Randow
Randow | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | ok. 68 km |
Źródło | |
Miejsce | między Schmölln a Grünz |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Wkra |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Niemiec |
Randow, pol. Rędowa[1][2] – rzeka w północno-wschodnich Niemczech w pobliżu granicy z Polską, na terenie krajów związkowych Brandenburgia oraz Meklemburgia-Pomorze Przednie (na odcinku 20 km rzeka graniczna)[3].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Źródła rzeki znajdują się między miastami Schmölln (gmina Randowtal) a Grünz (Penkun). Stąd woda wypływa zarówno na północ (nurt główny do rz. Wkry), jak i południe (do rz. Olszy), można zatem mówić o bifurkacji.
We wczesnym średniowieczu tereny nad rzeką (rzeka graniczna, IX – XVIII w.) zamieszkiwane były przez plemiona słowiańskie, m.in. Wieletów, Pomorzan i Wkrzan[4]. W przeszłości znana była także pod nazwą Lochnitza (Łęknica), jednak począwszy od 1700 r. określana wyłącznie jako Randow.
W 1945 r., podczas konferencji poczdamskiej rzeka była brana pod uwagę jako jeden z możliwych wariantów poprowadzenia zachodniej granicy państwa polskiego na części odcinka między Odrą a Bałtykiem[4][5].
Od nazwy rzeki pochodzą również nazwy: historyczny powiat Randow, były powiat Uecker-Randow (obecnie Vorpommern-Greifswald) w Meklemburgii-Pomorzu Przednim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lech Leciejewicz: Słowianie zachodni : z dziejów tworzenia się średniowiecznej Europy. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989, s. 58. ISBN 83-04-02690-2.
- ↑ Mapa Polski 1:500 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1947 [1]
- ↑ Okolice Szczecina: 1:75 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2007, s. 1-2. ISBN 978-83-601-2096-5. (pol.).
- ↑ a b Encyklopedia Szczecina. T. I A-O. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999, s. 306. ISBN 83-87341-45-2. (pol.).
- ↑ Piotr Zaremba: Wspomnienia prezydenta Szczecina 1945–1950. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1977, s. 865. ISBN 83-210-0113-0. (pol.).