Perykopa
Perykopa (koine περικοπή, odcięcie, odcinek) – w retoryce to szereg wersetów zaczerpniętych z tekstu, tworzących spójną jedność lub wątek myślowy, nadających się do publicznego odczytania.
Biblistyka
[edytuj | edytuj kod]W naukach biblijnych termin oznacza spójny fragment tekstu Pisma Świętego wydzielony przez śródtytuł lub akapit. Podział na perykopy ma swoje zastosowanie zarówno w egzegezie (analiza poszczególnych perykop) jak i przy odczytywaniu fragmentów podczas liturgii (perykopa niedzielna, perykopy poszczególnych dni tygodnia). Perykopy występowały już w starożytnej liturgii synagogalnej. Synagoga znała podział Prawa i Proroków na 54 perykopy do odczytywania w szabat. W odniesieniu do Nowego Testamentu perykopy znane są z wielu starożytnych i średniowiecznych rękopisów, np. Księga perykop Henryka II. Zbiory perykop z przeznaczeniem do odczytywania podczas liturgii chrześcijańskiej to lekcjonarze[1]. Przykładem konkretnej perykopy może być Janowa perykopa o niewiernym Tomaszu z 20. rozdziału jego ewangelii[2]. Podział tekstu biblijnego na rozdziały nie jest tożsamy z podziałem na perykopy. Podział całej Biblii na rozdziały wprowadził dopiero w 1206 roku abp Stephen Langton[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ perykopa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-05-08].
- ↑ pericope. treccani.it. [dostęp 2022-05-08]. (wł.).
- ↑ Mariusz Szmajdziński. Podział na rozdziały i wersety. „Nowy Łowiczanin”. 8, s. 19, 2020-02-20. Łowicz: Nowy Łowiczanin s.c.. ISSN 1231-479X. [dostęp 2022-05-08].