Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Xi Zhongxun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Xi Zhongxun
Ilustracja
Xi Zhongxun (1949)
Data i miejsce urodzenia

15 października 1913
Shaanxi, Republika Chińska

Data i miejsce śmierci

24 maja 2002
Pekin, Chińska Republika Ludowa

Xi Zhongxun (ur. 15 października 1913 w Shaanxi, zm. 24 maja 2002 w Pekinie) − chiński rewolucjonista, bohater partyzantki komunistycznej z okresu wojny domowej oraz wysoki urzędnik państwowy. Ofiara represji rewolucji kulturalnej. Ojciec Xi Jinpinga, od 2013 przewodniczącego Chińskiej Republiki Ludowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Xi Zhongxun
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

习仲勋

Pismo tradycyjne

習仲勛

Hanyu pinyin

Xí Zhòngxūn

Wade-Giles

Hsi Chung-hsün

Urodził się w rodzinie posiadaczy ziemskich w prowincji Shaanxi.

Od maja 1926 należał do Ligi Młodzieży Komunistycznej[1]. Wiosną 1928 brał udział w demonstracjach studenckich, za co został uwięziony przez ówczesne władze nacjonalistyczne. W tym samym roku w więzieniu wstąpił do Komunistycznej Partii Chin.

W 1930 wstąpił do armii pod dowództwem generała Yanga Huchenga. W 1932 wraz z grupą żołnierzy zdezerterował z jej szeregów i przyłączył się do partyzantów komunistycznych na północ od Wei He. Był ważnym dowódcą partyzanckim w latach 30. i odegrał istotną rolę w późniejszych etapach Długiego Marszu[1].

W latach 1959–1962 pełnił obowiązki wicepremiera Chin. W tym też roku został odsunięty od stanowisk i zesłany kolejno do pracy w fabryce, aresztu domowego i więzienia. Od 1979 do 1981 roku po tym, jak w Chinach władzę przejął Deng Xiaoping, był gubernatorem prowincji Guangdong. Miał duży wpływ na ówczesną politykę Chin poprzez wypromowanie takich polityków jak Hu Jintao i Wen Jiabao. Xi jest także twórcą idei organizacji strefy ekonomicznej w Shenzhen, pierwszej tego typu inwestycji w Chinach i wzorca dla późniejszych działań reformatorskich.

Zmarł 24 maja 2002 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Xi Zhongxun [online], chinese-leaders.org [dostęp 2020-05-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • China's New Rulers: The Secret File, Andrew J. Nathan and Bruce Gilley, The New York Review Book [za en wiki]
  • The Origins of the Cultural Revolution, Vol. 3 : The Coming of the Cataclysm, 1961-1966 (Columbia University Press, 1997) [za en wiki]
  • Jędrzej Winiecki. Xi Jinping. Następca Hu. „Polityka”, s. 80-81. "Polityka" Spółdzielnia Pracy. ISSN 0032-3500. (pol.).