Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Vespa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vespa
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

błonkoskrzydłe

Rodzina

osowate

Podrodzina

Vespinae

Rodzaj

Vespa

Vesparodzaj owadów z rodziny osowatych (Vespidae), obejmujący największych przedstawicieli rodziny – dorastają do 45 mm długości. Osy z tego rodzaju żywią się pszczołami, ćmami i innymi dużymi owadami.

Odległość od ocelli (3 małe plamki pomiędzy oczami) do oka złożonego jest mniejsza niż do potylicy

Diagnoza

[edytuj | edytuj kod]

Od pozostałych rodzajów osowatych odróżnia je długie ciemię oraz rozmieszczenie oczu – odległość między tylnym ocelli i potylicą jest większa niż odległość między tylnym ocelli i okiem[1].

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj został ustanowiony w 1758 roku przez Linneusza, który zaliczył do niego 17 gatunków. Nie określił jednak gatunku typowego. W wyniku wielu dyskusji pomiędzy entomologami za typ nomenklatoryczny przyjęto Vespa crabro, zaproponowany przez Latreille’a w 1810 roku[2].

Szerszeń azjatycki (Vespa mandarinia)

W obrębie Vespa wyróżniano liczne gatunki i podgatunki. Większość z opisanych taksonów została uznana za synonimy. Za poprawnie opisane gatunki przyjmowane są współcześnie żyjące[2][1][3]:

oraz wymarłe[2]:

Gatunki groźne dla człowieka

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b J.M. Carpenter, L. Nguyen. Keys to the genera of social wasps of South-East Asia (Hymenoptera: Vespidae). „Entomological Science”. 6, s. 183–192, 2003. (ang.).  (pdf)
  2. a b c J.M. Carpenter, J. Kojima. Checklist of the species in the subfamily Vespinae (Insecta: Hymenoptera: Vespidae). „Natural history bulletin of Ibaraki University”. 1, s. 51–92, 1997. ISSN 1343-0955. (ang.).  (pdf)
  3. Nguyen et al. Vespidae of Viet Nam (Insecta: Hymenoptera) 2. Taxonomic Notes on Vespinae. „Zoological Science”. 23, s. 95–104, 2006. (ang.). 
  4. a b J.O. Schmidt, S. Yamane, M. Matsuura, C.K. Starr. Hornet venoms: lethalities and lethal capacities.. „Toxicon”. 24 (9), s. 950–4, 1986. DOI: 10.1016/0041-0101(86)90096-6.