Spisek Hildebrandta
Spisek Karola Hildebrandta – inaczej Organizacja Świętokrzyżców powstała w 1836 roku na Uniwersytecie w Dorpacie. Spisek założył Karol Hildebrandt. Wzięło w nim udział kilkunastu członków rosyjskiej Polonii. Studenci w statucie zatytułowanym „Zasady demokratyzmu” głosili równość wszystkich stanów i narodów, a przyszła Polska miała się odrodzić w formie republiki. Władze carskie dowiedziały się o spisku i wiele osób uwięziono i ciężko przesłuchiwano torturując. W konsekwencji jednak wielu studentów dorpackich uwolniono oprócz Karola Hildebrandta, którego zesłano na Syberię, a innych rozesłano do wielkorosyjskich guberni w 1842 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Caban: Bronisław Zaleski wobec tajnych spisków lat trzydziestych i czterdziestych XIX wieku na Litwie i Białorusi. 2004. [dostęp 2010-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 listopada 2007)].