Paweł (książę Grecji i Danii)

Paweł II Glücksburg
Παύλος Γκλύξμπουργκ
	; Książę Paweł (2013)
	Książę koronny Grecji
Okres	od 20 maja 1967; do 1 czerwca 1973
Poprzednik	Piotr Glücksburg
Następca	republika
	Pretendent do tronu Grecji
Okres	od 10 stycznia 2023
Poprzednik	Konstantyn II Grecki
	Dane biograficzne
Dynastia	Glücksburgowie
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1967 ; Ateny
Ojciec	Konstantyn II
Matka	Anna Maria Glücksburg
Rodzeństwo	Aleksa, Mikołaj, Teodora, Filip
Żona	Maria-Chantal Miller; od 1 lipca 1995
Dzieci	Maria Olimpia, Konstantyn Aleksy, Achilles Andrzej, Odyseusz Kimon, Arystydes Stawros
	Odznaczenia

Paweł II Glücksburg, gr. Παύλος Γκλύξμπουργκ (ur. 20 maja 1967 w Atenach) – książę koronny Królestwa Hellenów w 1967–1973, od 2023 pretendent do tronu Grecji^[1].

Życiorys

Urodził się jako pierworodny syn króla Hellenów Konstantyna II (1940–2023) i jego żony Anny Marii Glücksburg (ur. 1946), księżniczki duńskiej^[2]. Ma dwie siostry: starszą Aleksę (ur. 1965) i młodszą Teodorę (ur. 1983), oraz dwóch młodszych braci: Mikołaja (ur. 1969) i Filipa (ur. 1986). Zgodnie z grecką tradycją jako najstarszy syn otrzymał imię po dziadku ze strony ojca, królu Pawle^[3]. Z chwilą narodzin został następcą tronu, otrzymując tytuł diadochosa (gr. spadkobierca). 29 lipca 1967 został ochrzczony w katedrze Zwiastowania Pańskiego w Atenach, jego rodzicami chrzestnymi była babka Fryderyka Hanowerska (1917–1981) oraz brać żołnierska Greckich Sił Zbrojnych, reprezentowana przez cioteczną babkę Katarzynę Glücksburg (1913–2007). W 1967–1973 przebywał wraz z rodziną na emigracji w Rzymie. W wyniku ustanowienia republiki 1 czerwca 1973 przestał być następcą tronu, zachowując ceremonialną tytulaturę.

W 1973 wyemigrował wraz z rodzicami i rodzeństwem do Wielkiej Brytanii, zamieszkując w Chobham, później zaś w Hampstead. Początkowo pobierał naukę w domu, zapewnioną przez guwernantów; w 1980–1984 uczęszczał do Hellenic College w Londynie, następnie do Armand Hammer College w Montezumie (Nowy Meksyk), gdzie w 1986 zdał maturę. W 1986–1990 odbył szkolenie kadeckie w Royal Military Academy Sandhurst, po czym wstąpił do służby w kawalerii Armii Brytyjskiej. W 1990–1995 studiował prawo, ekonomię i stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Georgetown, uzyskując tytuł magistra nauk prawnych.

W 1995 zawarł związek małżeński z Marią-Chantal Miller (ur. 1968), po czym wyjechał do Nowego Jorku, gdzie pracował w firmie żeglugowej. W 1998 wraz z Alexandrem von Fürstenbergiem założył spółkę zarządzającą mieniem i finansami rynku kapitałowego. W 2002 ponownie zamieszkał w Londynie, gdzie rozwijał przedsiębiorstwa rynku finansowego. W 2017 powrócił do Nowego Jorku.

Wraz ze śmiercią ojca, 10 stycznia 2023, odziedziczył pretensje do tronu Grecji i honorowy tytuł króla Hellenów^[1].

Rodzina

1 lipca 1995 w katedrze św. Zofii w Londynie ożenił się z Marią-Chantal Miller (ur. 1968), córką Roberta Warrena Millera (ur. 1933) i Marii Clary Pesantes (ur. 1940). Z małżeństwa pochodzi pięcioro dzieci:

Maria Olimpia (ur. 1996)
Konstantyn Aleksy (ur. 1998) – tytularny Diadochos Hellenów
Achilles Andrzej (ur. 2000)
Odyseusz Kimon (ur. 2004)
Arystydes Stawros (ur. 2008)

Tytulatura

20 maja 1967 – 29 lipca 1973: Jego Królewska Wysokość Książę Koronny (Diadochos) Hellenów i Książę Danii (następnie tytularnie do 10 stycznia 2023);
od 10 stycznia 2023: Jego Królewska Mość Król Hellenów (tytularny).

Odznaczenia

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zbawiciela (29 lipca 1967),
Kawaler Krzyża Wielkiego z Łańcuchem Orderu śś. Jerzego i Konstantyna,
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Jerzego I,
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Feniksa,
Odznaka Pamiątkowa 100-lecia Domu Królewskiego Grecji,
Kawaler Orderu Słonia (1997),
Medal Pamiątkowy 25-lecia Panowania Królowej Małgorzaty II (1997),
Medal Wspomnieniowy 100-lecia od Narodzin Króla Fryderyka IX (1999)^[4],
Medal Jubileuszowy Króla Karola XVI Gustawa (1996).

Genealogia


Prapradziadkowie	kr. Hellenów Jerzy I (1845–1913) ∞ 1867 Olga Konstantinowna Romanowa (1851–1926)	cesarz Niemiec Fryderyk III (1831–1881) ∞ 1858 Wiktoria Koburg (1840–1901)	Ernest August Hanowerski (1845–1923) ∞ 1777 Tyra Glücksburg (1853–1933)	cesarz Niemiec Wilhelm II (1859–1941) ∞ 1881 Augusta Wiktoria Holsztyńska (1858–1921)	kr. Danii Fryderyk VIII (1843–1912) ∞ 1869 Ludwika Bernadotte (1851–1926)	w. ks. Meklemburgii-Schwerin Fryderyk Franciszek III (1851–1897) ∞ 1879 Anastazja Michajłowna Romanowa (1860–1922)	kr. Szwecji Gustaw V (1858–1950) ∞ 1881 Wiktoria Badeńska (1862–1930)	Artur Koburg (1850–1942) ∞ 1879 Ludwika Małgorzata Hohenzollern (1860–1917)
Pradziadkowie	kr. Hellenów, Konstantyn I (1868–1923) ∞ 1889 Zofia Hohenzollern (1870–1932)		ks. Brunszwiku, Ernest August (1887–1953) ∞ 1913 Wiktoria Ludwika Hohenzollern (1892–1980)		kr. Danii i Islandii, Chrystian X (1870–1947) ∞ 1898 Aleksandra Meklemburska-Schwerin (1879–1952)		kr. Szwecji, Gustaw VI Adolf (1882–1973) ∞ 1905 Małgorzata Koburg (1882–1920)
Dziadkowie	kr. Hellenów, Paweł (1901–1964) ∞ 1938 Fryderyka Hanowerska (1917–1981)				kr. Danii, Fryderyk IX (1899–1972) ∞ 1935 Ingryda Bernadotte (1910–2000)
Rodzice	kr. Hellenów, Konstantyn II (1940-2023) ∞ 1964 Anna Maria Glücksburg (ur. 1946)
Paweł II Glücksburg (ur. 1967), pretendent do tronu Królestwa Hellenów

Przypisy

↑ ^a ^b Grecja: Zmarł były król Konstantyn II [online], wnp.pl [dostęp 2023-01-10] (pol.).
↑ Heir to Throne Is Born To Greek Royal Couple, „The New York Times”, 21 maja 1967, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-11-07] (ang.).
↑ Peter MarshallP.M. Fraser Peter MarshallP.M., Name practices, [w:] ElaineE. Matthews, SimonS. Hornblower (red.), Greek Personal Names. Their value as evidence, Oxford: Oxford University Press, 2000, s. 23–38, ISBN 0-19-726216-3 (ang.).
↑ Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2015-05-27]. (duń.).

[:0-1] Grecja: Zmarł były król Konstantyn II [online], wnp.pl [dostęp 2023-01-10] (pol.).

[2] Heir to Throne Is Born To Greek Royal Couple, „The New York Times”, 21 maja 1967, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-11-07] (ang.).

[3] Peter MarshallP.M. Fraser Peter MarshallP.M., Name practices, [w:] ElaineE. Matthews, SimonS. Hornblower (red.), Greek Personal Names. Their value as evidence, Oxford: Oxford University Press, 2000, s. 23–38, ISBN 0-19-726216-3 (ang.).

[4] Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2015-05-27]. (duń.).

[1]

[2]

[3]

[4]