Philip Emeagwali
Philip Emeagwali (ur. 23 sierpnia 1954 w Akure[1]) – nigeryjski informatyk. Jeden z najwybitniejszych afroamerykańskich wynalazców XX wieku[1]. Dokonał przełomu w dziedzinie obliczeń rozproszonych, które pomogły doprowadzić do rozwoju Internetu[1]. Jego praca opisująca jednoczesne obliczenia na połączonych mikroprocesorach przyniosła mu Nagrodę Gordona Bella[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Philip Emeagwali był najstarszym z dziewięciorga dzieci[1]. Piętnaście miesięcy po rozpoczęciu jego edukacji w liceum, wybuchła wojna domowa w Nigerii, a jego rodzina, część nigeryjskiego plemienia Igbo, uciekła do wschodniej części kraju[1].
Philip został wcielony do armii secesyjnego państwa Biafra[1]. Rodzina Emeagwaliego mieszkała w obozie dla uchodźców do zakończenia wojny w 1970 roku[1].
Po zakończeniu wojny Philip Emeagwali kontynuował naukę w Onitsha w Nigerii[1]. W 1973 roku zdał egzamin w szkole średniej przeprowadzony przez Uniwersytet Londyński i uzyskał stypendium na studia w USA[1].
W 1974 roku udał się do Stanów Zjednoczonych aby studiować na Oregon State University[1]. Tytuł magistra matematyki uzyskał w 1977 roku[1]. Później uczęszczał do George Washington University, gdzie uzyskał tytuł magistra inżynierii oceanicznej i morskiej[1]. Posiada również tytuł magistra matematyki stosowanej na University of Maryland[1]. Podczas studiów doktoranckich na Uniwersytecie Michigan w latach 80. Emeagwali rozpoczął pracę nad projektem wykorzystania komputerów do identyfikacji niewykorzystanych podziemnych złóż ropy[1].
Początkowo pracował nad problemem związanym z wykrywaniem ropy przy użyciu superkomputera. Jednak zdecydował, że do wykonywania obliczeń bardziej efektywne będzie wykorzystanie tysięcy szeroko rozpowszechnionych mikroprocesorów, zamiast podłączania ośmiu drogich superkomputerów[1]. Odkrył nieużywany komputer w Los Alamos National Laboratory, który wcześniej był używany do symulacji wybuchów jądrowych[1].
Po wykorzystaniu 60 000 mikroprocesorów, maszyna wykonywała ponad 3,1 miliarda obliczeń na sekundę i poprawnie identyfikowała ilość ropy w symulowanym złożu[1]. Szybkość obliczeniowa była większa niż osiągnięta przez superkomputer Cray[1].
Emeagwali stwierdził, że pamięta zachowanie pszczół w przyrodzie[1]. Chciał, aby komputery naśladowały budowę i działanie plastra miodu w ulu[1]. Pokazał praktyczny i niedrogi sposób, który umożliwia komputerom komunikację i współpracę na całym świecie – zaprogramowanie każdego mikroprocesora, aby ten komunikował się z sześcioma innymi sąsiednimi mikroprocesorami w tym samym czasie[1]. Odkrycie to pomogło ostatecznie doprowadzić do rozwoju Internetu[1].
W 1989 roku za swoją pracę, opisującą jednoczesne obliczenia na połączonych mikroprocesorach, został uhonorowany nagrodą Gordona Bella, przyznaną mu przez Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników[1]. Emeagwali pracuje nad problemami komputerowymi, w tym modelami opisującymi i prognozującymi pogodę[1]. Za swoje osiągnięcia zdobył ponad sto wyróżnień[1].