Niaoke Daolin
Mistrz chan Niaoke Daolin | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Szkoła |
wczesny chan, szkoła niutou |
Linia przekazu Dharmy zen |
Niutou Farong |
Nauczyciel | |
Następca | |
Zakon |
Niaoke Daolin (chiń. 鳥窠道林, pinyin Niǎokē Dàolín; kor. 조과도림 Chokwa Torim; jap. Chōka Dōrin; wiet. Điểu Khòa Đạo Lâm; ur. 741, zm. 824) – chiński mistrz Chan ze szkoły niutou.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Do klasztoru wstąpił mając 9 lat. Święcenia buddyjskie przyjął w wieku 21 lat. Studiował Huayan jing – Sutrę Awatamsakę. Następnie zamieszkał na drzewie, na którym także praktykował medytacje. Z tego powodu nazywany był mistrzem chan (chiń. chanshi) Ptasie Gniazdo lub mistrzem chan Srocze Gniazdo, gdyż nad nim znajdowały się gniazda srok.
Jego słynna rozmowa ukazuje prostotę jego zasad i prostotę jego chanu. Jego rozmówcą był uczony i poeta konfucjański Bo Juyi (772–846) (zwany też Baiyue Tian), który w tym czasie był prefektem okręgu.
- Rzekł on do Daolina Znajdujesz się w bardzo niebezpiecznym miejscu!
- Mistrz odparł Ty jesteś w bardziej niebezpiecznym!
- A cóż jest niebezpiecznego w kierowaniu tą prowincją?
- Jak możesz mówić, że nie jesteś w niebezpieczeństwie, gdy twoje namiętności płoną jak ogień, a ty nie możesz przestać się tym zadręczać?!
- Bo Zhuyi spytał wtedy Co jest istotą buddyzmu?
- Daolin odparł słowami Śakjamuniego
-
- Nie czyń żadnego zła,
- Czyń tylko dobro,
- Aby oczyścić siebie.
- To są nauki
- Wszystkich buddów.
- Bo Zhuyi powiedział Każde dziecko o tym wie!
- Daolin odparł Tak, każde dziecko o tym wie, ale nawet osiemdziesięcioletni człowiek nie potrafi tego robić.
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.
- 28/1. Bodhidharma (zm. ok. 543)
- 29/2. Dazu Huike (487–593)
- 30/3. Jianzhi Sengcan (zm. 606)
- 31/4. Dayi Daoxin (579–651) szkoła dongshan (Wschodniej Góry)
- 32/5. Niutou Farong (594–657) szkoła niutou
- 33/6. Niutou Zhiyan (577–654)
- 34/7. Niutou Huifang (627–695)
- 35/8. Niutou Fazhi (635–702)
- 36/9. Niutou Zhiwei (646–722)
- 37/10. Helin Xuansu (688–752)
- 38/11. Jingshan Daoqin (714–792) także jako Faqin
- 39/12. Tianhuang Daowu (748–807)[1]
- 39/12. Zhangxin Chonghui (bd)
- 39/12. Funiu Zicai (bd)
- 39/12. Niaoke Daolin (741–824)
- 40/13. Huitong Yuanxiang
- 38/11. Jingshan Daoqin (714–792) także jako Faqin
- 37/10. Helin Xuansu (688–752)
- 36/9. Niutou Zhiwei (646–722)
- 35/8. Niutou Fazhi (635–702)
- 34/7. Niutou Huifang (627–695)
- 33/6. Niutou Zhiyan (577–654)
- 32/5. Niutou Farong (594–657) szkoła niutou
- 31/4. Dayi Daoxin (579–651) szkoła dongshan (Wschodniej Góry)
- 30/3. Jianzhi Sengcan (zm. 606)
- 29/2. Dazu Huike (487–593)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ostatecznie został spadkobiercą Dharmy Shitou Xiqiana.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. Wisdom Publications. Boston, 2000. ISBN 0-86171-163-7.