Watling Street
Watling Street – jedna z ważniejszych rzymskich dróg w Brytanii, łącząca porty (Dover, Richborough, Lympne i Reculver) z Londynem i St Albans.
Droga pierwotnie była traktem wykorzystywanym przez ludy tubylcze Brytanii jeszcze przed przybyciem Rzymian. Jej najczęściej używany odcinek łączył dzisiejsze Canterbury z St Albans[1]. Po podboju Brytanii drogę utwardzono od Richborough (Latin Rutupiae), gdzie wylądowały wojska rzymskie. Biegła przez Canterbury, Rochester do Thorney Isle[a]. Pierwotnie droga nie docierała do Londynu ze względu na brak mostu[1].
Dalej droga biegła do St Albans (rzymskie Verulamium), krzyżując się w międzyczasie z Fosse Way w High Cross. Następnie kierowała się do Wroxeter (Viroconium).
Nazwa drogi wzięła się od anglosaskiej nazwy Wæcelinga Stræt (droga ludu Wæcel) – a więc od plemienia Waeclingas.
W 60 lub 61 r. n.e. prawdopodobnie na Watling Street stoczona została krwawa bitwa pomiędzy rzymskimi wojskami Swetoniusza Paulinusa a zbuntowanymi Brytami dowodzonymi przez Boudikę[2].
Droga była wykorzystywana również w średniowieczu, stanowiąc m.in. granicę pomiędzy Danelagh a Wessex w traktacie pomiędzy Alfredem Wielkim a Guthrumem Starym.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sześćset lat później w tym miejscu wybudowano Opactwo Westminsterskie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Patricia Bracewell, English Historical Fiction Authors: The Royal Roads of England Part II: Watling Street [online], English Historical Fiction Authors, 7 września 2014 [dostęp 2019-02-26].
- ↑ The Battle of Watling Street. [online], englishmonarchs.co.uk [dostęp 2019-02-26].