dzieje 2, 89) tłum. Seweryn Hammer.

[5] Arnold A.A.A. Lazarus Arnold A.A.A., A case of pseudonecrophilia treated by behavior therapy, „Journal of Clinical Psychology”, 24 (1), 1968, s. 113–115, DOI: 10.1002/1097-4679(196801)24:1<113::aid-jclp2270240137>3.0.co;2-q, ISSN 0021-9762 [dostęp 2022-10-19] .

[6] BrianB. Masters BrianB., The shrine of Jeffrey Dahmer, [London]: Coronet, 1993, ISBN 978-0-340-59194-9, OCLC 1036848110 [dostęp 2022-10-19] .

[7] Watch Conversations with a Killer: The Jeffrey Dahmer Tapes | Netflix Official Site [online], www.netflix.com [dostęp 2022-10-19] (ang.).

[8] Eight chilling facts about Scottish serial killer Dennis Nilsen [online], HeraldScotland [dostęp 2022-10-21] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]