Ross Rennie
Pełne imię i nazwisko |
Ross Michael Rennie | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
Wzrost |
184 cm | ||||||||||||||||
Masa ciała |
96 kg | ||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||||||||||
rugby union | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
rugby 7 | |||||||||||||||||
|
Ross Rennie (ur. 29 marca 1986 w Edynburgu) – szkocki rugbysta występujący w trzeciej linii młyna, reprezentant kraju zarówno w wersji piętnasto-, jak i siedmioosobowej, uczestnik Pucharu Świata 2011.
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Na poziomie klubowym związany był ze Stewart's Melville RFC, z którym w 2005 roku zyskał awans do najwyższego szkockiego poziomu rozgrywkowego[1].
Od początku sezonu 2005/2006, jako członek Narodowej Akademii Rugby, był przydzielony do zespołu Edinburgh Rugby[1]. Zaliczył wówczas dwa spotkania z ławki rezerwowych, od kolejnego sezonu wychodził na boisko w wyjściowej piętnastce, otrzymał zatem seniorski, zawodowy kontrakt[1][2], który był następnie przedłużany, z ważnością ostatniego upływającą w roku 2014[3][4][5][6]. Łącznie w barwach drużyny z Edynburga, także w Pucharze Heinekena, zagrał w 91 spotkaniach[7][8][9], w 2008 roku zdobywając dodatkowo wyróżnienie dla najlepszego jej gracza[10].
Trapiony był przewlekłymi kontuzjami, toteż w styczniu 2014 roku został wypożyczony do występującego wówczas w RFU Championship klubu Bristol Rugby[11]. Pod koniec kwietnia tego roku strony uzgodniły przejście zawodnika na stałe z dwuletnim kontraktem[12], jednak pół roku później przezwyciężywszy uraz kolana Rennie doznał kontuzji karku. Uraz neurologiczny był na tyle poważny, iż nie mogąc po kilku miesiącach podjąć treningu kontaktowego zdecydował za radą lekarzy o zakończeniu kariery zawodniczej. Łącznie dla Bristol zagrał w trzynastu spotkaniach zdobywając siedem przyłożeń[2][10][13][14].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Był stypendystą East of Scotland Institute of Sport i Scottish Rugby's National Academy[1][15]. Reprezentował kraj w zespołach juniorskich: U-18, U-19 i U-21[1], w tym w mistrzostwach świata w 2005 i 2006[16], zajął także szóste miejsce w turnieju rugby 7 na Igrzyskach Wspólnoty Narodów Młodzieży 2004[1][17][18].
W seniorskiej kadrze rugby siedmioosobowego znalazł się po raz pierwszy na kończące sezon 2004/2005 turnieje w Londynie i Paryżu[1][19]. Występował z nią jeszcze w kolejnych dwóch sezonach IRB Sevens World Series[1][20] oraz na Igrzyskach Wspólnoty Narodów 2006[21][22]. Z brytyjską reprezentacją zajął natomiast czwarte miejsce na World Games 2005[23][24][25].
Pierwsze powołanie do reprezentacji narodowej w pełnej odmianie tego sportu otrzymał w grudniu 2007 roku[26], w kadrze A zadebiutował zdobytym przyłożeniem w wygranej z włoskimi odpowiednikami na początku lutego 2008 roku[27], a w pierwszym zespole pod koniec tego miesiąca przeciwko Irlandczykom w ramach Pucharu Sześciu Narodów[2].
Seria kontuzji w ciągu kolejnych dwóch lat wstrzymała jego powołania, powrócił jednak do kadry na mecze w listopadzie 2010 roku[2][6][28]. Pojawił się następnie w dwóch meczach Pucharu Sześciu Narodów 2011, a pierwszy występ w wyjściowej piętnastce zaliczył w sierpniu tego roku w meczach przygotowawczych do Pucharu Świata 2011[2][29]. Znalazł się następnie w składzie na ten turniej[30], podczas którego zagrał w trzech spotkaniach[31]. Koszulkę numer siedem utrzymał w dziewięciu meczach, które rozegrał w roku 2012, dodatkowo w Pucharze Sześciu Narodów przeciwko Francuzom otrzymując wyróżnienie dla gracza meczu[2][6]. W następnych dwóch latach przez kolejne urazy omijały go powołania[32][33], ostatecznie karierę reprezentacyjną zakończył po dwudziestu testmeczach[2][34].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Edinburgh strengthen squad. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-16)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Scotland's Ross Rennie retires. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-06)]. (ang.).
- ↑ Edinburgh strengthens squad with new signings. edinburghgunners.org.uk. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-29)]. (ang.).
- ↑ Quartet Sign New Edinburgh Deals. edinburghrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-03)]. (ang.).
- ↑ Hogg Thanked For Eight Years' Service As Rennie Agrees New Deal. edinburghrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-03)]. (ang.).
- ↑ a b c Class Acts Commit. edinburghrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-03)]. (ang.).
- ↑ Ross Rennie. edinburghrugby.org @ web.archive.org. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
- ↑ Ross Rennie. epcrugby.com. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
- ↑ Ross Rennie. itsrugby.co.uk. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-01)]. (ang.).
- ↑ a b RENNIE TO RETIRE FROM PROFESSIONAL RUGBY. bristolrugby.co.uk. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-01)]. (ang.).
- ↑ Edinburgh Rugby duo join Bristol on loan. edinburghrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-18)]. (ang.).
- ↑ Rennie to leave Edinburgh Rugby. edinburghrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-12)]. (ang.).
- ↑ Bristol's Ross Rennie 'gutted' after neck injury forces him to quit playing. bristolpost.co.uk. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-06)]. (ang.).
- ↑ Bristol and Scotland flanker Ross Rennie retires from professional rugby. skysports.com. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ Aiming To Follow The Famous Five. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-23)]. (ang.).
- ↑ Ross Rennie. irbu19.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
- ↑ South Africa v Scotland. bendigo2004.thecgf.com. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-09)]. (ang.).
- ↑ Australian Sevens win gold at Commonwealth Youth Games. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
- ↑ Moffatt bloods more youth. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
- ↑ Get Rennie To Rock. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-16)]. (ang.).
- ↑ Ross Michael Rennie @ cgf.com. thecgf.com. [dostęp 2017-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)]. (ang.).
- ↑ RENNIE Ross Michael. melbourne2006.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2017-03-09]. (ang.).
- ↑ Great Britain team named for World Games 7's. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
- ↑ Fiji retain World Games crown. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
- ↑ Statistik / Statistics Topscorer. duisburg.de. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (niem.).
- ↑ Quartet Rewarded By Scotland Squad Call-Up. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-16)]. (ang.).
- ↑ Rennie On Munster Challenge. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-23)]. (ang.).
- ↑ Uncapped Quartet Named In Scotland Squad. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)]. (ang.).
- ↑ Morrison Returns As Scots Seek Summer Boost. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)]. (ang.).
- ↑ SCOTLAND SQUAD NAMED FOR IRB RUGBY WORLD CUP. scottishrugby.org. [dostęp 2012-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-24)]. (ang.).
- ↑ Ross Rennie. rwc2011.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
- ↑ Johnson Names First Scotland Squad. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)]. (ang.).
- ↑ Three debutants to tackle USA. scottishrugby.org. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)]. (ang.).
- ↑ Ross Rennie. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).