Paoletta Magoni
| ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
Faip Selvino | |||||||||||||||||||||
| Wzrost |
159 cm | |||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
13.12 1980, Piancavallo (14. miejsce – slalom) | |||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
13.12 1980, Piancavallo | |||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Paoletta Magoni-Sforza (ur. 14 września 1964 w Selvino) – włoska narciarka alpejska, złota medalistka olimpijska, brązowa medalistka mistrzostw świata i mistrzyni świata juniorów.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniosła w 1982 roku, zwyciężając w kombinacji podczas mistrzostw świata juniorów w Auron. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 13 grudnia 1980 roku w Piancavallo, zajmując czternaste miejsce w slalomie. Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium stanęła 18 marca 1984 roku w Jasnej, gdzie zajęła trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Austriaczka Roswitha Steiner oraz Francuzka Perrine Pelen. W kolejnych latach jeszcze dwa razy stanęła na podium: 1 grudnia 1984 roku w Courmayeur była trzecia, a 14 stycznia 1985 roku w Pfronten była najlepsza w tej samej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1984/1985, kiedy w klasyfikacji generalnej zajęła 24. miejsce, a w klasyfikacji slalomu była ósma.
Największy sukces osiągnęła w 1984 roku, kiedy na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie wywalczyła złoty medal w slalomie. Po pierwszym przejeździe slalomu Magoni zajmowała czwarte miejsce, tracąc do prowadzącej Francuzki Christelle Guignard 0,14 sekundy. W drugim przejeździe osiągnęła najlepszy czas, co dało jej najlepszy łączny wynik i zwycięstwo. Ostatecznie o 0,91 s wyprzedziła Perrine Pelen, a o 1,03 s pokonała Ursulę Konzett z Liechtensteinu. Na tych samych igrzyskach wystartowała także w gigancie, zajmując 32. pozycję. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary nie ukończyła giganta, a w slalomie była siódma. W międzyczasie wywalczyła brązowy medal w swej koronnej konkurencji podczas mistrzostw świata w Bormio w 1985 roku. W zawodach tych uległa jedynie Francuzkom: Perrine Pelen i Christelle Guignard. Pięciokrotnie zdobywała medale mistrzostw kraju: w slalomie w latach 1984, 1985, 1987 i 1988 oraz kombinacji w 1980 roku.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 32. | 13 lutego | 1984 |  Sarajewo
|
Gigant | 2:20,98 | +6,89 |  Debbie Armstrong
|
1.
|
13 lutego | 1984 | Sarajewo
|
Slalom | 1:36,47 | – | – |
| DNF | 24 lutego | 1988 |  Calgary
|
Gigant | 2:06,49 | – |  Vreni Schneider
|
| 7. | 26 lutego | 1988 | Calgary
|
Slalom | 1:36,69 | +3,07 | Vreni Schneider
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 29.[1] | 4 lutego | 1982 |  Schladming
|
Zjazd | 1:37,47 | +4,30 | Gerry Sorensen
|
| DNF | 4 lutego | 1985 |  Bormio
|
Kombinacja | 18,72 pkt | – | Erika Hess
|
3.
|
9 lutego | 1985 | Bormio
|
Slalom | 1:29,58 | 0,40 |  Perrine Pelen
|
| 24.[2] | 5 lutego | 1987 | Crans-Montana
|
Gigant | 2:21,22 | +3,54 | Vreni Schneider
|
| DNF1[3] | 7 lutego | 1987 | Crans-Montana
|
Slalom | 1:33,30 | – | Erika Hess
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 9. | 4 marca | 1982 | Auron
|
Zjazd | 1:40,53 | +1,54 | Catherine Quittet
|
| 7. | 5 marca | 1982 | Auron
|
Gigant | 2:35,82 | +3,51 |  Michaela Gerg
|
| 5. | 6 marca | 1982 | Auron
|
Slalom | 1:18,95 | +0,61 | Andreja Leskovšek
|
1.
|
7 marca | 1982 | Auron
|
Kombinacja | ? | – | – |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1980/1981: 61.
- sezon 1981/1982: 76.
- sezon 1982/1983: 39.
- sezon 1983/1984: 38.
- sezon 1984/1985: 24.
- sezon 1985/1986: 55.
- sezon 1986/1987: 27.
- sezon 1987/1988: 65.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]
Jasná – 18 marca 1984 (slalom) – 3. miejsce- Courmayeur – 1 grudnia 1984 (slalom) – 3. miejsce
- Pfronten – 14 stycznia 1985 (slalom) – 1. miejsce
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-27)]. (ang.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]