Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Przyjaciel (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przyjaciel
Ilustracja
Herb Przyjaciel
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Kemlada, Kemlad, Kamrad, Kamerad

Pierwsza wzmianka

1166

Odmiana herbu

Przyjaciel (Kemlada, Kemlad, Kamrad, Kamerad) – polski herb szlachecki.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

PrzyjacielW polu błękitnym, serce czerwone, przebite strzałą srebrną grotem w prawo, wewnątrz misy złotej. W klejnocie pięć piór strusia[1].

Przyjaciel IIW polu błękitnym strzała srebrna, złotym grotem w górę, między dwoma sercami czerwonymi. W klejnocie ogon pawi[2].

  • Herbowni – Lisiecki, Hryniewicz, Mackiewicz, Wojciechowicz[3]

Legenda herbowa

[edytuj | edytuj kod]

Powstanie datuje się na 1166 rok. Nadany przez Henryka Sandomierskiego potomkom rycerza Mirosława w czasie wojny z pogańskimi Prusami.

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Bohusław, Downarowicz, Dramiński, Dranicki, Dulewski, Grabowski, Hryniewicz, Janowicz, Jurowski, Klimkiewicz, Ladziński, Ładziński, Lipiński, Maciejewicz, Mackiewicz, Mickiewicz, Migiewicz, Minasiewicz, Mingajłowicz, Mirosławski, Muraszko, Muśnicki, Dowbor – Muśnicki, Nagrodzki, Nowaczyński, Nowakowicz, Pawłowicz[4], Połtorzycki, Romanowski, Skirmunt – Strawiżski, Szumowiecki, Tomkowicz, Więckowicz, Wojciechowicz, Karabaniwicz Wolański, Żabiński

Znani herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Czesław Malewski, Rody szlacheckie na Litwie (VI), NG 26 (462)
  2. Herb Przyjaciel II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
  3. Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich. Warszawa 1897
  4. Herby szlacheckie. Herb własny (odm. h. Przyjaciel) (pol.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]