Południowoamerykański Piłkarz Roku
Prestiżowa nagroda Rey del Fútbol de América (Król Futbolu Ameryki) jest wręczana na koniec każdego roku kalendarzowego najlepszemu piłkarzowi, będącego w momencie wyróżnienia zawodnikiem jednego z klubów z kontynentu amerykańskiego. Laureaci od 1986 roku są wybierani przez urugwajski dziennik El País, zaś w latach 1971–1985 plebiscyt był organizowany przez wenezuelską gazetę El Mundo.
W latach 1971–1985 nagroda była przyznawana zawodnikom pochodzącym z Ameryki Południowej lub podobnego pod względem kulturowym Meksyku bez względu na przynależność klubową (kandydaci mogli występować w zespołach z innych kontynentów). Zasada ta uległa zmianie w 1986 roku, kiedy to organizację nagrody przejął dziennik El País – zadecydowano wówczas o ograniczeniu wyboru wyłącznie do południowoamerykańskich i meksykańskich graczy występujących w klubach obu Ameryk. Od 2015 roku narodowość zawodników nie ma znaczenia, zaś jedynym kryterium jest reprezentowanie przez zawodnika klubu z Ameryki.
Pierwszym laureatem plebiscytu został w Brazylijczyk Tostão (1971). Jedynym zawodnikiem, który otrzymał nagrodę jako gracz klubu spoza Ameryki, jest Argentyńczyk Mario Kempes (1978), reprezentujący barwy hiszpańskiej Valencii. Najbardziej utytułowanymi piłkarzami są natomiast Chilijczyk Elías Figueroa (1974, 1975, 1976), Brazylijczyk Zico (1977, 1981, 1982) oraz Argentyńczyk Carlos Tévez (2003, 2004, 2005), którzy wygrali plebiscyt trzykrotnie (z czego Figueroa i Tévez trzy razy z rzędu). Najczęściej – po siedemnaście razy – odznaczenie otrzymywali gracze pochodzący z Brazylii, zaś pod względem przynależności klubowej triumfatorów liderem pozostaje argentyński River Plate, którego piłkarze triumfowali dziewięciokrotnie. Aktualnym posiadaczem nagrody jest Argentyńczyk Germán Cano, gracz brazylijskiego Fluminense.
Zwycięzca nagrody otrzymuje z rąk prezydenta południowoamerykańskiej federacji CONMEBOL trofeum przedstawiające piłkarza stojącego na kuli ziemskiej i opatrzone nazwiskiem gracza, datą oraz podpisem Mejor Jugador de América (Najlepszy Piłkarz Ameryki). Oprócz plebiscytu na najlepszego gracza kontynentu, dziennik El País corocznie wybiera również najlepszego trenera Ameryki (Entrenador del Año de América) oraz najlepszą drużynę Ameryki (Equipo Ideal de América).
Zwycięzcy
[edytuj | edytuj kod]Według piłkarzy
[edytuj | edytuj kod]Według narodowości
[edytuj | edytuj kod]# | Narodowość | Liczba zwycięstw |
Lata zwycięstw |
---|---|---|---|
1. | Brazylia | 17 | 1971, 1973, 1977, 1981, 1982, 1983, 1989, 1992, 1994, 2000, 2011, 2012, 2013, 2017, 2019, 2020, 2022 |
2. | Argentyna | 16 | 1978, 1979, 1980, 1991, 1998, 1999, 2001, 2003, 2004, 2005, 2008, 2009, 2010, 2018, 2021, 2023 |
3. | Chile | 5 | 1974, 1975, 1976, 1997, 2006 |
Urugwaj | 1984, 1986, 1988, 1995, 2015 | ||
Paragwaj | 1985, 1990, 1996, 2002, 2007 | ||
6. | Kolumbia | 4 | 1987, 1993, 2014, 2016 |
7. | Peru | 1 | 1972 |
Według klubów
[edytuj | edytuj kod]# | Klub | Liczba zwycięstw |
Lata zwycięstw |
---|---|---|---|
1. | River Plate | 9 | 1984, 1986, 1995, 1997, 1999, 2014, 2015, 2018, 2021 |
2. | Flamengo | 5 | 1977, 1981, 1982, 2019, 2022 |
3. | Boca Juniors | 4 | 1998, 2001, 2003, 2004 |
Internacional | 1974, 1975, 1976, 2010 | ||
Santos | 1973, 2011, 2012, 2020 | ||
6. | Argentinos Juniors | 2 | 1979, 1980 |
Corinthians Paulista | 1983, 2005 | ||
Fluminense | 1985, 2023 | ||
Vasco da Gama | 1989, 2000 | ||
Vélez Sarsfield | 1991, 1996 | ||
São Paulo | 1992, 1994 | ||
Estudiantes La Plata | 2008, 2009 | ||
13. | Cruzeiro | 1 | 1971 |
Alianza Lima | 1972 | ||
Valencia | 1978 | ||
Deportivo Cali | 1987 | ||
Racing Club | 1988 | ||
Olimpia | 1990 | ||
Atlético Junior | 1993 | ||
Toluca | 2002 | ||
Colo-Colo | 2006 | ||
Club América | 2007 | ||
Atlético Mineiro | 2013 | ||
Atlético Nacional | 2016 | ||
Grêmio | 2017 |
Według lig
[edytuj | edytuj kod]# | Liga | Liczba zwycięstw |
Lata zwycięstw |
---|---|---|---|
1. | Brasileirão Série A | 24 | 1971, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1981, 1982, 1983, 1985, 1989, 1992, 1994, 2000, 2005, 2010, 2011, 2012, 2013, 2017, 2019, 2020, 2022, 2023 |
2. | Primera División | 20 | 1979, 1980, 1984, 1986, 1988, 1991, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2003, 2004, 2008, 2009, 2014, 2015, 2018, 2021 |
3. | Categoría Primera A | 3 | 1987, 1993, 2016 |
4. | Liga MX | 2 | 2002, 2007 |
5. | Torneo Descentralizado | 1 | 1972 |
Primera División | 1978 | ||
Primera División | 1990 | ||
Primera División | 2006 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Carlos Babington przeniósł się do Wattenscheid 09 w połowie 1974 roku z Huracánu.
- ↑ Dirceu przeniósł się do Amériki w połowie 1978 roku z CR Vasco da Gama.
- ↑ Diego Maradona przeniósł się do Barcelony w połowie 1982 roku z Boca Juniors.
- ↑ Hugo de León przeniósł się do Nacionalu w połowie 1988 roku z Logroñés.
- ↑ Leonel Álvarez przeniósł się do Realu Valladolid w połowie 1990 roku z Atlético Nacional.
- ↑ Ramón Díaz przeniósł się do River Plate w połowie 1991 roku z AS Monaco.
- ↑ Sergio Goycochea przeniósł się do Cerro Porteño w połowie 1992 roku z Brest.
- ↑ Edmundo przeniósł się do CR Flamengo w połowie 1995 roku z SE Palmeiras.
- ↑ Nolberto Solano przeniósł się do Boca Juniors w połowie 1997 roku ze Sportingu Cristal.
- ↑ Édison Méndez przeniósł się do LDU Quito w połowie 2009 roku z PSV Eindhoven.
- ↑ Paolo Guerrero przeniósł się do Corinthians Paulista w połowie 2012 roku z Hamburger SV.
- ↑ Neymar przeniósł się do Barcelony w połowie 2013 roku z Santosu FC.
- ↑ Carlos Sánchez przeniósł się do River Plate w połowie 2014 roku z Puebli.
- ↑ Leonardo Pisculichi przeniósł się do River Plate w połowie 2014 roku z Argentinos Juniors.
- ↑ Carlos Tévez przeniósł się do Boca Juniors w połowie 2015 roku z Juventusu.
- ↑ Miguel Borja przeniósł się do Atlético Nacional w połowie 2016 roku z Cortului.