Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Speed: Niebezpieczna prędkość

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Speed: Niebezpieczna prędkość
Speed
Gatunek

sensacyjny

Rok produkcji

1994

Data premiery

10 czerwca 1994
26 sierpnia 1994

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

110 min

Reżyseria

Jan de Bont

Scenariusz

Graham Yost

Główne role

Keanu Reeves
Dennis Hopper
Sandra Bullock

Muzyka

Mark Mancina

Zdjęcia

Andrzej Bartkowiak

Produkcja

Mark Gordon

Wytwórnia

20th Century Fox

Dystrybucja

20th Century Fox

Budżet

30 000 000 $

Kontynuacja

Speed 2: Wyścig z czasem (1997)

Nagrody
2 Oscary (1995)

Speed: Niebezpieczna prędkość (tytuł telewizyjny: Speed: Niebezpieczna szybkość, tytuł oryginalny: Speed) – amerykański film sensacyjny z 1994 roku wyreżyserowany przez Jana de Bonta, z Keanu Reevesem i Sandrą Bullock w rolach głównych.

W 1997 roku premierę miał sequel filmu – Speed 2: Wyścig z czasem.

Keanu Reeves
Dennis Hopper
Sandra Bullock

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Zamachowiec podkłada ładunki wybuchowe w windzie w jednym z wieżowców w Los Angeles. Winda spada, lecz zatrzymują ją między piętrami hamulce bezpieczeństwa. Na miejsce przybywa oddział SWAT. Terrorysta domaga się 3 mln dol., inaczej wysadzi również hamulce. Do pomocy zostają wysłani dwaj funkcjonariusze – Jack Traven i Harry Temple, którzy urwaną windę doczepiają do liny dźwigu znajdującego się na dachu budynku. Zaraz po tym zamachowiec detonuje ładunki przy hamulcach. Policjantom udaje się uratować wszystkich pasażerów przed spadnięciem windy. Po chwili Jack i Harry odkrywają kryjówkę zamachowca w windzie towarowej. Ten im ucieka, powodując wybuch w garażu.

Następnego dnia Traven jest świadkiem ekspozji bomby w jednym z autobusów. Odebrawszy telefon od zamachowca, dowiaduje się od niego, że podłożył bombę również w innym autobusie, która wybuchnie jeśli autobus zwolni do prędkości 50 mil na godzinę. Traven dogania zagrożony autobus i wskakuje do niego. Na skutek nieporozumienia na pokładzie dochodzi do strzelaniny, w trakcie której raniony zostaje kierowca. Za kierownicą zasiada przypadkowa pasażerka, Annie Porter. Partner Jacka, Harry, który został w komisariacie, odkrywa tożsamość zamachowca – jest nim były policjant, sfrustrowany Howard Payne. W domu zamachowca czeka pułapka i Harry ginie w wybuchu.

Po kilkudziesięciu minutach jazdy Jack każe Annie zjechać na lotnisko. Tam Jack wysiada z autobusu i próbuje rozbroić bombę, która jest przyczepiona do podwozia. Jack odkrywa miniaturową kamerę w autobusie, za pomocą której zamachowiec monitoruje sytuację. Udaje się podłożyć fałszywy obraz transmisji, dzięki któremu zostają ewakuowani wszyscy pasażerowie.

Policjanci jadą na plac, gdzie zastawili na terrorystę pułapkę, podstawiając pieniądze znakowane farbą. Ten oprócz pieniędzy, porywa również Annie i ucieka do metra. W wagonie przykuwa ją do metalowej konstrukcji. Dogania ich Jack i nawiązuje się walka. Payne ginie w walce na dachu pociągu, lecz rozpędzonego wagonu nie można zatrzymać, a Annie nie może się oswobodzić. Jack zostaje z nią i zwiększa prędkość pociągu. Wagon wykoleja się i wyskakuje na Hollywood Boulevard. Oboje przeżywają incydent.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Autobusem, na pokładzie którego rozgrywa się akcja filmu, był GM New Look TDH-5303. Podczas produkcji filmu wykorzystano około 10 egzemplarzy tego pojazdu[1].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Film otrzymał w 1995 dwie Nagrody Akademii Filmowej za dźwięk i montaż dźwięku oraz był nominowany w kategorii montaż.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marcus Njuguna: A Detailed Look At The Bus From Speed. HotCars, 2021-04-07. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]