Robert III d’Artois

Robert III d’Artois

par Francji
Okres	od 1327 do 1342
Dane biograficzne
Data urodzenia	1287
Data śmierci	1342
Ojciec	Filip d’Artois
Matka	Blanka Bretońska
Żona	Joanna de Valois

Robert III d’Artois (ur. 1287, zm. 1342) – pochodzący z rodu hrabiów Artois, potomek w linii męskiej króla Ludwika VIII Lwa. Od 1327 par Francji.

Życiorys

Był synem Filipa d’Artois, syna hrabiego Roberta II Szlachetnego, i Blanki Bretońskiej, córki Jana II Bretońskiego. W 1309 po przegranym arbitrażu królewskim został pozbawiony tytułu hrabiego Artois na rzecz stryjny Mahaut. Do końca życia toczył walkę o jego odzyskanie. Prawdopodobnie przyczynił się do ujawnienia cudzołóstwa synowych króla Filipa IV Pięknego (skandal w wieży Nesle), co doprowadziło do zamętu dynastycznego w rodzinie Kapetyngów i stało się pośrednią przyczyną wybuchu wojny stuletniej.

Przyjaźnił się z Filipem de Valois – przyrodnim bratem swojej żony, i pomógł mu w zdobyciu tronu francuskiego po śmierci Karola IV Pięknego. W początkach jego panowania próbował odzyskać hrabstwo Artois. Przedstawił dokumenty przyznające mu prawa do hrabstwa, okazały się one jednak sfałszowane. Ponadto dziwnym zbiegiem okoliczności, zmarła hrabina Mahaut, a w kilka dni później jej córka i dziedziczka, Joanna (wdowa po Filipie V). Król nie miał innego wyboru jak ostro wystąpić przeciw kuzynowi.

W kwietniu 1332 w obecności książąt krwi królewskiej, 9 parów królestwa i króla Czech, Robert został pozbawiony przez Filipa VI tytułów, dochodów oraz skazany na banicję. Osądzony początkowo schronił się u księcia Brabantu a następnie zbiegł do Anglii. Wtedy poparł roszczenia swojego dawnego wroga, Edwarda III, króla Anglii, do korony francuskiej, jako wnuka Filipa IV po kądzieli.

Brał udział w pierwszych potyczkach wojny stuletniej. Został śmiertelnie ranny podczas oblężenia zamku Vannes. Pochowano go w londyńskiej katedrze Św. Pawła.

Robert III d’Artois jest jednym z bohaterów cyklu powieści Maurice'a Druona Królowie przeklęci. Jego losy przewijają się przez wszystkie siedem tomów.

Małżeństwo i potomstwo

Około 1320 ożenił się z Joanną de Valois, córką Karola de Valois i dzięki temu został hrabią Beaumont-le-Roger. Z Joanną miał siedmioro dzieci:

• Katarzynę, ur. 1319, zm. w Normandii w 1368, żonę Jana II de Ponthieu, hrabiego Aumale zm. 1343;
• Ludwika, ur. 1320, zm. między 1326/29;
• Jana d’Artois, zwanego „bez Ziemi”, ur. 29.8.1321, zm. 6.4.1387, hrabiego Eu, seniora de St. Valery, pochowanego w opactwie w Eu;
• Joannę, ur. 1323 i zmarłą w dzieciństwie;
• Jakuba, ur. 1325, zm. po 1347;
• Roberta, ur. 1326, zm. po 1347;
• Karola d’Artois, ur. 1328, zm. 1385, hrabiego Pézenas i Longueville.

Bibliografia

• Edward Potkowski: Crecy-Orlean 1346-1429. Warszawa: Wydawnictwa MON, 1986.