Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Schronisko na Polanie Pisanej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko na Polanie Pisanej
Ilustracja
Schronisko na Polanie Pisanej w latach sześćdziesiątych XX wieku
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Pasmo

Tatry Zachodnie

Wysokość

około 1020 m n.p.m.

Data otwarcia

1935 (1946)

Właściciel

ostatnio TPN

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko na Polanie Pisanej”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko na Polanie Pisanej”
Ziemia49°14′32,21″N 19°51′50,46″E/49,242281 19,864017

Schronisko na Polanie Pisanej (także Bufet na Polanie Pisanej) – nieistniejące już schronisko turystyczne w polskich Tatrach Zachodnich, które stało na Polanie Pisanej w Dolinie Kościeliskiej na wysokości około 1020 metrów n.p.m.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1935 roku Stanisław Pitoń z Kościeliska wybudował na Polanie Pisanej niewielki budynek służący jako bufet. W czasie II wojny światowej używany był jako schronienie przez partyzantów i kurierów. Już podczas okupacji budynek dzierżawiło małżeństwo Berestków aresztowane przez Niemców w 1941 roku. Spłonął w wyniku bitwy między oddziałami radzieckich partyzantów kapitana Potiomkina a oddziałami niemieckimi w styczniu 1945 roku.

Po wojnie, w 1946 roku budynek odbudowany w nieco innym miejscu, był większy od działającego przed wojną. Mieścił się tam bufet, punkt Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i pomieszczenie grotołazów.

Przejęte przez Tatrzański Park Narodowy schronisko z powodu potrzeby ciągłych remontów zostało przeznaczone do rozbiórki. Wówczas do TPN zgłosiła się ekipa filmu Trójkąt bermudzki w reżyserii Wojciecha Wójcika, prosząc o zgodę na wysadzenie budynku. Pomysł ów, mimo wielkich kontrowersji co do szkodliwości takiego wybuchu dla przyrody, spotkał się z aprobatą parku. Jako że rozwiązanie takie pod względem finansowym było dla TPN korzystne, bufet wysadzono w powietrze 5 sierpnia 1987 roku. Dziś pozostałości schroniska nie są praktycznie widoczne.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
  • Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wydanie XV. Latchorzew: Trawers, 2007. ISBN 978-83-60078-04-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]