Paul d’Albert de Luynes

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	25 września 1729
Konsekrator	Louis de La Vergne-Montenard de Tressan
Współkonsekratorzy	Léon de Beaumont; François-César Le Blanc
Konsekrowani biskupi
Louis-Henri de Rochefort d’Ally	1754
Étienne Charles de Loménie de Brienne	1761
Claude-Mathias-Joseph de Barral	1761
François-Joachim de Pierre de Bernis	1764
Ange-François de Talaru de Chalmazel	1765
Współkonsekrowani biskupi
Claude de Rouvroy de Saint-Simon	1732
Henri-Constance de Lort de Sérignan de Valras	1732
Louis-Guy de Guérapin de Vauréal	1732
Louis-François Néel de Christot	1740
Charles de Grimaldi d’Antibes	1747

Paul d’Albert de Luynes
	Kardynał prezbiter
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1703 ; Wersal
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 1788 ; Paryż
	Arcybiskup Sens
Okres sprawowania	1753-1788
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	25 września 1729
Kreacja kardynalska	5 kwietnia 1756; Benedykt XIV
Kościół tytularny	San Tommaso in Parione
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paul d’Albert de Luynes (ur. 5 stycznia 1703 w Wersalu, zm. 21 stycznia 1788 w Paryżu) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Sens.

Życiorys

Pochodził z arystokratycznego rodu. 17 sierpnia 1729 został wybrany biskupem Bayeux. 15 września 1729 w Paryżu przyjął sakrę z rąk arcybiskupa Louis de la Vergne Tressana (współkonsekratorami byli biskupi Léon de Beaumont i César Le Blanc). 26 listopada 1753 objął stolicę metropolitalną Sens, na której pozostał już do śmierci. 5 kwietnia 1756 Benedykt XIV wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Tommaso in Parione. Wziął udział w konklawe wybierających Klemensa XIII, Klemensa XIV i Piusa VI. Podczas Konklawe 1758 w imieniu króla Francji Ludwika XV zgłosił ekskluzywę wobec kandydatury kardynała Carlo Alberto Guidoboni Cavalchiniego.