Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Perdix (rodzaj)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Perdix[1]
Brisson, 1760[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kuropatwa zwyczajna (P. perdix)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Phasianini

Rodzaj

Perdix

Typ nomenklatoryczny

Perdix cinerea Brisson, 1760 (= Tetrao perdix Linnaeus, 1758)

Synonimy
Gatunki
  • P. perdix
  • P. dauurica
  • P. hodgsoniae

Perdixrodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Europie i Azji[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 28–31 cm, rozpiętość skrzydeł 45–48 cm; masa ciała 200–600 g (samce są nieco większe i cięższe od samic)[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Perdix (Perdrix): łac. perdix, perdicis „kuropatwa”, od gr. περδιξ perdix, περδικος perdikos „kuropatwa”[8].
  • Starna: włoska nazwa Starna dla kuropatwy zwyczajnej[9]. Gatunek typowy: Tetrao perdix Linnaeus, 1758.
  • Sacfa: nazwa Sakpha ze wschodniego Tybetu dla kuropatwy tybetańskiej (por. Rhakpa z centralnego Tybetu)[10]. Gatunek typowy: Sacfa hodgsoniae Hodgson, 1856.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Perdix, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés : a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Parisii: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 26, 219. (fr. • łac.).
  3. M.T. Brünnich: Zoologiae fundamenta praelectionibus academicis accommodata. Lipsiae: Apud Frider. Christ. Pelt, 1772, s. 86. (łac.).
  4. Ch.-L. Bonaparte: A geographical and comparative list of the birds of Europe and North Americ. London: J. Van Voorst, 1838, s. 43. (ang.).
  5. B.H. Hodgson. On a new Perdicine bird from Tibet. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 25, s. 165, 1856. (ang.). 
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2022-01-04]. (ang.).
  7. P.J.K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 504–505. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
  8. Perdix, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-04] (ang.).
  9. Starna, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-04] (ang.).
  10. Sacfa, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-04] (ang.).
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja: 2021-12-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-01-04].