Wiewiórka boliwijska
Sciurus ignitus[1] | |||
(Gray, 1867) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
wiewiórka boliwijska | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Wiewiórka boliwijska (Sciurus ignitus) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae). Zamieszkuje Amerykę Południową; nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten opisał w 1867 roku John Edward Gray, nadając mu nazwę Macroxus ignitus. Jako miejsce typowe wskazał Boliwię[3]. Obecnie gatunek zaliczany jest do rodzaju Sciurus (wiewiórka). Wyróżnia się pięć podgatunków[1][4].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Wiewiórka boliwijska zamieszkuje lasy deszczowe oraz tropikalne wilgotne lasy górskie Ameryki Południowej. Można ją spotkać na wysokości od 600 do 2700 m n.p.m. na terenie Argentyny, Brazylii, Peru oraz Boliwii[2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Osiąga rozmiary ciała w granicach 14–22 cm oraz ogon długości ciała. Waży od 180 do 220 gramów. Ciało ma pokryte brązowo-szarym futrem[4].
Zakłada gniazda na drzewach na wysokości około 6–10 m[4].
Jest wszystkożerna, żywi się owocami, orzechami oraz małymi owadami[4]. W Peru zjada nasiona kakaowca i kukurydzy i jest uznawana za szkodnika[2].
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje wiewiórkę boliwijską za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji ani jej trend nie są znane, gatunek ten jest jednak dość pospolity[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Sciurus ignitus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d J. Koprowski , N. Roach , Sciurus ignitus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2023-03-11] (ang.).
- ↑ J.E. Grey , Synopsis of the species of American Squirrels in the collection of the British Museum, „The Annals and magazine of natural history; zoology, botany, and geology”, ser. 3 t. 20, 1867, s. 429 (ang.).
- ↑ a b c d Sciurus ignitus (Gray, 1867) [online], www.gbif.org [dostęp 2023-03-10] (ang.).