Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Pociąg (film 1973)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pociąg
(fr.) Le train
(wł.) Noi due senza domani
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

1973

Data premiery

31 października 1973

Kraj produkcji

Francja
Włochy

Język

francuski
niemiecki

Czas trwania

95 min

Reżyseria

Pierre Granier-Deferre

Scenariusz

Pierre Granier-Deferre
(na podstawie powieści
Georges'a Simenona)

Główne role

Jean-Louis Trintignant
Romy Schneider

Muzyka

Philippe Sarde

Zdjęcia

Walter Wottitz

Scenografia

Jacques Saulnier

Kostiumy

Jacqueline Moreau

Montaż

Jean Ravel

Produkcja

Raymond Danon

Wytwórnia

Lira Films
Capitolina Produzioni Cinematografiche

Dystrybucja

Fox-Lira
Tamasa Distribution

Pociąg (fr. Le train, wł. Noi due senza domani) – francusko-włoski dramat wojenny z 1973 roku w reżyserii Pierre’a Granier-Deferre’a, zrealizowany na podstawie powieści Georges'a Simenona pod tym samym tytułem.

Zdjęcia kręcono w Paryżu oraz w departamentach Allier (Moulins), Ardeny (Fumay), Charente-Maritime (La Rochelle), Côte-d’Or (Recey-sur-Ource), Loir-et-Cher (Chaumont-sur-Loire, Onzain) i Górna Marna (Langres, Poinson-lès-Grancey).

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Wiosna 1940 roku, niemiecka agresja na Francję. Julien Maroyeur wraz z ciężarną żoną Monique zostaje ewakuowany przed szybko zbliżającym się frontem. W pociągu ewakuacyjnym zostają rozdzieleni, Julien musi odbywać podróż wraz z pozostałymi mężczyznami w wagonie towarowym. Tam, jego uwagę zwraca piękna Anna, która stara się pozostawać nie zauważona. To Niemka i zarazem Żydówka, bez dokumentów, która uciekła z nazistowskich Niemiec przed reżimem Hitlera. Wspólna, pełna niebezpieczeństw podróż zbliża do siebie podróżujących razem pasażerów wagonu, w szczególności Juliena i Annę. Z czasem pomiędzy tym dwojgiem ludzi wybucha namiętne uczucie. Po dotarciu do celu ewakuacji – La Rochelle – Julien podaje władzom dane personalne swojej żony w imieniu nieposiadającej żadnych dokumentów Anny. Umożliwia jej tym samym uzyskanie tymczasowego dokumentu tożsamości, co ma szczególne znaczenie wobec faktu, że znajdują się już na terytorium zajętym przez Niemców. Obydwoje próbują też odnaleźć ciężarną żonę Juliena. Natrafiają na nią w jednym z miejskich szpitali, właśnie urodziła. Julien jest w rozterce – kocha Annę i chce być z nią, jednak poczucie przyzwoitości nie pozwala mu opuścić leżącej w szpitalu żony z nowo narodzonym dzieckiem. Anna, rozumiejąc całą sytuację, wymyka się niepostrzeżenie ze szpitala.

Mijają trzy lata. W 1943 roku Julien, uznany radiotechnik wiodący spokojny żywot głowy rodziny, zostaje pewnego dnia doprowadzony do Gestapo celem udzielania wyjaśnień w sprawie pewnej kobiety schwytanej przez nazistów i posługującej się dokumentami na nazwisko żony Juliena. Julien weryfikuje przedstawione mu dokumenty ze zdjęciem Anny jako należące do nieznanej mu osoby, ale nie do jego żony. W momencie konfrontacji z Anną, jaką w perfidny sposób organizuje francuski urzędnik Gestapo, Julien na jedno jej spojrzenie nie jest w stanie dalej wypierać się znajomości z nią. Obydwoje kochankowie padają sobie w ramiona, przypieczętowując tym samym swój los.

Główne role

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]