Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Sianowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sianowo
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Narodzenia NMP z 1816
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Kartuzy

Liczba ludności (2005)

349

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-328[2]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0163624

Położenie na mapie gminy Kartuzy
Mapa konturowa gminy Kartuzy, u góry znajduje się punkt z opisem „Sianowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Sianowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sianowo”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sianowo”
Ziemia54°23′15″N 18°05′24″E/54,387500 18,090000[1]

Sianowo (kaszub. Swiónowò; niem. Schwanau) – kaszubska wieś letniskowa w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy.

Znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad jeziorem Sianowskim i przepływającą przez akwen jeziora rzeką Łebą. Wieś położona jest pomiędzy Lasami Mirachowskimi i jeziorem. Gniazduje tu wiele rzadkich gatunków ptaków. Sianowo leży na turystycznym szlak turystyczny czerwony Szlaku Kaszubskim i jest początkiem wodnego szlaku spływów kajakowych rzeką Łebą. Ta wieś bywa miejscem promocji języka kaszubskiego.

Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[3]. W latach 19731976 miejscowość była siedzibą gminy Sianowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Sianowo[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0163630 Cieszonko część wsi
0163765 Lesińce część wsi
0163647 Młyńsko część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o Sianowie pochodzą z roku 1348, od roku 1466 do 1772 należało administracyjnie do powiatu mirachowskiego. Założenie lokacyjne w formie regularnego zabudowanego trójkąta pozostało widoczne do dnia dzisiejszego.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID na listę zabytków wpisany jest szachulcowy kościół parafialny pw. Narodzenia NMP z 1816, nr rej.: 355 z 20.02.1971[6].

Sanktuarium w Sianowie

[edytuj | edytuj kod]
Matka Boża Sianowska

W Sianowie znajduje się Sanktuarium Matki Boskiej Sianowskiej. Obecny kościół o konstrukcji szkieletowej z drewnianą dzwonnicą powstał w roku 1816 w miejscu starego kościoła strawionego przez pożar. We wnętrzu znajdują się trzy XVIII-wieczne ołtarze i figura Madonny z XV wieku. Na nią zwrócił uwagę biskup Jakub z Sienna, a później w 1702 roku bp Stanisław Szembek. Figurę Madonny z XV wieku nazwał łaskawą bp Antoni Kazimierz Ostrowski w 1766 roku. Ukoronowano ją w Roku Milenijnym 1966 na „Królową Kaszub”. Figura Madonny uległa uszkodzeniu podczas próby kradzieży w 2002 roku.

Podczas dwóch dorocznych odpustów do Sianowa zmierzają rzesze pielgrzymów. Odpusty odbywają się około 16 lipca oraz około 8 września, a uważane są za jedne z najważniejszych na Kaszubach.

Sanktuarium Matki Bożej Królowej Kaszub w Sianowie zajęło pierwsze miejsce w plebiscycie portalu naszemiasto.pl „Perły w Koronie Pomorza 2009”, przeprowadzonym pod patronatem Pomorskiej Regionalnej Organizacji Turystycznej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121646
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1137 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 44 [dostęp 2017-02-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ireneusz St. Bruski, Królowa Kaszub, WWD, Olsztyn 1998.
  • M. Czajkowski (red.), Kaszuby, tu spełniają się marzenia, Bydgoszcz 2001.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]