Romazzotti (1918)

Romazzotti (Q114)
	; „Romazzotti” w l. 1922-1923
Klasa	okręt podwodny
Typ	Lagrange
	Historia
Stocznia	Arsenal de Toulon(inne języki)
Położenie stępki	1914
Wodowanie	31 marca 1918
	Marine nationale
Wejście do służby	wrzesień 1918
Wycofanie ze służby	lipiec 1937
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 920 ton; 1318 t
Długość	75,2 m
Szerokość	6,39 m
Zanurzenie	3,62 m
Zanurzenie testowe	50 m
	Napęd
	2 silniki Diesla o łącznej mocy 2600 KM; 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM; 2 śruby
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 16,5 węzła; 11 w.
Zasięg	powierzchnia: 4300 Mm przy 10 w.; zanurzenie: 125 Mm przy 5 w.
	Uzbrojenie
	2 działa kal. 75 mm, 10 torped
Wyrzutnie torpedowe	8 × 450 mm (4 na dziobie, 2 na rufie, 2 zewnętrzne)
Załoga	47

Romazzotti (Q114) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, druga jednostka typu Lagrange. Została zwodowana 31 marca 1918 roku w stoczni Arsenal de Toulon(inne języki), a ukończono ją we wrześniu 1918 roku. Okręt służył w Marine nationale do 1937 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Romazzotti” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1914 roku^[1]. Okręt zaprojektował inż. Julien Hutter, lekko modyfikując swój poprzedni projekt Dupuy de Lôme, zakładając zastosowanie dwóch turbin parowych systemu Parsonsa(inne języki) o mocy 2000 koni mechanicznych (KM) każda przy niewielkim wzroście wyporności^[2]. W trakcie budowy z pomysłu zrezygnowano, wyposażając okręt w silniki Diesla^[3]^[2]^[a].

„Romazzotti” był dużym, oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 75,2 metra, szerokość 6,39 metra i zanurzenie 3,62 metra^[1]^[4]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 920 ton, a w zanurzeniu 1318 ton^[1]^[4]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki Diesla Sulzer(inne języki) o łącznej mocy 2600 KM^[2]^[4]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Belfort o łącznej mocy 1640 KM^[1]^[2]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 16,5 węzła na powierzchni i 11 węzłów w zanurzeniu^[2]^[4]. Zasięg wynosił 4300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 125 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[2]^[3]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 50 metrów^[5].

Okręt wyposażony był w osiem wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie, dwie na rufie i dwie zewnętrzne), z łącznym zapasem 10 torped oraz dwa pokładowe działa kal. 75 mm z zapasem amunicji wynoszącym 440 naboi^[1]^[2]^[6]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 43 podoficerów i marynarzy^[2]^[3]^[7].

Budowa i przebieg służby

„Romazzotti” zbudowany został w Arsenale(inne języki) w Tulonie^[1]^[8]. Stępkę okrętu położono w 1914 roku^[3], został zwodowany 31 marca 1918 roku^[1]^[2], a ukończono go we wrześniu 1918 roku^[3]. Jednostka otrzymała nazwę na cześć francuskiego konstruktora okrętów podwodnych, Gastona Romazottiego^[b] i numer burtowy Q114^[1]. Okręt wszedł do służby pod koniec wojny^[3].

Na początku lat 20. „Romazzotti” został poddany znaczącej przebudowie: okręt otrzymał nowy większy kiosk, mostek i peryskopy^[2].

Po remoncie pełnił służbę na Morzu Śródziemnym do lipca 1937 roku, kiedy skreślony został z listy floty^[1]^[3]^[c].

Uwagi

↑ Przeznaczone dla okrętów typu Lagrange turbiny parowe zostały później zamontowane na eskortowcach typu Oise^[1].
↑ Projektanta m.in. „Gustave Zédé”^[9].
↑ Paul E. Fontenoy podaje, że okręt wycofano ze służby w latach 1937–1939^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 212.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 89.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 159.
↑ ^a ^b ^c ^d Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 158.
↑ Ivan Gogin: LAGRANGE submarines (1918-1924). Navypedia. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).
↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
↑ Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).
↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.
↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 76.

Bibliografia

Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Ivan Gogin: LAGRANGE submarines (1918-1924). Navypedia. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).
Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).

[4] Przeznaczone dla okrętów typu Lagrange turbiny parowe zostały później zamontowane na eskortowcach typu Oise^[1].

[11] Projektanta m.in. „Gustave Zédé”^[9].

[12] Paul E. Fontenoy podaje, że okręt wycofano ze służby w latach 1937–1939^[2].

[con1921-212-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 212.

[fon89-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 89.

[fre159-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 159.

[fre158-5] Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 158.

[gog-6] Ivan Gogin: LAGRANGE submarines (1918-1924). Navypedia. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).

[goz536-7] J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.

[nav-8] Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).

[jan198-9] John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.

[fon76-10] Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 76.

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[b]

[c]

[9]