U-154 (1941)
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
21 września 1940 |
Wodowanie |
21 kwietnia 1941 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby |
2 sierpnia 1941 |
Zatopiony |
3 lipca 1944 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Napęd | |
2 silniki Diesla 2 silniki elektryczne 2 wały napędowe | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
nawodny: 13 450 Mm przy 10 w. |
Uzbrojenie | |
22 torpedy działa: 105 mm, przeciwlotnicze: 37 i 20 mm | |
Wyrzutnie torpedowe |
6 torpedowych 533 mm: |
Załoga |
48 oficerów i marynarzy |
U-154 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okręt wcielono do 4. Flotylli Okrętów Podwodnym celem szkolenia. Od lutego 1942 roku przeniesiony do 2. Flotylli jako jednostka bojowa.
W swój pierwszy rejs bojowy wyruszył – wraz z innymi jednostkami, m.in. U-155 tego samego typu – z zadaniem atakowania alianckiej żeglugi na Morzu Karaibskim. Patrol został jednak przerwany po nieudanych atakach na wykryty konwój HX 175. Z wystrzelonych torped 10 chybiło, a 4 okazały się niewybuchami; przyczyną było uszkodzenie kalkulatora celownika torpedowego. Podczas kolejnego rejsu na podobnym akwenie U-154 zatopił pięć statków w tym trzy zbiornikowce (amerykańskie: „Comol Rico” (5034 BRT, „Catahoula” (5030 BRT) i brytyjski „Empire Amethyst” (8032 BRT)).
W lutym 1943, kolejnym – trzecim już dowódcą okrętu został Oberleutnant zur See Oskar Heinz Kusch. Po odbyciu dwóch rejsów został on oskarżony o sianie wywrotowej propagandy, podburzanie do buntu i tchórzostwo. Sąd wojenny skazał go na rozstrzelanie; wyrok wykonano 12 maja 1944.
U-154 zatopiony został 3 lipca 1944 roku na zachód od Madery (34°00,0′N 19°18,0′W/34,000000 -19,300000) za pomocą bomb głębinowych przez amerykańskie niszczyciele eskortowe: USS „Frost”[1] i „Inch”[2]. Zginęła cała, 57-osobowa, załoga.
Podczas 8 patroli bojowych U-154 zatopił 10 jednostek pływających o łącznej pojemności 49 288 BRT, uszkodził jedną na tyle, że została uznana za niezdolną do dalszej służby (8 166 BRT) i uszkodził dwie dalsze (łącznie 15 771 BRT).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 83-85852-26-3.
- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. Ścigani 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 83-85852-42-5.
- U-154. Uboat.net. [dostęp 2011-12-10]. (ang.).