Wina argentyńskie
Wina argentyńskie – wina produkowane na terenie Argentyny. Argentyna jest (1990-2011) piątym producentem wina na świecie, z roczną produkcją około 15 mln hl[1]. Winnice uprawiane są przede wszystkim w zachodniej części kraju, między 25. a 40. równoleżnikiem[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Winna latorośl po raz pierwszy została przywieziona do Argentyny przed 1577 roku, kiedy to podczas kolonizacji Ameryki Południowej ksiądz Juan Cidrón założył winnicę Santiago del Estero[2]. W ciągu następnych lat winnice były zakładane przez jezuitów w wielu częściach kraju, tak iż w końcu wino produkowano w całej Argentynie[3]. Rewolucja winiarskia miała miejsce w kraju około roku 1870, kiedy to przedsiębiorczy mieszkańcy i imigranci rozpoczęli uprawy odmian sprowadzonych z Chile i z Europy[2]. Leopoldo Suarez przywiózł sadzonki aż 600 szczepów z ważniejszych regionów winiarskich Starego Kontynentu[2].
Wina
[edytuj | edytuj kod]Argentyńscy producenci nastawiają się nadal bardziej na wolumen produkcji, niż na jakość wina. Winiarzy nastawiających się na eksport i spełnienie oczekiwań międzynarodowych odbiorców jest stosunkowo niewielu[4]. 90% wina jest przeznaczone na potrzeby krajowe. W 2010 Argentyńczycy wypili szacunkowo 9,8 mln hl wina, co na osobę stanowi 23,5 l[1]. Skrajnie suchy klimat kraju sprawia, że większość winnic jest nawadniana, co negatywnie odbija się na jakości wina[2][3][4]. Instalacje nawadniające wykorzystują wodę spływającą z Andów i prowadzoną dalej kanałami[2][3][4].
Ze względu na dewaluację argentyńskiego peso w 2002, wywołaną kryzysem finansowym, koszty pracy uległy znaczącemu obniżeniu. Niski kurs waluty sprzyjał napływowi odwiedzających i rozwojowi turystyki winiarskiej, ale zwiększał koszty beczek i technologii winiarskich[5].
Regiony i ich wina
[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Argentyny uprawia się liczne odmiany winogron. Większość szczepów przywieźli ze sobą imigranci z Europy: Francji (czerwony malbec), Włoch (odmiany piemonckie i toskańskie - barbera, sangiovese) oraz Hiszpanii (białe torrontés i czerwone tempranillo[3][2]. Popyt na masowe wina jest zaspokajany uprawami odmian criolla i cereza, które były znane w Argentynie już w XVI wieku[2][6].
Prowincja Mendoza produkuje około trzy czwarte krajowego wina[3][4][5]. Charakterystyczne dla niej są wina czerwone, produkowane ze szczepu malbec, a w dalszej kolejności doskonałe cabernet sauvignon oraz tempranillo, barbera. sangiovese, syrah i pinot noir[7][8][5]. Wśród eksportowanych białych win dominuje chardonnay, często starzony w beczkach[7][8]. Inne to chenin blanc, johannisberg riesling i muscat. Winorośl jest powszechnie uprawiana na wysokości 1000 m, a istnieją winnice położone na więcej niż 1500 m[4]. Najwyższa znana uprawa leży aż na 3015 m n.p.m[5]. Dla porównania: w Europie górną granicę stanowi około 500 m, z nielicznymi wyjątkami[4].
Położona na północ od Mendozy prowincja San Juan dostarcza dużej ilości win na rynek krajowy[7]. Znaczną rolę odgrywa także uprawa winorośli na koncentrat soku winogronowego[8]. Sąsiednia La Rioja była prawdopodobnie kolebką winiarstwa argentyńskiego, ale tutejsze utlenione wina o wysokim poziomie alkoholu nie wyróżniają się[7][8].
Wina z położonego na północnym zachodzie kraju regionu Salta konkurują z wyrobami z Mendozy[8]. Cenione jest tutejszy cabernet sauvignon i torrontés. Duży, choć słabo wykorzystany potencjał ma chłodniejszy region Rio Negro, w którym znajduje się niecałe 5% argentyńskich winnic, produkujących przede wszystkim czerwone wina jednoszczepowe[7][8]. Dobrze udają się tutaj również sauvignon blanc i chenin blanc[7].
Winogrona z regionu Catamarca są z reguły przerabiane na brandy[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Deutscher Wein Statistik 2012/2013, Mainz: Deutscher Weininstitut, 2013 [zarchiwizowane z adresu 2014-03-26] (niem. • ang.).
- ↑ a b c d e f g h Anthony Rose: Hiszpania. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 840. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
- ↑ a b c d e Stuart Walton, Brian Glover: The Ultimate Encyclopedia of Wine, Beer, Spirits and Liqueurs. Hermes House, 1998, s. 150. ISBN 978-1840380859. (ang.).
- ↑ a b c d e f Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 545. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ a b c d Hugh Johnson, Jancis Robinson: Wielki atlas świata win. Buchmann, 2008, s. 138. ISBN 978-83-7670-164-6. (pol.).
- ↑ Anthony Rose: Hiszpania. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 841. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
- ↑ a b c d e f Stuart Walton, Brian Glover: The Ultimate Encyclopedia of Wine, Beer, Spirits and Liqueurs. Hermes House, 1998, s. 151. ISBN 978-1840380859. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 546. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kevin Zraly: Windows of the World. Complete Wine Course. NY: Sterling, 2005.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wina argentyńskie (hiszp. • ang. • port. • fr. • jap. • ros. • chiń. • niderl.)