Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Torgau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torgau
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Powiat

Nordsachsen

Zarządzający

Romina Barth, Henrik Simon

Powierzchnia

102,53 km²

Wysokość

78 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2014)
• liczba ludności
• gęstość


19 964
195 os./km²

Nr kierunkowy

03421, 034221

Kod pocztowy

04860, 04861

Tablice rejestracyjne

TDO, DZ, EB, OZ, TG, TO

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Torgau”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej znajduje się punkt z opisem „Torgau”
Ziemia51°34′N 13°00′E/51,566667 13,000000
Strona internetowa

Torgau (górnołuż. Torhow, w formie spolszczonej często jako Torgawa[potrzebny przypis]) – miasto powiatowe we wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, siedziba powiatu Nordsachsen oraz wspólnoty administracyjnej Torgau, port nad Łabą, liczy ok. 21,4 tys. mieszkańców. Do 29 lutego 2012 należało do okręgu administracyjnego Lipsk.

1 stycznia 2013 do miasta przyłączono gminę Zinna, która stała się jego dzielnicą[1].

W mieście rozwinął się przemysł szklarski, maszynowy, papierniczy, ceramiczny oraz meblarski[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki miasta sięgają IX wieku. Nad Łabą na terenie obecnego zamku znajdowała się drewniana osada słowiańska o nazwie Turguo która należała do plemiona Nieletyków. Po raz pierwszy miasto wymienione zostało w 973, jako Torgove. Na miejscu dawnej osady w X wieku, kiedy miejscowość znalazła się na terenie cesarstwa, powstała nowa siedziba. W 1119 została poświadczona tu osada targowa. Jej rozwojowi sprzyjało położenie nad Łabą przy traktacie handlowym pomiędzy Lipskiem i Frankfurtem nad Odrą.

Miasto należało do książąt Saksonii-Wittenbergi. Po bezpotomnej śmierci ostatniego księcia z dynastii askańskiej w 1423, Elektorat przeszedł w ręce Wettynów, którzy założyli tu swoją rezydencję. Po podziale lipskim w 1485, Torgau przejęli Wettyni z linii ernestyńskiej. Obok Weimaru Torgau stał się najważniejszą siedzibą tej gałęzi rodu. Od 1525, Torgau stał się samodzielną rezydencją. Po bitwie pod Mühlbergiem w 1547, Torgau przeszło w ręce Wettynów z linii albertyńskiej.

Widok na Torgau z 1650

W XVI wieku miasto stało się siedzibą elektora saskiego, dla którego został rozbudowany nad Łabą monumentalny zamek Hartenfels.

W wyniku reformacji, kiedy to miasto opowiedziało się za naukami Marcina Lutra, władze miasta zamknęły istniejące tu klasztory w 1523. Mieszkańcy Torgau niszczyli obrazy i rzeźby przedstawiające świętych, splądrowali tamtejszy klasztor Franciszkanów. Miasto stało się silnym ośrodkiem luteranizmu. Katarzyna von Bora, żona Marcina Lutra, została pochowana w tutejszym kościele NMP (Marienkirche). W 1530 sformułowane zostały tu Artykuły torgawskie, stanowiące podstawę wyznania augsburskiego.

W latach 1697–1706 i 1709–1763 miasto leżało w granicach unijnego państwa polsko-saskiego. 3 października 1760 pod Torgau miała miejsce bitwa, w której Prusacy odnieśli zwycięstwo nad Austriakami.

W 1871 miasto zostało włączone w granice zjednoczonych Niemiec.

Pomnik upamiętniający spotkanie wojsk alianckich nad Łabą

Podczas II wojny światowej 25 kwietnia 1945 roku w Torgau doszło do spotkania wojsk amerykańskich i radzieckich. Dzień później spotkanie to zainscenizowano ponownie przed kamerami filmowymi i w formie kroniki filmowej obiegło ono świat. W latach 1949–1990 część NRD.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • zamek Hartenfels z XVI w.
  • kościół NMP (Marienkirche) z XV w.
  • ratusz z XVI w.
  • zespół kamienic na starym mieście z XV-XIX w.

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości partnerskie[3]:

Osoby związane z miastem

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fuzja. sachsen-gesetze.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)]..
  2. Torgau, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-22].
  3. Współpraca.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Statistisches Landesamt des Freistaates Sachsen, Kamenz, 2009

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]