Nieuport-Delage NiD-62
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
1928 |
Lata produkcji |
1928-1933 |
Wycofanie ze służby |
1942 |
Liczba egz. |
ok. 730 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik rzędowy Hispano-Suiza 12Mdsh |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
12 m |
Długość |
7,64 m |
Wysokość |
3 m |
Powierzchnia nośna |
28,95 m² |
Masa | |
Własna |
1324 kg |
Startowa |
1880 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
270 km/h |
Prędkość wznoszenia |
5 min 42 s na 2000 m |
Pułap |
8200 m |
Zasięg |
900 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm | |
Użytkownicy | |
Belgia, Hiszpania, Francja, Peru, Turcja |
Nieuport-Delage NiD-62 – francuski samolot myśliwski w układzie półtorapłata zbudowany i wykorzystywany w okresie międzywojennym.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Samolot powstał jako rozwinięcie Nieuport-Delage NiD-42 i Nieuport-Delage NiD-52. Z pierwszego zachował drewniany kadłub, a z drugiego metalowe skrzydło. Do produkcji nowa konstrukcja trafiła pod koniec 1928 r. Lotnictwo francuskie zamówiło 320 egzemplarze, ostatni został wyprodukowany w 1930 r.[1]
W 1930 r. dwa seryjne samoloty wyposażono w pływaki w celu startu w Pucharze Schneidera. Nadano im oznaczenie Nieuport-Delage NiD-621, po wyścigu zostały przebudowane do standardowej wersji. W związku z tendencją do wpadania samolotu w płaski korkociąg Gustave Delage opracował jego modyfikację, w której środek ciężkości został przesunięty do tyłu. Tak zmodyfikowana konstrukcja otrzymała oznaczenie Nieuport-Delage NiD-622. Na tę wersję zamówienie złożyło zarówno francuskie lotnictwo, jak i marynarka[2].
W 1931 r. jeden z egzemplarzy NiD-622 wyposażono w silnik Lorraine 12Fa Courlis. Konstruktorzy usunęli dolny płat oraz przeprojektowali górny. Prototyp, oznaczony jako Nieuport-Delage NiD-623, otrzymał cywilne znaki F-AIPO[3].
Na bazie doświadczeń z NiD-623 zbudowano kolejną wersję w układzie górnopłata typu parasol z silnikiem Hispano-Suiza 12M. Powstały dwa prototypy tej wersji oznaczone jako Nieuport-Delage NiD-624. W 1929 r. zmodyfikowano jeden seryjny NiD-622 do testów spadochronowych, nadano mu oznaczanie Nieuport-Delage NiD-625. NiD-622 wzbudził zaintereoswanie lotnictwa wojskowego Peru. W 1932 r. oblatano wersję wyposażoną w silnik Lorraine 12Hdr, w następnym roku dostarczono zmawiającemu 12 maszyn, które otrzymały oznaczenie Nieuport-Delage NiD-626. Na jednym z egzemplarzy (z silnikiem Hispano-Suiza 12Md) testowano w 1931 r. dwustopniową turbosprężarkę Farman-Waseige. Maszyna została oznaczona jako Nieuport-Delage NiD-628. Inny egzemplarz NiD-622, na którym zastosowano sprężarkę Szydłowski-Planiol, stał się pierwowzorem modelu oznaczonego jako Nieuport-Delage NiD-629. Zbudowano 50 egzemplarzy tej wersji, zastosowano w nich ulepszoną wersję podwozia z amortyzacją olejową[4].
W 1939 r. konstrukcja była już przestarzała i została przesunięta do szkolnictwa. W francuskich koloniach samoloty tego typu pozostały jeszcze na stanie eskadr obrony terytorialnej (Escadrilles Regionales). W 1940 r. pewna grupa polskich pilotów wykonywała loty na NiD-622 na lotnisku Blida w ramach przeszkolenia na sprzęcie francuskim[5]. W ramach tej grupy stworzono szkolną eskadrę myśliwską wyposażoną w NiD-622[6]. 20 czerwca 1940 r. podczas jednego z lotów szkolnych na samolocie tego typu zginął ppor. Ryszard Mich[7]. Na NiD-622 szkolili się również Polacy w Châteauroux[8]. W służbie sił powietrznych armii Vichi samolot był wykorzystywany jako maszyna szkoleniowa do 1942 roku[9].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Brytyjscy oficerowie oglądają NiD-62 podczas manewrów w 1928 r.
-
NiD-62 w lotnictwie tureckim
-
NiD-62 lotnictwa francuskiego w 1930 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ NiD-62. Уголок неба. [dostęp 2024-04-26]. (ros.).
- ↑ NIEUPORT-DELAGE Nid62. French Air Force 1939-1940. [dostęp 2024-04-26]. (ang.).
- ↑ Nieuport-Delage NiD.623. AviationsMilitaires.net. [dostęp 2024-04-26]. (fr.).
- ↑ Morgała 1976 ↓, s. 110.
- ↑ Belcarz, Matusiak, Tuliński, Zmyślony 2023 ↓, s. 97.
- ↑ Belcarz 2002 ↓, s. 241.
- ↑ Belcarz, Matusiak, Tuliński, Zmyślony 2023 ↓, s. 135, 142.
- ↑ Belcarz, Matusiak, Tuliński, Zmyślony 2023 ↓, s. 260.
- ↑ Ньюпор-Деляж NiD.62. Красные соколы. [dostęp 2024-04-26]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bartłomiej Belcarz: Polskie lotnictwo we Francji. Sandomierz: Stratus, 2002. ISBN 83-916327-6-8. OCLC 1424105886.
- Bartłomiej Belcarz, Wojtek Matusiak, Paweł Tuliński, Wojciech Zmyślony: Pod niebem Magrebu : lotnicy polscy we francuskiej Afryce Północnej 1940. Stalowa Wola: Muzeum Centralnego Okręgu Przemysłowego : Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, 2023. ISBN 978-83-65145-62-8. OCLC 1424105886.
- Andrzej Morgała: Polskie samoloty wojskowe 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1976. OCLC 907460452.