Pawieł Judin

Pawieł Judin
Państwo działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	7 września 1899 ; Apraksino w guberni niżnonowogrodzkiej
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 1968 ; Moskwa
	doktor nauk filozoficznych
	Specjalność: naukowy ateizm i in.
Alma Mater	Instytut Czerwonej Profesury (1931)
Doktorat	1936
	Zatrudnienie
	dyrektor
Instytut badawczy	filozofii przy Rosyjskiej Akademii Nauk
Okres spraw.	1939–1944
	profesor
Uczelnia	Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa
Okres spraw.	od 1935
	Odznaczenia
	;

Pawieł Fiodorowicz Judin (ros. Па́вел Фёдорович Ю́дин, ur. 26 sierpnia^?/7 września 1899 we wsi Apraksino w guberni niżnonowogrodzkiej, zm. 10 kwietnia 1968 w Moskwie) – radziecki polityk, dyplomata, filozof, członek KC KPZR (1952-1961), zastępca członka Prezydium KC KPZR (1952-1953), członek rzeczywisty Akademii Nauk ZSRR (od 1953)^[2].

Życiorys

Od 1918 w RKP(b), od 1919 w Armii Czerwonej, w latach 20. XX w. kierownik wydziału gubernialnego komitetu RKP(b) w Niżnym Nowogrodzie, 1931 ukończył Instytut Czerwonej Profesury, którego 1932-1938 był dyrektorem. Od września 1934 do maja 1935 zastępca szefa Wydziału Kultury i Propagandy Leninizmu KC WKP(b), od czerwca 1936 do lipca 1937 zastępca kierownika Wydziału Prasy i Wydawnictw KC WKP(b), 1937-1947 dyrektor Zjednoczenia Wydawnictw Państwowych, od 28 stycznia 1939 członek korespondent Akademii Nauk ZSRR - Wydziału Nauk Społecznych, od 1938 do 1 maja 1944 dyrektor Instytutu Filozofii Akademii Nauk ZSRR^[3]. 1946-1953 główny redaktor gazety „Sowietskaja kniga”, 1947-1953 szef-redaktor pisma „Za procznyj mir, za narodnuju diemokratiju”, od 14 października 1952 do 17 października 1961 członek KC KPZR. Od 16 października 1952 do 5 marca 1953 zastępca członka Prezydium Biura Politycznego) KC KPZR, od 18 października 1952 do 21 marca 1953 członek Stałej Komisji ds. Zagadnień Ideologicznych przy KC KPZR. W 1953 doradca polityczny przy Radzieckiej Komisji Kontrolnej w Niemczech i zastępca Najwyższego Komisarza ZSRR w Niemczech, od 3 grudnia 1953 do 15 października 1959 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ZSRR w Chinach, później funkcjonariusz partyjny. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 3 i 4 kadencji. Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.

Jego zainteresowania naukowe skupiły się na materializmie historycznym i naukowym komunizmie^[2].

Publikacje

Политическая экономия. Учебник. (Podręcznik marksistowskiej ekonomii politycznej) — К. В. Островитянов, Д. Т. Шепилов, Л. А. Леонтьев, И. Д. Лаптев, И. И. Кузьминов, Л. М. Гатовский, П.Ф. Юдин, А.И. Пашков, В.И. Переслегин. — М.: Госполитиздат, 1954. — 454 с.

Przekłady na język polski

Krótki słownik filozoficzny. Mark Rozental, Pawieł Judin (red.). Warszawa: Książka i Wiedza, 1955. 755.
Konstantin Ostrowitianow, Dmitrij Szepiłow, Pawieł Judin, Lew Leontjew, i in.: Ekonomia polityczna : podręcznik (Tytuł oryginału: Političeskaâ èkonomiâ). Pod redakcją Konstantina Ostrowitianowa ; tł. Seweryn Żurawicki, Józef Zawadzki, Ryszard Gradowski, Regina Winiewska, Maksymilian Pohorille. Warszawa: Książka i Wiedza, 1955. 839, [1] strona ; 22 cm.
Historia filozofii. Pod redakcją G. F. Aleksandrowa, B. E. Bychowskiego, M.B. Mitina, Pawła Judina. Tłum. z rosyjskiego Aleksander Neyman, Roman Korab-Żebryk, Bogdan Kupis. T. I: Filozofia starożytna i średniowieczna. Warszawa: Książka i Wiedza, 1961. (pol.).
Historia filozofii. Pod redakcją G. F. Aleksandrowa, B. E. Bychowskiego, M.B. Mitina, Pawła Judina. Tłum. z rosyjskiego Aleksander Neyman, Roman Korab-Żebryk, Bogdan Kupis. T. 2: Filozofia XV-XVIII w. Warszawa: Książka i Wiedza, 1961. (pol.).

Odznaczenia i nagrody

Order Lenina (dwukrotnie - 1949 i 1959)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie - 1945 i 1953)
Nagroda Stalinowska (1943)
Medal „Za obronę Moskwy” (1945)
Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Przypisy

↑ Козлова Л. А. «Без защиты диссертации»: статусная организация общественных наук в СССР, 1933—1935 годы // Социологический журнал. — 2001. — № 2. — С. 145—159.
↑ ^a ^b Солодухин 2020 ↓, s. 898.
↑ Список директоров Института философии. Instytut Filozofii Rosyjskiej Akademii Nauk. [dostęp 2022-05-02]. (ros.).

Bibliografia

Ю.Н. Солодухин: ЮДИН Павел Федорович. W: Русская философия. Энциклопедия. Под общ. ред. М. А. Маслина. Wyd. III. М.: Мир философии, 2020, s. 898. (ros.).
Юдин Павел Федорович. W: Wielka Encyklopedia Radziecka. Moskwa: Encyklopedia Radziecka. (ros.).
http://www.knowbysight.info/YuYY/04087.asp (ros.)
http://hrono.info/biograf/bio_yu/judin_pf.php (ros.)
http://letopis.msu.ru/peoples/3448 (ros.)
http://www.az-libr.ru/index.htm?Persons&70B/b6310cc5/0001/7414d9a9 (ros.)
http://www.runivers.ru/lib/authors/author452023/ (ros.)

[1] Козлова Л. А. «Без защиты диссертации»: статусная организация общественных наук в СССР, 1933—1935 годы // Социологический журнал. — 2001. — № 2. — С. 145—159.

[CITEREFСолодухин2020898-2] Солодухин 2020 ↓, s. 898.

[3] Список директоров Института философии. Instytut Filozofii Rosyjskiej Akademii Nauk. [dostęp 2022-05-02]. (ros.).

[1]

[2]

[3]