Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Sikora plamista

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sikora plamista
Pardaliparus elegans[1]
(Lesson, 1831)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

sikory

Rodzaj

Pardaliparus

Gatunek

sikora plamista

Synonimy
  • Parus elegans Lesson, 1831[2]
  • Periparus elegans (Lesson, 1831)[1]
Podgatunki
  • P. e. edithae McGregor, 1907
  • P. e. montigenus Hachisuka, 1930
  • P. e. gilliardi (Parkes, 1958)
  • P. e. elegans (Lesson, 1831)
  • P. e. visayanus Hachisuka, 1930
  • P. e. albescens McGregor, 1907
  • P. e. mindanensis Mearns, 1905
  • P. e. suluensis Mearns, 1916
  • P. e. bongaoensis (Parkes, 1958)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Zasięg podgatunków sikory plamistej

Sikora plamista[4] (Pardaliparus elegans) – gatunek niewielkiego ptaka z rodziny sikor (Paridae), zamieszkujący wyłącznie Filipiny. Podgatunek nominatywny (P. elegans elegans) jest liczny na terenie swego występowania, inne podgatunki są mniej znane nauce. W większości nie przelotny.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Zasięg większości podgatunków jest ograniczony do poszczególnych wysp lub archipelagów Filipin. Wyróżnia się kilka podgatunków, zamieszkujących odpowiednio[2][5]:

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Wygląd zewnętrzny
Samce i samice są podobne w ubarwieniu, ale samice nieco mniej jaskrawe. Głowa i szyja czarna, z białą lub żółtą plamą na policzku ciągnącą się aż do skrzydeł. Cytrynowożółte podbrzusze i pierś. Dziób czarny z szarą podstawą. Wierzch ciała, skrzydła i ogon są czarne lub ciemnoszare z jaśniejszymi szlaczkami. Właśnie układ, ilość i kolor tych szlaczków, jak i lokalizacja geograficzna są używane w rozróżnianiu podgatunków.
Rozmiary
długość ciała 11,5–12 cm[2], długość skrzydła ok. 6,5 cm
Masa ciała
12–15 g[2]

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Występuje licznie we wszystkich biotopach Filipin do około 2000 metrów, choć widziano osobniki żyjące na wysokości prawie 2300 metrów.

Czas godów przypada na okres od stycznia do kwietnia, jaja składane są w maju i czerwcu.

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje sikorę plamistą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Periparus elegans, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-09-27] (ang.).
  2. a b c d Gosler, A. & Clement, P.: Elegant Tit (Pardaliparus elegans). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-09].
  3. a b Pardaliparus elegans, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paridae Vigors, 1825 - sikory - Tits, chickadees (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-15].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxwings and allies, tits, penduline tits. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-15]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]