Shania Twain
 Shania Twain ze statuetką Juno (marzec 2011) | |
| Imię i nazwisko |
Eilleen Regina Edwards |
|---|---|
| Pseudonim |
Eilleen Twain (1985-1992) |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki |
country[1], country-pop[1], adult contemporary[1], contemporary country[1], contemporary pop / rock[1] |
| Aktywność |
od 1993 |
| Wydawnictwo |
Mercury Nashville |
| Powiązania | |
| Odznaczenia | |
_ribbon_bar.png){kind=small}
| |
| |
| Strona internetowa | |
Shania Twain, właśc. Eilleen Regina Edwards (ur. 28 sierpnia 1965 w Windsor w prowincji Ontario) – kanadyjska piosenkarka i autorka piosenek z gatunku muzyki country, pop i rocka[1].
Za swoją działalność muzyczną otrzymała pięć nagród Grammy, 12 nagród Juno[2], 27 nagród BMI[3]. Łącznie sprzedano około 100 milionów egzemplarzy jej płyt[4], przy czym jej trzeci album, Come on Over, osiągnął największą sprzedaż w historii wśród nagrań z muzyką country[5].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Rodzina i edukacja
[edytuj | edytuj kod]Jest córką Sharon i Clarence'a Edwardsów. Gdy miała dwa lata, jej rodzice się rozwiedli. Po rozwodzie zamieszkała z matką i jej siostrą Jill w Timmins, gdzie jej matka wkrótce poślubiła Jerry'ego Twaina, Indianina z plemienia Ojibwa. Od tej pory Eilleen zaczęła nosić nazwisko przybranego ojca.
Wraz z czworgiem rodzeństwa miała trudne dzieciństwo. Jej matka i ojczym byli ubodzy, w domu często brakowało pieniędzy nawet na skromne utrzymanie. Gdy miała osiem lat, w celu wsparcia finansowego rodziny zaczęła występować, nieraz do późnych godzin nocnych, za marne pieniądze w lokalnych barach. Mimo skrajnie trudnych warunków artystka uważa, że tamte lata były dla niej swoistą „szkołą”, która ułatwiła jej osiągnięcie późniejszych sukcesów[6].
Uczęszczała do szkoły średniej Timmins High and Vocational School.
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Gdy miała 13 lat, została zaproszona do występu w programie telewizji CBS Tommy Hunter Show. W okresie nauki w szkole średniej była wokalistką lokalnego zespołu Longshoot. W 1985 roku w duecie z Timem Denisem nagrała swoją pierwszą piosenkę, która ukazała się na płycie (Heavy on the Sunshine)[7].
W 1987 w wypadku samochodowym zginęła jej matka i ojczym. 22-letnia wówczas Eilleen przerwała karierę muzyczną i zaopiekowała się rodzeństwem. Wraz z przyrodnimi braćmi Markiem i Darrylem oraz siostrą Carrie-Ann przeprowadziła się do Huntsville.
W 1991 roku została zaproszona do sesji nagraniowej w Huntsville[8], czego efektem było podpisanie pierwszego kontraktu płytowego z menedżerem Richardem Frankiem. W tym czasie zaczęła stosować pseudonim artystyczny Shania, wywodzący się z języka Indian Ojibwa [Sha-nye-uh], co znaczy „w drodze”. Taki sam tytuł miał jej pierwszy album.
8 maja 2011 stacja telewizyjna OWN[9] rozpoczęła emisję reality show z Shanią Twain. Program przedstawia życie piosenkarki od dzieciństwa do chwili obecnej. Pokazuje podróż w czasie, podczas której artystka próbuje odzyskać pewność siebie utraconą po trudnym rozstaniu z mężem. W programie Shania często mówi o tym, jak trudno jest jej teraz powrócić na scenę. Próbuje odnaleźć drogę wewnątrz siebie[10].
26 lipca 2022 roku na platformie Netflix ukazał się dokument poświęcony życiu artystki pt. Not Just a Girl[11]. Tego samego dnia opublikowano również kolejny w karierze album z największymi przebojami artystki, które zostały wykorzystane w produkcji Netflixa, jak również nowo wydany utwór tytułowy filmu i albumu. 2 września tego samego roku album został wydany w wersji fizycznej. 23 września wydała singiel „Waking Up Dreaming”, którym zapowiadała swój szósty album. Queen of Me ukazał się 2 lutego 2023, Twain poprzedziła go premierą singla „Giddy Up!”, a później wydała jeszcze singiel „Not Just a Girl”.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1993: Shania Twain
- 1995: The Woman in Me
- 1997: Come On Over (międzynarodowa reedycja w 1999)
- 2002: Up!
- 2015: Still the One: Live from Vegas
- 2017: Now[12]
- 2023: Queen of Me[13]
Albumy kompilacyjne
[edytuj | edytuj kod]- 2004: Greatest Hits
- 2022: Not Just a Girl (The Highlights)
W sprzedaży ukazały się również nagrania Shanii z okresu 1989-1990. Jako single z tego typu albumów ukazały się „It's Alright” oraz „The Heart Is Blind”. Niektóre albumy zostały nazwane poszczególnymi tytułami piosenek.
- 1999: Beginnings 1989-1990
- 1999: On The Way
- 1999: For The Love Of Him
- 2000: Wild And Wicked
- 2000: The First Album
- 2001: The Complete Limelight Sessions
- 2004: The Rhytm Made Me Do It
- 2005: Beginnings (ponownie)
- 2005: Send It With Love
- 2007: All Fired Up, No Place To Go
- 2009: The First Time For The Last Time
Single
[edytuj | edytuj kod]- 1993: „What Made You Say That”
- 1993: „Dance With The One That Brought You”
- 1993: „You Lay A Whole Lot Of Love On Me”
- 1995: „Whose Bed Have Your Boots Been Under”
- 1995: „Any Man Of Mine”
- 1995: „The Woman In Me (Needs The Man In You)”
- 1995: „(If You're Not In It For Love) I'm Outta Here!”
- 1996: „You Win My Love”
- 1996: „No One Needs To Know”
- 1996: „Home Ain't Where His Heart Is (Anymore)”
- 1996: „God Bless The Child”
- 1997: „Love Gets Me Every Time”
- 1997: „Don't Be Stupid (You Know I Love You)”
- 1998: „Honey, I m Home”
- 1998: „You're Still The One”
- 1998: „From This Moment On”
- 1998: „When”
- 1998: „That Don't Impress Me Much!”
- 1999: „Man! I Feel Like A Woman!”
- 1999: „You've Got A Way”
- 1999: „Come On Over”
- 2000: „Rock This Country!”
- 2000: „Don't Be Stupid (You Know I Love You)” (UK)
- 2000: „I'm Holding On To Love (To Save My Life)”
- 2002: „I'm Gonna Getcha Good!”
- 2003: „Ka-Ching!”
- 2003: „Forever And For Always”
- 2003: „Thank You Baby (For Makin' Someday Come So Soon)”
- 2003: „When You Kiss Me”
- 2003: „Up!”
- 2003: „She's Not Just A Pretty Face” (PROMO)
- 2004: „It Only Hurts When I'm Breathing” (PROMO)
- 2004: „Party For Two”
- 2005: „Don't”
- 2005: „I Ain't No Quitter”
- 2006: „Shoes”
- 2011: „Today Is Your Day” (PROMO)
- 2012: „Endless love” (z Lionelem Richie)
- 2017: "Life's About To Get Good"
- 2017: "Swingin' with My Eyes Closed"
- 2017: "We Got Something They Don't"
- 2017: "Who's Gonna Be Your Girl"
- 2020: "Hole in the Bottle" (w duecie z Kelsea Ballerini)
- 2021: "Forever and Ever, Amen" (z Ronanem Keatingiem)
- 2022: "Not Just a Girl"
- 2022: "Waking Up Dreaming"
- 2023: "Giddy Up!"
- 2023: "Unhealthy" (z Anne-Marie)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Stephen Thomas Erlewine, Shania Twain – Biography [online], Allmusic, Cytat: Genre: Country Styles: Contemporary Country,Country-Pop, Adult Contemporary, Contemporary Pop/Rock (ang.).
- ↑ Shania Twain to be inducted to the Canadian Music Hall of Fame at the 2011 Juno Awards. junoawards.ca, 11 stycznia 2011. [dostęp 2013-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
- ↑ Twain, Shania, About: Awards and Accolades. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-10-13
- ↑ Twain, Shania, News. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-10-13
- ↑ Twain, Shania. Biography. [dostęp 2008-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-12)]. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-08-22
- ↑ Shania Twain Interview, Today with Des and Mel, ITV Productions. [dostęp 2008-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-12)].
- ↑ shania.net. shania.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-15)]. Biography. Shania Twain Facts, Stats and more! Data dostępu: 2008-01-30
- ↑ CMT.com: Shania Twain: Biography
- ↑ Premierowy program reality show. [dostęp 2011-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-27)].
- ↑ Program w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Watch Shania Twain: Not Just a Girl | Netflix [online], www.netflix.com [dostęp 2023-02-23] (ang.).
- ↑ a, net, 28 czerwca 2017.
- ↑ Shania Twain prezentuje nowy album. Posłuchajcie Queen Of Me [online], All About Music, 1 listopada 2022 [dostęp 2023-02-23] (pol.).