Wolfgang Kohlhaase
 Wolfgang Kohlhaase (2009) | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1931 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 października 2022 |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1953-2022 |
Wolfgang Kohlhaase (ur. 13 marca 1931 w Berlinie, zm. 5 października 2022 tamże[1]) – niemiecki pisarz, scenarzysta i reżyser filmowy. Czołowy scenarzysta kina Niemieckiej Republiki Demokratycznej, pracujący z powodzeniem również po zjednoczeniu Niemiec[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Całe życie mieszkał w Berlinie, po zbudowaniu muru - we wschodniej części miasta, należącej do NRD. W 1950 rozpoczął pracę we wschodnioniemieckiej wytwórni filmów fabularnych DEFA, gdzie został asystentem dramaturga, a wkrótce sam zaczął pisać scenariusze filmowe[3].
Zainspirowany osiągnięciami włoskiego neorealizmu, Kohlhaase przeniósł jego założenia w realia kina NRD. Ukazując prawdziwe życie za żelazną kurtyną, tworzył niejednokrotnie jedne z wybitniejszych filmów wschodnioniemieckich, jak kultowy portret zbuntowanych nastolatków w Berlin - Ecke Schönhauser (1957) czy kasowy przebój muzyczny Solo Sunny (1980), współreżyserowany przez samego Kohlhaase[4].
W czasie swojej trwającej ponad 60 lat kariery scenariopisarskiej współpracował z takimi reżyserami jak Gerhard Klein, Konrad Wolf, Frank Beyer, Bernhard Wicki, Volker Schlöndorff czy Andreas Dresen[2][5].
Zachodnie rynki wydawnicze otworzył przed nim tom opowiadań Sylwester z Balzakiem (1977). Cieszył się on sporym uznaniem i przełożony został na wiele języków. Autor współpracował z radiem, pisał słuchowiska, m.in. w 1969 wspólnie z Ritą Zimmer napisali Rybkę we czworo, rok później adaptowaną dla teatru, potem dla telewizji[3].
Laureat Honorowego Złotego Niedźwiedzia na 60. MFF w Berlinie w 2010[6]. Dużo wcześniej, na 35. Berlinale w 1985, zasiadał również w jury konkursu głównego[7].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Scenarzysta
[edytuj | edytuj kod]- 1953: Mąciwody z VIIb (Die Störenfriede), reż. Wolfgang Schleif
- 1954: Alarm w cyrku (Alarm im Zirkus), reż. Gerhard Klein
- 1956: Berliński romans (Eine Berliner Romanze), reż. Gerhard Klein
- 1957: Berlin - Ecke Schönhauser, reż. Gerhard Klein
- 1960: Milcząca gwiazda (Der schweigende Stern), reż. Kurt Maetzig
- 1961: Tu radio Gliwice (Der Fall Gleiwitz), reż. Gerhard Klein
- 1963: Sonntagsfahrer, reż. Gerhard Klein
- 1965: Berlin um die Ecke, reż. Gerhard Klein
- 1968: Miałem 19 lat (Ich war neunzehn), reż. Konrad Wolf
- 1972: Morderca samotnych kobiet (Leichensache Zernik), reż. Gerhard Klein i Helmut Nitzschke
- 1974: Nagi mężczyzna na stadionie (Der nackte Mann auf dem Sportplatz), reż. Konrad Wolf
- 1974: Mamo, ja żyję! (Mama, ich lebe), reż. Konrad Wolf
- 1978: Der Übergang, reż. Orlando Lübbert
- 1978: Zünd an, es kommt die Feuerwehr, reż. Rainer Simon
- 1980: Solo Sunny, reż. Konrad Wolf i Wolfgang Kohlhaase
- 1983: Pobyt (Der Aufenthalt), reż. Frank Beyer
- 1985: Die Grünstein-Variante, reż. Bernhard Wicki
- 1989: Der Bruch, reż. Frank Beyer
- 1991: Begräbnis einer Gräfin, reż. Heiner Carow
- 1993: Inge, April und Mai, reż. Gabriele Denecke i Wolfgang Kohlhaase
- 1997: Kapitan z Köpenick (Der Hauptmann von Köpenick), reż. Frank Beyer - film telewizyjny
- 2000: Legenda Rity (Die Stille nach dem Schuß), reż. Volker Schlöndorff
- 2002: Baby, reż. Philipp Stölzl
- 2005: Lato w Berlinie (Sommer vorm Balkon), reż. Andreas Dresen
- 2009: Whisky z wódką (Whisky mit Wodka), reż. Andreas Dresen
- 2011: I Phone You, reż. Dan Tang
- 2015: W rytmie marzeń (Als wir träumten), reż. Andreas Dresen
- 2017: W czasach, gdy ubywało światła (In Zeiten des abnehmenden Lichts), reż. Matti Geschonneck[8][9]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Filmlegende Wolfgang Kohlhaase gestorben (niem.)
- ↑ a b Retrospective. Deutsche Kinemathek. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
- ↑ a b Wolfgang Kohlhaase, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Berlin to Give Two Lifetime Awards. The Hollywood Reporter. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
- ↑ Good Dialogue Isn't Constantly Explaining the Situation. Goethe Institut. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
- ↑ Prizes and Honours 2010. Berlinale. [dostęp 2017-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-21)]. (ang.).
- ↑ Juries 1985. Berlinale. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
- ↑ Wolfgang Kohlhaase. IMDb. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
- ↑ Wolfgang Kohlhaase. Filmweb. [dostęp 2017-12-25]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wolfgang Kohlhaase w bazie IMDb (ang.)
- Wolfgang Kohlhaase w bazie Filmweb