Tytus Babczyński
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: matematyka, fizyka i mechanika | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie |
Tytus Babczyński (ur. 4 stycznia 1830 w Warszawie, zm. 19 czerwca 1910 w Ulasku)[1] – polski matematyk i fizyk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Kazimierza Babczyńskiego lekarza w 4 Pułku Strzelców Pieszych uczestnika powstania listopadowego. Ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Warszawie z tytułem architekta. W 1850 roku otrzymał stypendium rządowe na studia fizyki i matematyki na Uniwersytecie w Petersburgu. W 1857 roku otrzymuje tytuł magistra fizyki. W roku 1872 został doktorem Uniwersytetu Petersburskiego.
W latach (1857–1862) był profesorem wyższej matematyki i mechaniki w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, potem w latach (1862–1868) Szkoły Głównej, a w końcu Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1862–1887). Napisał pracę "O zjawiskach indukcji", która została nagrodzona złotym medalem na Uniwersytecie Petersburskim, a także "Wykłady algebry wyższej i Rachunku różniczkowego i całkowego", "Wstęp do dynamiki wyższej", "Sposób mnożenia funkcji symetrycznych i algebraicznych wymiernych". Zmarł w majątku Ulasek. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2] (kwatera 24-3-16)[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nekrolog Kurier Warszawski 1910 nr 168 s.9
- ↑ Osobiste. Tytus Babczyński Kurier Warszawski 1910 nr 169 s. 4
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: BABCZYŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-29].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Moraczewski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 192.
- Wielka ilustrowana encyklopedja powszechna Gutenberga. [dostęp 2011-12-20].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Publikacje Tytusa Babczyńskiego w serwisie Polona