Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Raúl Boesel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raúl Boesel
Ilustracja
Raúl Boesel w 2007 roku
Imię i nazwisko

Raúl Guilherme de Mesquita Boesel

Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1957
Kurytyba

Sukcesy

1987: Mistrzostwa Świata Prototypów FIA (mistrz)
1988: 24h Daytona (zwycięzca)
1991: 24h Le Mans (2. miejsce)

Strona internetowa

Raúl Guilherme de Mesquita Boesel (ur. 4 grudnia 1957 w Kurytybie) – brazylijski kierowca wyścigowy.

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę wyścigową rozpoczął w 1979 roku. Rok później wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie startował w Formule Ford oraz Formule 3. W 1981 zajął trzecie miejsce w brytyjskiej F3, co otworzyło mu drogę do Formuły 1.

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]

Jesienią 1981 roku wziął udział w testach zespołu McLaren, ale umowę na starty w 1982 roku podpisał z ekipą Marcha. Sezon okazał się nieudany; nie zdobył żadnych punktów, a jego najlepszym wynikiem było ósme miejsce podczas Grand Prix Belgii na torze Zolder.

W 1983 roku przeniósł się do zespołu Ligiera, lecz ponownie nie zdobył żadnych punktów. Najlepszy wynik - siódme miejsce – zanotował podczas Grand Prix USA Zachód na torze Long Beach.

Po dwuletnim okresie startów w F1, wyjechał do Ameryki Południowej, gdzie ścigał się w tamtejszej Formule 2.

W 1985 roku zadebiutował w serii CART w zespole Dicka Simona, gdzie występował przez dwa sezony.

W 1987 roku został kierowcą fabrycznego zespołu Jaguara w Mistrzostwach Świata Prototypów (World Sportscar Championship), zdobywając tytuł mistrzowski. Pod koniec sezonu wrócił do CART, zastępując kontuzjowanego Roberto Guerrero w zespole Granatelli Racing.

W 1988 powrócił na stałe do CART w barwach zespołu Doug Shierson Racing, gdzie występował przez dwa sezony. W 1990 roku przeniósł się do ekipy Truesports, ale w kolejnym zdecydował się na powrót do ekipy Jaguara, startując w serii samochodów sportowych IMSA. W 24-godzinnym wyścigu w Le Mans zajął drugie miejsce[1].

Po raz trzeci powrócił do CART w 1992 roku, ponownie w barwach Dick Simon Racing. W 1993 roku zaliczył swój najlepszy sezon, zajmując piąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

W 1995 roku przeniósł się do zespołu Rahal/Hogan, później występował jeszcze w Team Green, Patrick Racing i All American Racers, jednak bez większych sukcesów.

Indy Racing League

[edytuj | edytuj kod]

W latach 19982002 startował - bez większego powodzenia - w serii Indy Racing League. W swoim najlepszym sezonie, 2002, zajął 19. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Kariera w liczbach

[edytuj | edytuj kod]

Łącznie w latach 19852002 wziął udział w 199 wyścigach; 172 w CART i 27 w IRL. Trzykrotnie startował z pole position. Nie odniósł ani jednego zwycięstwa, co plasuje go na czele listy wszech czasów pod względem największej liczby startów bez takiego osiągnięcia. Pięciokrotnie finiszował na drugim miejscu, w tym trzy razy w sezonie CART 1993.

Karierę wyścigową ostatecznie zakończył w 2005 roku. Obecnie pracuje jako disc jockey w rodzinnej Kurytybie[2].

Starty w Indianapolis 500

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
1985 March Cosworth 23 18 Chłodnica
1986 Lola Cosworth 22 13
1988 March Cosworth 6 4
1989 Lola Judd 9 3
1990 Lola Judd 17 28 Silnik
1992 Lola Chevrolet 25 7
1993 Lola Ford 3 4
1994 Lola Ford 2 21 Pompa wody
1995 Lola Ilmor-Mercedes 22 20 Przewód oleju
1998 G-Force Oldsmobile 30 19
1999 Riley & Scott Oldsmobile 33 12
2000 G-Force Oldsmobile 24 16
2001 G-Force Oldsmobile Zgłoszony; zastąpiony przez F.Giaffone
2002 Dallara Chevrolet 3 21

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. LIX Grand Prix d'Endurance les 24 Heures du Mans 1991. Formula2.net. [dostęp 2009-11-17]. (ang.).
  2. DJ Raul Boesel. DescubraCuritiba.com.br. [dostęp 2009-11-17]. (port.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]