Rolnictwo w Burkinie Faso

Rolnictwo w Burkinie Faso – dział gospodarki Burkiny Faso.

Wysoka temperatura w połączeniu z dużym nasłonecznieniem stwarza korzystne warunki do rozwoju biomasy. Niekorzystna z kolei jest suma opadów, szczególnie w północnej części kraju.

Czynniki fizycznogeograficzne

Agroklimat

Burkina Faso znajduje się w strefie klimatu zwrotnikowego suchego. Duże znaczenie ma również odległość od wybrzeża, co powoduje, że klimat ma cechy kontynentalne^[1].

Okres wegetacyjny w Burkinie Faso trwa cały rok. Notowane są dwie pory roku sucha i deszczowa. Najchłodniejszym miesiącem jest lipiec, natomiast najcieplejszym jest styczeń. Roczna amplituda temperatur jest niewielka - zimą temperatura średnia wynosi od 16 do 24 °C, natomiast latem 20–26 °C^[2]. Temperatura minimalna nie spada poniżej 15 °C, podczas gdy maksymalna jest nie wyższa niż 35 °C^[3]. Opady są różne w różnych częściach kraju. Na północy są zbyt niskie dla rolnictwa natomiast przy granicy z Wybrzeżem Kości Słoniowej zbyt duże^[1].

Gleby

W Burkinie Faso występują różne gleby bogate w żelazo od czerwono-żółtych^[4] po wertisole^[1].

Gleby czerwone są zazwyczaj kwaśne, ciężkie i mają niską bonitację. Humus jest niemalże w całości mineralizowany, stąd uprawa rolnicza wymaga intensywnego nawożenia^[5]. Najlepsze gleby ferralitowe mają 2-3% humusu. Gleby te podczas pory suchej tworzą twardą skorupę^[6]. Gleby czerwonobrunatne mają odczyn kwaśny, zbliżony do obojętnego, a lokalnie nawet lekko alkaliczny. Ich właściwości są zbliżone do czerwono-burych i burych. Gleby te nadają się pod uprawę roślin po odpowiednim nawożeniu i – w razie potrzeby – irygacji^[7].

Hydrologia

Burkina Faso leży na pograniczu Sahelu. Północna część kraju nie ma rzek stałych. W zachodniej części płynie Czarna Wolta, natomiast z centrum na południe Biała Wolta. W południowo-wschodniej znajdują się tereny bagienne^[8].

Czynniki pozaprzyrodnicze

Poziom rozwoju społeczno-ekonomicznego

Burkina Faso jest krajem słabo rozwiniętym. Kraj ten w 2011 miał współczynniki uśredniony HDI na poziomie 0,215 i był 181 na świecie według tego współczynnika. Burkina Faso ma bardzo słaby system edukacji^[9]. Za czasów kolonialnych tereny Burkiny Faso nie były rozwijane. Kolonia ta była głównie miejscem, z którego była zabierana siła robocza do plantacji na wybrzeżu Zatoki Gwinejskiej oraz rekruci do francuskich sił zbrojnych^[1]

Produkcja

Produkcja roślinna

Zboża

Największy udział w zbiorach (w masie) mają zboża: Sorgo 1990,23 tys. ton, Proso 1147,89 tys. ton i kukurydza zwyczajna 1133,45 tys. ton. Zbiory pozostałych roślin znacznie odbiegają od tej trójki^[10].

Rośliny okopowe

Spośród roślin okopowych największe znaczenie w Burkina Faso ma pochrzyn 97,63 tys. ton oraz słodkie ziemniaki 92,52 tys. ton^[10].

Rośliny przemysłowe i cukrodajne

Największe zbiory w tej grupie miała trzcina cukrowa 455 tys. ton. Zbiory bawełny wyniosły 250 tys. ton^[10].

Problemy rolnictwa

Głównymi problemami rolnictwa w Burkinie Faso są warunki klimatyczne. Na północy istotnym czynnikiem utrudniającym rolnictwo jest brak rzek i niskie opady. Na południu z kolei problemem są komary przenoszące malarię^[11]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Burkina Faso. [dostęp 2012-05-11]. (ang.).
↑ Martyn 1995 ↓, s. 188.
↑ Martyn 1995 ↓, s. 189.
↑ Falkowski i Kostrowicki 2001 ↓, s. 482.
↑ Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 205.
↑ Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 206.
↑ Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 207.
↑ Atlas 2005 ↓, s. 102.
↑ Human Development Report Office (HDRO) – United Nations Development Programme (UNDP): Indices & Data - Human Development Reports (HDR) - United Nations Development Programme (UNDP):. hdr.undp.org. [dostęp 2012-04-10]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Faostat [online], faostat.fao.org [dostęp 2017-11-26] .
↑ Rapid malaria diagnostic tests vs. clinical management of malaria in rural Burkina Faso: safety and effect on clinical decisions. A randomized trial - Bisoffi - 2009 - Tropical Medicine & International Health - Wiley Online Library:. [dostęp 2012-05-12]. (pol.).

Bibliografia

Jerzy Falkowski, Jerzy Kostrowicki: Geografia rolnictwa świata. Warszawa: PWN, 2001, s. 515. ISBN 83-01-13580-8. (pol.).
Danuta Martyn: Klimat kuli ziemskiej. Warszawa: PWN, 1995, s. 359. ISBN 83-01-11845-8. (pol.).
Stanisław Uziak, Zbigniew Klimowicz: Elementy geografii gleb i gleboznawstwa. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2002, s. 254. ISBN 83-227-1671-0. (pol.).
Atlas Świata. Bielsko-Biała: Pascal, 2005, s. 241. ISBN 83-7304-381-0. (pol.).

[FAOBurkina_Faso-1] Burkina Faso. [dostęp 2012-05-11]. (ang.).

[CITEREFMartyn1995188-2] Martyn 1995 ↓, s. 188.

[CITEREFMartyn1995189-3] Martyn 1995 ↓, s. 189.

[CITEREFFalkowskiKostrowicki2001482-4] Falkowski i Kostrowicki 2001 ↓, s. 482.

[CITEREFUziakKlimowicz2002205-5] Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 205.

[CITEREFUziakKlimowicz2002206-6] Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 206.

[CITEREFUziakKlimowicz2002207-7] Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 207.

[CITEREFAtlas2005102-8] Atlas 2005 ↓, s. 102.

[9] Human Development Report Office (HDRO) – United Nations Development Programme (UNDP): Indices & Data - Human Development Reports (HDR) - United Nations Development Programme (UNDP):. hdr.undp.org. [dostęp 2012-04-10]. (ang.).

[FAOSTAT-10] Faostat [online], faostat.fao.org [dostęp 2017-11-26] .

[11] Rapid malaria diagnostic tests vs. clinical management of malaria in rural Burkina Faso: safety and effect on clinical decisions. A randomized trial - Bisoffi - 2009 - Tropical Medicine & International Health - Wiley Online Library:. [dostęp 2012-05-12]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]