Walerian Sowa
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1961–2000 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
59 Batalion Transportowy, |
Stanowiska |
dowódca plutonu, |
Odznaczenia | |
Walerian Sowa (ur. 6 września 1940 w Baryczy) – generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako syn Stanisława i Tekli z domu Stącel. Od 13 roku życia uczył się w Szkole Zawodowej w Paczkowie. W 1961 ukończył Technikum Mechaniczne w Sanoku z tytułem technika mechanika o specjalności spawalnictwo[1]. Równolegle był zatrudniony w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”. Służbę w Wojsku Polskim rozpoczął w 1961 jako podchorąży w Oficerskiej Szkole Samochodowej w Pile. Szkołę ukończył w stopniu podporucznika, po czym został przydzielony do 59 Batalionu Transportowego 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej w garnizonie Opole. Tam był dowódcą plutonu zaopatrzenia, po dwóch latach dowódcą kompanii transportowej. Jak podał W. Sowa, w lutym 1967 został awansowany do stopnia porucznika w drodze wyróżnienia za udział w ćwiczeniu „Gołdap”[2]. Jego oddział brał udział w pierwszej zmianie jednostki specjalnej w Doraźnych Siłach Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie. Od 1971 do 1974 odbył studia w Akademii Sztabu Generalnego, po czym był oficerem i starszym oficerem w Wydziale Organizacji i Planowania w Kwatermistrzostwie Dowództwa Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. W 1975 został awansowany do stopnia majora. Od 1977 do 1978 pełnił funkcję kwatermistrza 18 Pułku Czołgów w Wędrzynie. Następnie służył ponownie w sztabie Śląskiego Okręgu Wojskowego jako starszy oficer w Wydziale Szkolenia, później jako zastępca szefa i szef Wydziału Organizacji i Planowania. Ukończył zaoczne studia podyplomowe organizacji i zarządzania w Akademii Sztabu Generalnego. Uczestniczył w ćwiczeniach dywizyjnych i armijnych, odbywał praktyki szkoleniowe, a po ukończeniu kursu tyłowego w Akademii T. i T. Leningradzie został mianowany Szefem Sztabu Kwatermistrzostwa Śląskiego Okręgu Wojskowego. W 1983 został awansowany do stopnia pułkownika. W 1985 został I zastępcą Szefa Sztabu Głównego Kwatermistrzostwa Wojska Polskiego (gen. dyw. Stanisława Frynia). W 1987 ukończył kurs operacyjno-strategiczny Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR w wymiarze dwóch miesięcy. Przydzielony na stanowisko Szefa Sztabu Kwatermistrzostwa Frontu.
W 1990 został Szefem Szefostwa Zaopatrzenia, w 1992 zastępcą Szefa Zarządu Zaopatrywania Sztabu Generalnego, w lipcu 1993 zastępcą dowódcy- szefem logistyki Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W 1993 został awansowany do stopnia generała brygady. W 1995 został zastępcą szefa Inspektoratu Logistyki Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. 28 sierpnia 1996 nadzorował przekazanie armii litewskiej 200 ton sprzętu wojskowego, amunicji i wyposażenia kwatermistrzowskiego o łącznej wartości 800 tys. dolarów[3]. W 1997 objął stanowisko zastępcy dowódcy - Szefa Logistyki w Dowództwie Wojsk Lądowych RP[4]. Został przeniesiony w stan spoczynku 9 września 2000. Z okazji święta Wojska Polskiego 15 sierpnia 2001 został uhonorowany specjalnymi listem przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego[5]. Jako emerytowany wojskowy został członkiem Klubu Generałów WP; w IV kadencji w latach 2004-2007 piastował funkcję jego skarbnika[6].
Jego żoną została Mirosława, z którą ma dwie córki.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (postanowieniem Prezydenta RP z dnia 12 lipca 1995 roku, za wybitne osiągnięcia w pracy zawodowej”)[7][8]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Absolwenci. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 108. ISBN 83-87450-00-6.
- ↑ Spośród wielu. Walerian Sowa. W: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1996–2006. Suplement. Sanok: 2007, s. 105. ISBN 978-83-925812-0-8.
- ↑ Tomasz Honkisz. Kronika – przegląd wydarzeń. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 1, styczeń-marzec 1996. Warszawa: Wydawnictwo "Czasopisma Wojskowe". ISSN 0043-7182.
- ↑ Wojsko i wychowanie; Wydania 9-12, 1999 r., str. 7
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach z okazji święta Wojska Polskiego. prezydent.pl, 2001-08-15. [dostęp 2015-06-06].
- ↑ Historia Klubu Generałów WP [online], klubgeneralow.pl [dostęp 2015-04-14] (pol.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 lipca 1995 roku o nadaniu orderów. Rej. 124/95
- ↑ M.P. z 1995 r. nr 58, poz. 639
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Spośród wielu. Walerian Sowa. W: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1996–2006. Suplement. Sanok: 2007, s. 104-106. ISBN 978-83-925812-0-8.
- Absolwenci Wyższej Oficerskiej Szkoły Samochodowej
- Absolwenci Akademii Sztabu Generalnego
- Generałowie brygady Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Oficerowie ludowego Wojska Polskiego
- Pracownicy fabryki maszyn, wagonów i autobusów w Sanoku
- Urodzeni w 1940
- Wojskowi związani z Sanokiem
- Ludzie związani z Paczkowem
- Oficerowie 18 Pułku Czołgów