Piotr II (cesarz Brazylii)
| |
.svg)
| |
| |
| Cesarz Brazylii | |
| Okres | |
|---|---|
| Koronacja |
18 lipca 1841 |
| Poprzednik | |
| Następca |
republika |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Alfons |
| Odznaczenia | |
                                    
| |
Piotr II (port. Pedro II, Pedro Segundo[a]; ur. 2 grudnia 1825 w Rio de Janeiro, zm. 5 grudnia 1891 w Paryżu) – ostatni cesarz Brazylii, tam urodzony, co czyni go jedynym „rodowitym” monarchą brazylijskim.
Panowanie
[edytuj | edytuj kod]W wieku 5 lat został cesarzem Brazylii. Jego ojciec Piotr I abdykował 7 kwietnia 1831, aby walczyć w swojej rodzinnej Portugalii, gdzie wybuchła wojna domowa. Celem wojny było przywrócenie na tron starszej siostry Piotra II – Marii II da Gloria. Piotr I miał wiele dzieci, spośród których Piotrowi II zapewnił tron władcy Brazylii, a najstarszą córkę osadził na tronie Portugalii.
W czasie dzieciństwa młodego cesarza władzę w kraju sprawowali kolejno powoływani regenci, tak jak przewidywała to konstytucja. W 1840 r. Cesarski Parlament Brazylii przyznał mu pełnię władzy. Regencja została więc zniesiona, a 14-letni władca objął osobiste rządy. Jako Piotr II został koronowany 18 lipca 1841.
Życie rodzinne
[edytuj | edytuj kod]Piotr poślubił 4 września 1843 księżniczkę Teresę Burbon, księżniczkę Obojga Sycylii (najmłodszą córkę króla Franciszka I Burbona). Miał z nią czwórkę dzieci:
- Alfonsa (1845-1847)
- Izabelę (1846–1921), księżniczkę cesarską, regentkę Brazylii, żonę Gastona Orleańskiego – hrabiego d'Eu (wnuka króla Francuzów – Ludwika Filipa I)
- Leopoldynę Teresę (1847-1871), żonę Ludwika Augusta Sachsen-Coburg-Gotha (innego wnuka Ludwika Filipa I)
- Piotra Alfonsa (1848-1850)
Władca liberalny
[edytuj | edytuj kod]Piotr II rządził Brazylią przez 49 lat, jego mottem był: „União e Indústria” („Unia i przemysł”). W okresie tym Brazylia wkroczyła na drogę państwa przemysłowego. Budowano pierwsze utwardzone drogi, koleje, kable podmorskie, fabryki. Wystąpiło także niekorzystne zjawisko uzależniania się gospodarki brazylijskiej od eksportu kawy, której wahania cenowe powodowały wielokrotnie kryzysy ekonomiczne w kraju.
Prowadził ryzykowną politykę wewnętrzną, z powodzeniem kontrolując rywalizujące ze sobą regiony, poszerzając zakres władzy swego rządu oraz zapewniając cesarstwu długotrwałą stabilizację. Na arenie międzynarodowej prowadził działania znacznie bardziej kontrowersyjne, ingerując w politykę Argentyny, Paragwaju oraz Urugwaju, co doprowadziło do wybuchu trzech wojen w latach 1851–1870.
Celem pierwszej (trwającej w 1851) było uzyskanie przez Brazylię swobodnego dostępu do strategicznej rzeki La Plata. Po szybkim zwycięstwie zyskał przychylny sobie rząd u południowego sąsiada, z którym zawarł później przymierze, by obalić argentyńskiego dyktatora Juana Manuela Rosasa (ta wojna również zakończyła się dla cesarza pomyślnie). Drugie wtargnięcie do Urugwaju (1864) doprowadziło do wybuchu długotrwałego konfliktu z Paragwajem.
Traktat waszyngtoński (1871) powierzał cesarzowi wyznaczenie neutralnego arbitra w sporze o roszczenia Alabamy[b].
Podjął także pierwsze kroki w celu zniesienia niewolnictwa, które zostało ostatecznie zniesione dopiero w 1888 na mocy edyktu, który podpisała podczas jego nieobecności jego córka Izabela. Liberalizm cesarza wywołał jednak konflikt z bardziej konserwatywną częścią brazylijskiego społeczeństwa. W tym samym czasie bardziej radykalni liberałowie byli niezadowoleni z niezbyt zdecydowanych działań cesarza w celu zmodernizowania kraju. Mimo tego, że Piotr był bardzo lubiany przez swój naród, został zmuszony do ustąpienia z tronu przez juntę wojskową 15 listopada 1889 i wraz z rodziną udał się na wygnanie.
Zmarł 5 grudnia 1891 w Paryżu. W 1922 jego prochy oraz prochy żony zostały sprowadzone do Brazylii. W 1939 umieszczono je w katedrze św. Piotra z Alcantary w Petrópolis, byłej letniej rezydencji cesarza.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]
- Brazylijskie (wielki mistrz)
- Order Cesarski Piotra I
- Order Cesarski Róży
- Order Cesarski Krzyża Południa
- Order Cesarski Naszego Pana Jezusa Chrystusa
- Order Cesarski Świętego Benedykta z Aviz
- Order Cesarski Świętego Jakuba od Miecza
- Zagraniczne
- Wstęga Trzech Orderów (Portugalia)
- Order Wojskowy Wieży i Miecza, Męstwa, Wierności i Zasługi (Portugalia)
- Order Wojskowy Chrystusa (Portugalia)
- Order Wojskowy Świętego Benedykta z Aviz (Portugalia)
- Order Wojskowy Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Vila Viçosa (Portugalia)
- Order Świętego Stefana (Austro-Węgry)
- Order Leopolda (Belgia)
- Order Słonia (Dania)
- Legia Honorowa (Francja)
- Order Zbawiciela (Grecja)
- Order Złotego Runa (Hiszpania)
- Order Lwa Niderlandzkiego (Holandia)
- Order Medżydów I klasy (Turcja)
- Order Orła Czarnego (Prusy)
- Order Świętego Andrzeja (Rosja)
- Order Świętego Aleksandra Newskiego (Rosja)
- Order Świętego Włodzimierza (Rosja)
- Order Orła Białego (Rosja)
- Order Świętej Anny (Rosja)
- Order Świętego Stanisława (Rosja)
- Order Gwiazdy Rumunii (Rumunia)
- Order Królewski Serafinów (Szwecja)
- Order Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
- Order Podwiązki (Wielka Brytania)
- Order Świętego Ferdynanda (Sycylia)
- Order Najwyższy Świętego Zwiastowania nadany w 1841 r. przez Karola Alberta króla Sardynii[1]
- Krzyż Wielki Orderu Konstantyńskiego Świętego Jerzego
- Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji Orderu Maltańskiego
- Krzyż Wielki Orderu Grobu Świętego
Drzewo genealogiczne
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pełny tytuł: Pedro de Alcântara João Carlos Leopoldo Salvador Bibiano Francisco Xavier de Paula Leocádio Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Bragança, Z bożej łaski i jednogłośnie obrany, konstytucyjny cesarz i wieczysty obrońca Brazylii.
- ↑ Pozostałymi głowami państw zaproszonymi o wyznaczenie arbitrów w tej sprawie byli król Włoch i prezydent Szwajcarii.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dom Pedro II Curiosidades. caiozip.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-25)].
- Archiwa
- ISNI: 0000000374731722
- VIAF: 170215125
- LCCN: n50010316
- GND: 119446383
- LIBRIS: pm136dt705w68ql
- BnF: 12215349c
- SUDOC: 070204179
- NKC: jo2016916203
- BNE: XX1349559
- NTA: 120407906
- BIBSYS: 29096
- CiNii: DA14696016
- Open Library: OL2355336A, OL1157894A
- PLWABN: 9810693358405606
- J9U: 987007266447905171
- PTBNP: 1389766
- CANTIC: a1221663x
- ΕΒΕ: 228264
- BLBNB: 000172685
- Władcy Brazylii
- Dynastia Bragança
- Ludzie związani z Rio de Janeiro
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Legii Honorowej
- Odznaczeni Orderem Annuncjaty
- Odznaczeni Orderem Avis (Portugalia)
- Odznaczeni Orderem Aviz (Brazylia)
- Odznaczeni Orderem Orła Czarnego
- Odznaczeni Orderem Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
- Odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Odznaczeni Orderem Królewskim Serafinów
- Odznaczeni Orderem Krzyża Południa
- Odznaczeni Orderem Leopolda (Belgia)
- Odznaczeni Orderem Lwa Niderlandzkiego
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (Imperium Rosyjskie)
- Odznaczeni Orderem Podwiązki
- Odznaczeni Orderem Słonia
- Odznaczeni Orderem Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)
- Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja (Imperium Rosyjskie)
- Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (Imperium Rosyjskie)
- Odznaczeni Orderem Świętego Włodzimierza
- Odznaczeni Orderem Świętej Anny
- Odznaczeni Orderem Świętego Stefana
- Odznaczeni Orderem Zbawiciela
- Odznaczeni Orderem Złotego Runa
- Odznaczeni Orderem Wieży i Miecza
- Odznaczeni Wstęgą Trzech Orderów
- Odznaczeni Orderem Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)
- Odznaczeni Orderem Chrystusa (Portugalia)
- Odznaczeni Świętym Konstantyńskim Orderem Wojskowym Świętego Jerzego
- Odznaczeni Orderem Piotra I
- Odznaczeni Orderem Róży
- Odznaczeni Orderem Medżydów
- Odznaczeni Orderem Świętego Ferdynanda (Sycylia)
- Odznaczeni Orderem Chrystusa (Brazylia)
- Odznaczeni Orderem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa
- Odznaczeni Orderem Grobu Świętego
- Odznaczeni Orderem Orła Meksykańskiego
- Ludzie urodzeni w Rio de Janeiro
- Ludzie związani z Paryżem
- Urodzeni w 1825
- Zmarli w 1891