Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Taphrina alni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taphrina alni
Ilustracja
Wywołane przez Taphrina alni młode narośle na owocu olchy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

szpetczaki

Rząd

szpetkowce

Rodzina

szpetkowate

Rodzaj

Taphrina

Gatunek

Taphrina alni

Nazwa systematyczna
Taphrina alni (Berk. & Broome) Gjaerum
Blyttia 24: 188, 193 (1966)
Dojrzały owoc z naroślem

Taphrina alni (Berk. & Broome) Gjaerum – gatunek grzybów z klasy szpetczaków (Taphrinomycetes)[1]. Grzyb mikroskopijny, pasożyt olchy[2].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Taphrina, Taphrinaceae, Taphrinales, Taphrinomycetidae, Taphrinomycetes, Taphrinomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisali go w 1876 r. Miles Joseph Berkeley i Christopher Edmund Broome nadając mu nazwę Ascomyces alni. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1966 r. Halvor A. Gjaerum[1].

Ma 11 synonimów[3].

Morfologia i objawy porażenia

[edytuj | edytuj kod]

Strzępki cienkie, długie i podzielone warstwowymi przegrodami. Grzybnia rozwija się w naczyniach i przestrzeniach między komórkami miąższu żywiciela W obszarze między naskórkiem a komórkami naskórek i komórki grzybni ulegają silnemu pogrubieniu i rozpadowi tworząc bezkształtne i grubościenne komórki workotwórcze. W miarę dalszego rozwoju komórki grzyba powiększają się i tworzą worki. Są one jednokomórkowe, u góry zaokrąglone, u podstawy poszerzone, przymocowane do komórek gospodarza przez resztę zewnętrznej warstwy komórek workotwórczych. Worki są 8-zarodnikowe i mają wymiary 32-63 × 9 -20 µm, najczęściej 40-48 × 13-16 µm. Powstają w nich owalne lub kuliste askospory o wymiarach 5 × 16-18. Jeszcze wewnątrz worka pączkują, tworząc jajowate blastospory o wymiarach 2-4 × 3-3,5 µm[4].

Taphrina alni powoduje powstawanie na żeńskich kotkach podobnych do języka narośli. W stosunku do wielkości kotki są one zazwyczaj duże, o językowatym kształcie i długości do 1,5 cm, lub rurkowate o długości 5–6 cm. Zainfekowane łuski kotki są powiększone i pogrubione. Narośle początkowo jest zielone, potem czerwone, wewnątrz puste. Później staje się nabrzmiałe, o białawej powierzchni pokrytej workami grzyba. Zainfekowane owoce i narośle w końcu brązowieją, usychają i pozostają na roślinie w okresie zimowym[4].

Wytworzone w workach zarodniki są roznoszone przez wiatr i infekują nowe drzewa lub nowe pędy na tym samym drzewie. Zwykle jednak choroba nie wyrządza drzewu większej szkody[5]. W języku angielskim ma ona nazwę catkin deformation of alder lub catkin disease of alder[6], w języku polskim nie nadano jej nazwy, natomiast pokrewny gatunek Taphrina tosquinetii u olszy czarnej wywołuje chorobę o nazwie zewnętrzniak olszy czarnej[5].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie Taphrina alni w Ameryce Północnej (USA i Kanada), Europie i w Japonii[7]. W Norwegii występuje na wysokości do 650 m n.p.m., w Słowacji do 1000 m. Jest monofagiem występującym głównie na olszy szarej (Alnus incana)[4]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2008 r. podano kilkanaście stanowisk, w tym także na olszy czarnej (Alnus glutinosa)[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-06-30].
  2. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-06-30].
  4. a b c K amila Bacigálová, Species of Taphrina on Alnus in Slovakia, „Czech. mycol.”, 4 7 (3), 1994 [dostęp 2022-06-30].
  5. a b Karol Manka, Fitopatologia leśna, Warszawa: PWRiL, 2005, ISBN 83-09-01793-6.
  6. EPPO Global Database [online] [dostęp 2017-09-17].
  7. Występowanie Taphrina alni na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-06-30].
  8. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.