Uzębienie

Uzębienie (łac. dentitio) – zespół wszystkich zębów występujących w jamie ustnej jednego osobnika. Cechy uzębienia są charakterystycznymi cechami taksonów, szczególnie istotnymi w paleozoologii przy badaniach materiału kopalnego.

Na uzębienie danego osobnika składa się łuk zębowy górny (arcus dentalis superior) i łuk zębowy dolny (arcus dentalis inferior).

U niektórych gatunków zęby są elementem dymorfizmu płciowego^{[potrzebny przypis]}. Układ zębów danego gatunku określa wzór zębowy.

Typy uzębienia

Typy uzębienia wyróżniane w zależności od:

kształtu i wielkości zębów:

budowy koron zębowych:

uzębienie sekodontyczne – guzki zębów policzkowych tworzone przez szkliwo o ostrych krawędziach. np. drapieżne, owadożerne
uzębienie lofodontyczne – guzki zębów policzkowych ukształtowane w figury zwane jarzem (lophi) np. u koniowatych
uzębienie bunodontyczne – guzki zaokrąglone, niewysokie. np. wszystkożerne
uzębienie selenodontyczne – guzki tępe w postaci półksiężyca. np. przeżuwacze

częstotliwości wymiany zębów:

układu łuków zębowych:

uzębienie izognatyczne – w zamkniętej jamie ustnej zęby górne i dolne trafiają na siebie, np. pies, świnia.
uzębienie anizognatyczne – w zamkniętej jamie ustnej zęby górne i dolne nie trafiają na siebie (np. u konia zęby żuchwowe lewej i prawej strony są położone bliżej siebie, niż zęby szczęki).

Bibliografia

Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2. Warszawa: PWN, 2008. ISBN 978-83-01-13544-7.
Anatol Akajeswki: Anatomia zwierząt domowych T. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne,1985. ISBN 83-09-00858-9.