Szambelan papieski

Ten artykuł od 2016-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szambelan papieski, także podkomorzy^[1] (cameriere di cappa e spada – szambelan miecza i peleryny) – początkowo dworzanin papieski, mający dostęp do prywatnych pomieszczeń papieża, pełniący służbę przy jego osobie, obecnie także tytuł honorowy^[2].

Stanowisko szambelana papieskiego było jedną z najwyższych nominacji, które mogły zostać przyznane w Kościele osobie świeckiej przez papieża. Nadawano je często członkom rodów szlacheckich oraz często wybitnym politykom i filantropom. Było to głównie honorowe wyróżnienie, ale szambelan służył papieżowi przez jeden tydzień w roku podczas oficjalnych uroczystości.

Od czasów papieża Leona I (440–461) w Domu Papieskim przebywali dygnitarze, którzy osobiście pilnowali papieża w jego prywatnych apartamentach. Posiadali oni znaczne przywileje. Przed Soborem Watykańskim II zapewniali papieżowi osobistą pomoc podczas uroczystości państwowych jako członkowie Trybunału Papieskiego. W kościelnej heraldyce osoby zaszczycone stanowiskiem mogły do swojego herbu dodać złoty łańcuch, który otaczał ich godło.

Zobacz też

kamerling

Przypisy

↑ Szambelan. sjp.pwn.pl. [dostęp 2017-10-26].
↑ Szambelan papieski. [dostęp 2013-06-22].

[1] Szambelan. sjp.pwn.pl. [dostęp 2017-10-26].

[2] Szambelan papieski. [dostęp 2013-06-22].

[1]

[2]