Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Koleń pospolity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Squalus acanthias)
Koleń pospolity
Squalus acanthias[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

Ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Rząd

koleniokształtne

Rodzina

koleniowate

Rodzaj

Squalus

Gatunek

koleń pospolity

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[18]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Koleń pospolity[19], koleń[20] (Squalus acanthias) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny koleniowatych (Squalidae). Ceniona ryba konsumpcyjna[przez kogo?].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Przybrzeżne wody klimatu umiarkowanego wzdłuż szelfu kontynentalnego, w wodach o temperaturze od 7–15 °C. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Spotykany również w zachodniej części Bałtyku. Zanotowano przypadki wpływania do estuariów.

Ciało torpedowate, szaro-brązowe z jaśniejszym brzuchem. Dwie płetwy grzbietowe, w każdej jeden kolec połączony z gruczołem jadowym. Kolenie osiągają przeciętnie do 160 cm długości (samice do 120 cm) i do 9 kg masy ciała. Największe okazy dorastają do 2 m. Pływają w stadach liczących kilkaset do kilku tysięcy sztuk. Żywią się rybami, głowonogami i skorupiakami.

Koleń pospolity wyróżnia się najdłuższą ze wszystkich ryb chrzęstnoszkieletowych ciążą[21] trwającą 22–24 miesięcy. Samica rodzi od 1–20, przeciętnie 6–7 młodych. Młode po urodzeniu mają ok. 30 cm długości.

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek wpisany do Czerwonej Księgi IUCN jako narażony na wyginięcie (kategoria VU). Jeden z najpospolitszych i najdłużej żyjących rekinów – kolenie pospolite żyją do 75 lat.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Squalus acanthias, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 233. (łac.).
  3. G.I. Molina: Saggio sulla storia naturale del Chili. Bologna: Nella Stamperia de S. Tommaso d’ Aquino, 1782, s. 229. (wł.).
  4. G.A. Suckow: Anfangsgründe der theoretischen und angewandten Naturgeschichte der Thiere. Cz. 4. Leipzig: in der Weidmannischen Buchhandlung, 1799, s. 98. (niem.).
  5. A. Risso: Histoire naturelle des principales productions de l’Europe méridionale, et particulièrement de celles des environs de Nice et des Alpes maritimes. T. 3. Paris: Chez F.-G. Levrault, 1827, s. 131. (fr.).
  6. D.H. Storer. A synopsis of the fishes of North America. „Memoirs of the American Academy of Arts and Sciences”. New series. 2, s. 506, 1846. (ang.). 
  7. Ch.-L. Bonaparte. Catalogo metodico dei pesci europei. „Atti della Settima Adunanza degli Scienziati Italiani Sesta Riunione”. 7 (2), s. 15, 1846. (wł.). 
  8. J.von N.F.X. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffmann, 1848, s. 103. (niem.).
  9. A.W. Malm: Göteborgs och Bohusläns fauna, ryggradsdjuren. Göteborg: Göteborg Handelstidning Akteriolags Tryckeri, 1877, s. 624. (szw.).
  10. L.L. Vaillant: Poissons. W: Mission scientifique du cap Horn, 1882-1883. T. 6: Zoologie. Cz. 6. Paris: Gauthier-Villars, 1888, s. 13, ryc. 1 (rys. 2–2b). (fr.).
  11. A. Navarrete: Manual de ictiología marina, concretado á las especies alimenticias conocidas en las costas de España é islas Baleares. Madrid: Imprenta de la viuda é hija de Gómez Fuentenebro, 1898, s. 58, rys. 13. (hiszp.).
  12. S. Tanaka: Figures and descriptions of the fishes of Japan: including Riukiu Islands, Bonin Islands, Formosa, Kurile Islands, Korea, and southern Sakhalin. Cz. 27. Tokyo: Tokyo Printing Co., 1918, s. 475, ryc. 130 (rys. 368–370). (jap. • ang.).
  13. a b W.J. Phillipps. New species of piked dogfish. „New Zealand Journal of Science and Technology”. 12 (6), s. 361, 1931. (ang.). 
  14. L. Howell Rivero. Some new, rare and little-known fishes from Cuba. „Proceedings of the Boston Society of Natural History”. 41 (4), s. 47, ryc. 12, 1936. (ang.). 
  15. L. Howell Rivero. A new shark from Tasmania. „Occasional Papers of the Boston Society of Natural History”. 8, s. 267, ryc. 10, 1936. (ang.). 
  16. Myagkov i Kondyurin 1986 ↓, s. 562.
  17. Myagkov i Kondyurin 1986 ↓, s. 564.
  18. B. Finucci i inni, Squalus acanthias, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-08] (ang.).
  19. Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
  20. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  21. Ryby : encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9 (seria).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • N.A. Myagkov & V.V. Kondyurin. Dogfishes Squalus (Squalidae), of the Atlantic Ocean and comparative notes on the species of this genus from other regions. „Voprosy Ikhtiologii”. 26 (4), s. 560–575, 1986. (ros.). 
  • Squalus acanthias. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 28 września 2008]