Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Panduvasdeva

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Panduvasdeva
පණ්ඩුවාසදේව
władca Syngalezów
Okres

od ok. 504 p.n.e.
do ok. 474 p.n.e.

Poprzednik

Upatissa

Następca

Abhaya

Dane biograficzne
Dynastia

ród Widźaja

Data i miejsce urodzenia

przed 515 p.n.e.
Sinhapura

Data i miejsce śmierci

474 p.n.e.
Upatissa Nuwara

Ojciec

Sumitta

Matka

księżniczka z Madha

Rodzeństwo

dwoje starszych braci

Żona

Buddhakachchana

Dzieci

Abhaya, Tissa i 8 dalszych synów,
córka Ummadha Citta

Panduvasdevakról Syngalezów na Sri Lance w latach 504–474 p.n.e., syn króla Sumitty z Sinhapury w północnych Indiach, bratanek i następca Widźaja[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Panduvasdeva przyszedł na świat przed 515 p.n.e. jako najmłodszy syn króla Sumitty, rezydującego w legendarnym mieście Sinhapura w północnych Indiach. Sumitta był bratem-bliźniakiem Widźaja, który utraciwszy prawa do odziedziczenia ojca i wygnany na banicję założył na zdobytych na Sri Lance terenach własne państwo, aczkolwiek brakowało mu legalnego następcy trony. Dlatego czując nadchodzący koniec życia Widźaja zaprosił swojego brata-bliźniaka Sumittę, by ten przejął po nim władzę. Sumitta jednak nie chcąc opuszczać ojczyzny wysłał doń w zastępstwie swego najmłodszego syna Panduvasudevę[1].

Objęcie władzy

[edytuj | edytuj kod]

Królewicza wysłano na obiecaną wyspę wraz z 32 zaufanymi towarzyszami przez morze. Jednakże wylądowali oni w Gokanna (obecnie Trikunamalaja) na niewłaściwym, północno-wschodnim wybrzeżu. Kiedy młody królewicz przybył, jego stryj już nie żył, a władzę sprawował regent Upatissa z Upatissa Nuwara, będący przedtem głównym ministrem Widźaja. Upatissa faktycznie zrazu ustąpił przybyłemu Panduvasdeva tronu, który kontynuował dynastię Widźaja[3].

Koligacje i komplikacje rodzinne

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak jego stryj Widźaja, również Panduvasdeva poślubił indoaryjską księżniczkę z rodu Pandja. Jego wybór padł na słynącą ze swej urody kobietę zwaną w źródłach jako Subhaddakaccani, Kasyindevi[4] lub – ze względu na jej pokrewieństwo z Siddharthą Gautamą[2]Buddhakachchana. W jej orszaku przybyło na wyspę wraz z nią sześciu spośród jej braci (Ramagona, Ruhuna, Dighayu, Uruvela, Anuradha, Vijitagama)[2], z których każdy założył nowe miasto swego imienia (Anura-Gama, Dighayu-Dighamadulla, Rama-Gama, Rohana (Ruhuna), Uruwela oraz Vijithapura[4].

Później córka Panduvasdevy, Ummadha Citta zaszła w ciążę z księciem Digha Gamani, synem księcia Dighayu, brata królowej. Chcąc zmazać hańbę, bracia chcieli zabić siostrę. Jedynie najstarszy brat, Abhaya, stanął w jej obronie i wymógł na ojcu zezwolenie na małżeństwo kochanków. Jednakże w ich horoskopie nadworni astrolodzy wyczytali, że unicestwi swych wrogów, dlatego postanowili zgładzić noworodka, jeżeli będzie to syn. Księżniczka Citta urodziła faktycznie syna, którego nazwano Pandukabhaya. Aby ratować dziecko, rodzice zamienili go na akurat nowo narodzoną dziewczynkę, syna zaś oddali do adopcji na południe wyspy, z dala od złowrogich wujów. Gdy Pandukabhaya dorósł, został dzielnym wojownikiem i dopełnił proroctwa, po czym zjednoczył wyspę pod swym berłem[5].

Podsumowanie

[edytuj | edytuj kod]

Rezydując w Upatissa Nuwara Panduvasdeva rządził stosunkowo spokojnie[2] przez 30 lat. Dla usprawnienia administracji, podzielił on wyspę na trzy prowincje: Raja Rata (lub Pihiti Rata), Maya Rata i Ruhuna Rata[2]. Po jego śmierci władzę przejął jego pierworodny syn, Abhaya[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c S. Paranavitana, A glimpse of Rajarata [online], Sunday Times [dostęp 2015-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-21] (ang.).
  2. a b c d e L.E. Blaze: History of Ceylon. New Dehli: 2004, s. 11–12.
  3. Sri Lanka - History, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-11-17] (ang.).
  4. a b Gamini G. Punchihewa, Reforms and freedom fighters: More about the 62nd Anniversary of Sri Lanka's Independence, „Daily News”, 12 lutego 2010 [dostęp 2015-11-27] (ang.).
  5. Profil Panduvasdevy na portalu mahavansaya.com

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]