Santander Cycles
Santander Cycles – system odpłatnego wypożyczania rowerów, działający w ramach Transport for London. Projekt został uruchomiony 30 lipca 2010 roku w Londynie (Wielka Brytania). Rowery, a także cały system, powszechnie zwane są Boris Bikes (rowery Borysa)[1] – od imienia burmistrza Londynu Borisa Johnsona[2].
Santander Cycles rozpoczął działalność z 5000 rowerów i 315 stacjami dokującymi, zlokalizowanymi w City of London i 7 spośród 32 gmin Londynu[3]. Początkowo wypożyczenie roweru wymagało wstępnej opłaty rejestracyjnej, uiszczanej w celu uzyskania elektronicznego klucza dostępu. 3 grudnia 2010 roku zasady wypożyczania zmieniono na korzyść chętnych do okazjonalnego korzystania z usług systemu. Po zmianach nie wymaga się już rejestracji. Jedynym warunkiem jest posiadanie ważnej karty debetowej bądź kredytowej[4].
Koszt wdrożenia projektu i jego funkcjonowania przez sześć lat został oszacowany na 140 milionów funtów. System jest pierwszym w strukturze Transport for London, który przyniósł zyski już po 10 tygodniach od jego wprowadzenia (w założeniach miał przynosić zyski po trzech latach od inauguracji)[5]. Przez 5 pierwszych lat, do marca 2015 r. system był sponsorowany przez bank Barclays, który zasilił program 25 milionami funtów (18% początkowych kosztów) w ciągu pięciu lat[6]. System nosił wtedy nazwę Barclays Cycle Hire. Od kwietnia 2015 r. głównym sponsorem jest Banco Santander[7].
Realizacja programu została zlecona spółce Serco, która jest również operatorem systemu[8]. Rowery i stacje dokujące są produkowane w Kanadzie. Oparte są na systemie Bixi, działającym w Montrealu i innych kanadyjskich miastach[9].
Działanie systemu
[edytuj | edytuj kod]Regularni użytkownicy mogą zarejestrować się na stronie internetowej Transport for London, by uzyskać dzienny, tygodniowy bądź roczny dostęp do korzystania z rowerów. Następnie TfL wysyła drogą pocztową elektroniczny klucz dostępu, który kosztuje 3 £. Klucz jest aktywowany przed pierwszym użyciem. Na jedno konto użytkownika można zarejestrować cztery klucze. Po włożeniu klucza do gniazda w stacji dokującej użytkownik otrzymuje informację o weryfikacji konta (pomarańczowe światło) oraz o zwolnieniu blokady roweru (zielone światło)[10].
Od 3 grudnia 2010 roku BCH dostępny jest dla niezarejestrowanych w TfL użytkowników[11]. Posiadacze kart MasterCard, Visa lub kart debetowych (z chipem i PIN-em) mogą wypożyczyć rower dzięki instrukcjom wyświetlanym na ekranie terminalu. Po wykupieniu dostępu (na 24 godziny lub 7 dni) pierwszych 30 minut podróży jest bezpłatne[12]. Opłaty za korzystanie z roweru dla użytkowników niezarejestrowanych w TfL są takie same jak dla użytkowników zarejestrowanych.
Rowery
[edytuj | edytuj kod]
Każdy rower wyposażony jest w funkcje, mające na celu zapewnienie komfortu jazdy i bezpieczeństwa użytkownikom, w tym[13]:
- opony o zwiększonej trwałości odporne na przebicia,
- hamulce na obu kołach,
- trzybiegowy układ napędowy,
- osłona łańcucha i błotniki
- zasilane dynamem przednie i tylne światła, działające gdy rower pozostaje w ruchu, a także 2 minuty po jego zatrzymaniu,
- dzwonek na kierownicy,
- mały bagażnik przed kierownicą wyposażony w elastyczną linkę przytrzymującą bagaż,
- regulowana wysokość siodełka,
- numer przy tylnym kole jednoznacznie identyfikujący każdy rower.
Stacje dokujące
[edytuj | edytuj kod]
Stacje dokujące składają się z terminali i punktów dokowania, gdzie mocowane są rowery. Terminale wyposażone są w ekran umożliwiający:
- wynajęcie roweru przez użytkowników nie posiadających elektronicznego klucza,
- wydruk historii podróży,
- znalezienie innych stacji dokujących w przypadku, gdy wybrana jest pusta bądź pełna,
- uzyskanie dodatkowego czasu w przypadku, gdy rower należy zadokować w innej stacji,
- podgląd mapy ulic,
- przejrzenie informacji o kosztach podróży.
Odbiór i krytyka
[edytuj | edytuj kod]W ciągu pierwszych dziesięciu tygodni działania BCH 90 tys. użytkowników zarejestrowało się na stronie Transport for London, a następnie odbyło milion przejazdów[14]. Użytkownik, który odbył milionową podróż, w nagrodę otrzymał roczne darmowe członkostwo w programie dla siebie i trzech swoich znajomych[15].
Przez pierwsze trzy miesiące od uruchomienia usługi 95% podróży trwało mniej niż pół godziny, dając Transport for London przychody jedynie z opłaty dostępowej. W tym czasie system wygenerował przychód 323 545 £, co daje 3370 £ dziennie. Jedynie 72 700 z 1,4 miliona podróży uzyskały przychód, z tego 44% pochodziło z opłat 150 £ za „późny zwrot”[16].
Krytycznie podchodzono do systemu naliczania opłat za dostęp i użytkowanie. Pierwszych 30 minut użytkowania były zwolnione z opłat. Aby w dalszym ciągu korzystać za darmo z usługi, należy zadokować rower i odczekać 5 minut. Taki system sprawia, iż faktyczny przychód firmy jest uzależniony od wysokości nakładanych kar (np. za zniszczenie czy nieoddanie pojazdu) i opłat za późne zwroty[16].
Użytkownicy BCH skarżyli się m.in. na problemy z systemem komputerowym, obsługującym BCH, błędnie naliczane opłaty za przejazdy i problemy ze stacjami dokującymi[17][18]. Niektórzy użytkownicy zauważyli również, że rowery są zbyt ciężkie (23 kilogramy) i nieporęczne[19].
Naprawa
[edytuj | edytuj kod]Według Transport for London w ciągu pierwszych sześciu miesięcy 2/3 rowerów musiało zostać poddanych naprawom. Spółka Serco naprawiała ponad 30 rowerów dziennie[20]. Do lutego 2011 roku trzy rowery zostały zupełnie zniszczone podczas użytkowania, a kolejnych 10 zostało skradzionych[21]. Sześć stacji dokujących zostało uderzonych przez pojazdy mechaniczne, a kolejnych sześć zdewastowano[20].
Opłaty
[edytuj | edytuj kod]Użytkownicy BCH dokonują opłat za dostęp i użytkowanie[22]:
- Opłaty za dostęp
| Czas | 24 godziny | 7 dni | Rok |
|---|---|---|---|
| Koszt | 2 £ | 10 £ | 90 £ |
- Opłaty za użytkowanie
Opłaty za korzystanie mają na celu podtrzymywanie stałego obiegu rowerów. W rezultacie, podczas gdy pierwszych 30 minut jest zwolnionych z opłat, późniejsze koszty znacznie rosną. Jeśli użytkownik zadokuje rower, musi upłynąć pięć minut, nim będzie mógł pobrać kolejny za darmo.
| Czas | 30 min | 1 h | 1 h 30 min | 2 h | 2 h 30 min | 3 h | 6h | 24 h |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stawka | za darmo | 1 £ | 4 £ | 6 £ | 10 £ | 15 £ | 35 £ | 50 £ |
Pozostałe opłaty
| Wydarzenie | Późny zwrot | Uszkodzenie roweru | Niezwrócenie roweru |
|---|---|---|---|
| Koszt | 150 £ | do 300 £ | 300 £ |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jacek Pawlicki: Rowerowa rewolucja w Londynie. gazeta.pl, 2010-07-31. [dostęp 2012-05-29]. (pol.).
- ↑ Barclays Cycle Hire, Public Bicycle Hire Scheme. AngloInfo. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ Mayor’s flagship cycling scheme – Barclays Cycle Hire – opens for business. Transport for London. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ Mayor’s flagship Barclays Cycle Hire is now open to anyone, anytime. Transport for London. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ London bike hire scheme on road to be only public transport system in profit. The Guardian. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ Barclays’ L25m sponsorship of London cycle hire scheme. BBC News. [dostęp 2012-05-06].
- ↑ Mayor announces Santander as new Cycle Hire sponsor – Transport for London [online], tfl.gov.uk [dostęp 2017-11-15] (ang.).
- ↑ London Cycle Hire scheme takes big step forward as operator announced. Transport for London. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-25)]. (ang.).
- ↑ Transport for London confirms Serco as operator for London Cycle Hire scheme. road.cc. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ Barclays Cycle Hire / How it works. Transport for London. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ Hugh Gladstone: How to use the London cycle hire scheme on casual basis. Cycling Weekly. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ Mayor’s flagship Barclays Cycle Hire to go live for casual users on 3 December 2010. Transport for London. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ The cycles – Cycling – Transport for London. Transport for London. [dostęp 2012-05-06]. (ang.).
- ↑ In praise of ... Boris’s bikes. The Guardian. [dostęp 2012-05-08]. (ang.).
- ↑ Millionth Boris bike journey rider identified. road.cc. [dostęp 2012-05-08]. (ang.).
- ↑ a b London bicycle hire scheme in uphill struggle to make money. The Telegraph. [dostęp 2012-05-08]. (ang.).
- ↑ James Cridland: A message to Barclays Cycle Hire. [dostęp 2012-05-08].
- ↑ London Cycle Hire: good, but not great. tomroyal.com. [dostęp 2012-05-08]. (ang.).
- ↑ Stephen Harris: Boris bike gets The Engineer test. The Engineer. [dostęp 2012-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-14)]. (ang.).
- ↑ a b Mark Sutton. London bike hire faring better than Paris scheme for write offs. „Bike Biz Magazine”, luty 2011.
- ↑ Brian Brady. Two-thirds of London’s Boris Bikes need repairs. „The Independent”, 2011.
- ↑ Barclays Cycle Hire/Costs. Transport for London. [dostęp 2012-05-08]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Barclays Cycle Hire [dostęp 2012-05-10]
- Mapa stacji dokujących. web.barclayscyclehire.tfl.gov.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-08)]., Transport for London [dostęp 2012-05-10]