Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Tine Scheuer-Larsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tine Scheuer-Larsen
Państwo

 Dania

Data i miejsce urodzenia

13 marca 1966
Ølstykke

Wzrost

170 cm

Status profesjonalny

1980

Zakończenie kariery

1994

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

34 (29 września 1986)

Australian Open

1R (1984, 1990)

Roland Garros

4R (1985)

Wimbledon

2R (1986, 1987, 1989)

US Open

3R (1986)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

14 (10 października 1988)

Australian Open

1R (1990)

Roland Garros

QF (1989)

Wimbledon

3R (1988)

US Open

3R (1984, 1988)

Tine Scheuer Larsen (ur. 13 marca 1966 w Ølstykke) – duńska tenisistka, występująca w profesjonalnych turniejach WTA w latach 1980–1994.

W trakcie trwania zawodowej kariery Tine nie wygrała żadnego turnieju WTA w grze pojedynczej, ale siedmiokrotnie triumfowała w deblu. Zwyciężała między innymi u boku Mercedes Paz i Jany Novotnej. Po raz pierwszy zdobyła główną premię zawodowej imprezy w Charleston w 1987, a po raz ostatni w Båstad w 1990. Doszła również do siedmiu finałów turniejów deblistek. Wygrała dziesięć imprez kobiecych ITF w obydwu konkurencjach.

Znana głównie z osiągnięć deblowych, w 1989 roku razem z Francuzką Catherine Tanvier doszła do ćwierćfinału wielkoszlemowego French Open. Para francusko–duńska przegrała ze Steffi Graf i Gabrielą Sabatini. Także w Paryżu osiągnęła swój największy singlowy sukces wielkoszlemowy, dochodząc do czwartej rundy turnieju głównego w 1985 roku.

10 października 1988 sklasyfikowana na najwyższym w karierze, czternastym miejscu, w deblowym rankingu WTA. 29 września 1986 uzyskała pozycję trzydziestą czwartą w klasyfikacji singlistek.

Po roku 1989 stopniowo z każdym rokiem rozgrywała coraz mniej spotkań. W 1993 nie wyszła na kort ani razu w ramach imprezy zawodowej (w grze pojedynczej, w podwójnej rozegrała dwa pojedynki). W lipcu 1994 zagrała swój ostatni profesjonalny mecz, przegrywając w konfrontacji Pucharu Federacji z Silvią Fariną Elią.

Po zakończeniu zawodowej kariery tenisowej pracowała między innymi jako trenerka innej duńskiej tenisistki, Evy Dyrberg, juniorskiej mistrzyni turniejów wielkoszlemowych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]