Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Przywódcy Korei Północnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lista przywódców Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej od podziału Korei 9 września 1948.

Formalni przywódcy

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1948–1972 funkcje głowy państwa sprawował Przewodniczący Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.

Lp. Zdjęcie Osoba Okres
1. Kim Tu Bong od 3 września 1948 do 20 września 1957
2. Ch’oe Yong Gŏn od 20 września 1957 do 28 grudnia 1972

Prezydent KRLD

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1972–1994 formalną głową państwa był Kim Ir Sen jako prezydent, który w 1998 roku został ogłoszony „Wiecznym Prezydentem”.

Lp. Zdjęcie Osoba Okres
1. Kim Il Sung od 28 grudnia 1972
(de facto do 8 lipca 1994)

Od 1998 do 2019 roku protokolarne funkcje głowy państwa ponownie sprawował Przewodniczący Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.

Lp. Zdjęcie Osoba Okres
3. Kim Yŏng Nam od 5 września 1998 do 11 kwietnia 2019

Przewodniczący Komisji Spraw Państwowych KRLD

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2019 roku dokonano zmiany północnokoreańskiej konstytucji, w myśl której Przewodniczący Komisji Spraw Państwowych zastąpił Przewodniczącego Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego w funkcji reprezentanta państwa i od tej pory Przewodniczący Komisji Spraw Państwowych jest głową państwa[1].

Lp. Zdjęcie Osoba Okres
1. Kim Dzong Un od kwietnia 2019

Faktyczni przywódcy

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Zdjęcie Osoba Tytuł Funkcja Okres
1. Kim Ir Sen
(1912–1994)
Wielki Wódz
Wieczny Prezydent[2]
Przewodniczący Tymczasowego Komitetu Ludowego 9 lutego 1946 – 8 września 1948
Premier 9 września 1948 – 28 grudnia 1972
Sekretarz Generalny Partii Pracy Korei 30 czerwca 1949 – 8 lipca 1994
Prezydent 28 grudnia 1972 – 8 lipca 1994
2. Kim Dzong Il
(1941–2011)
Umiłowany Przywódca
Wieczny Sekretarz Generalny Partii Pracy Korei
Wieczny Przewodniczący Komisji Obrony Narodowej
Przewodniczący Komisji Obrony Narodowej[3] 9 kwietnia 1993 – 17 grudnia 2011
Sekretarz Generalny Partii Pracy Korei 8 października 1997 – 17 grudnia 2011
3. Kim Dzong Un
(ur. 1984)
Drogi Szanowny Przywódca[4]
Najwyższy Przywódca Partii, Armii i Narodu[5][6]
Przewodniczący Centralnej Komisji Wojskowej Partii Pracy Korei[7][8] od 25 września 2010
Najwyższy Przedstawiciel Całego Narodu Koreańskiego[9] Przewodniczący Partii Pracy Korei od 9 maja 2016 do 10 stycznia 2021[10]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kim Dzong Un głową Korei Północnej. Oficjalnie [online], www.rp.pl [dostęp 2021-01-24] (pol.).
  2. Konstytucja KRLD z 1998 roku nie wprowadza formalnie funkcji głowy państwa, natomiast tytuł „Wiecznego Prezydenta” przysługuje Kim Ir Senowi. Ten tytuł został uznany przez Prezydenta Armenii Serża Sarkisjana, kiedy w grudniu 2011 roku przesłał kondolencje Kim Ir Senowi z powodu śmierci Kim Dzong Ila.
  3. W 1998 roku Komisja Obrony Narodowej KRLD uzyskała status „najwyższego urzędu w państwie”.
  4. Kim Dzong Un - Szanowny Przywódca Korei Północnej [online], krld.pl [dostęp 2017-11-26].
  5. Po śmierci Kim Dzong Ila (17 grudnia 2011) tytułowany w północnokoreańskich mediach jako „Wielki Następca” oraz „Najwyższy Przywódca Partii, Państwa i Armii”. 26 grudnia 2011 kierownictwo Partii Pracy Korei nadało Kim Dzong Unowi tytuł „Niezłomnego Przywódcy Partii, Państwa i Armii”. 29 grudnia 2011 został nazwany przez Kim Yong Nama „Przywódcą Partii, Armii i Narodu”. Do objęcia 13 kwietnia 2012 stanowiska pierwszego przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej, nie pełnił funkcji przywódczych w państwie.
  6. North Korea declares new 'supreme leader' - World news - Asia-Pacific | NBC News [online], msnbc.msn.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  7. Kim Dzong Un stanie na czele Korei Płn.? - tvp.info [online], tvp.info [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-19] (pol.).
  8. Trzy scenariusze dla Korei Północnej
  9. Kim otrzymał kolejny tytuł. Eksperci: może doprowadzić do napięć z Seulem [online], TVN24 [dostęp 2021-01-24] (pol.).
  10. Korea Północna. Kim Dzong Un został sekretarzem generalnym Partii Pracy Korei [online], gazetapl [dostęp 2021-01-24] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]